FINANCIAL TIMES
Ο Αϊ-Βασίλης θα πρέπει να υπάρχει. Ποιος θα μπορούσε σήμερα να συλλάβει την ιδέα ενός τόσο περίεργου τύπου; Εναν χοντρό ηλικιωμένο γενειοφόρο, που μπαίνει στα σπίτια από τις καμινάδες για να αφήσει «αγαθά» στα παιδιά που κοιμούνται;
Και όμως. Αυτή η μορφή πατερούλη που εμφανίζεται μια φορά το χρόνο παραμένει ζωντανή, όχι τυχαία. Ο Αϊ-Βασίλης αντιλαμβάνεται τις αρχές του παγκόσμιου εμπορικού σήματος: μια ισχυρή ταυτότητα, μια αποκλειστική πρόταση προς πώληση και η δύναμη των ανοιχτών αγορών. Εξυπνα έστησε το σήμα του νωρίς, χτυπώντας τα καμπανάκια του σε ευρύ φάσμα ΜΜΕ. Εγινε... κάλαντα το 15ο αιώνα, είχε ένα ρολάκι στο έργο του Μπεν Τζόνσον το 17ο αιώνα και βρήκε ισχυρό πάτρωνα στο πρόσωπο του Καρόλου Ντίκενς που ενίσχυσε το κύρος του στη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία».
Περνώντας μέσα από το χιόνι, ο Αϊ-Βασίλης υιοθέτησε την έννοια της αγοράς χωρίς σύνορα πολύ πριν από τον Ανταμ Σμιθ. Γλίτωσε από την παρακμή των καμινάδων και την ακμή της κεντρικής θέρμανσης και μετέφερε τα δώρα του στον κόσμο χωρίς να καμφθεί επειδή κάποιοι δεν τον πίστευαν.
Το ίδιο -βέβαια- συμβαίνει με τον Θεό και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Σε όλους όσοι ισχυρίζονται ότι η παγκοσμιοποίηση μας κάνει όλους ίδιους, ο Αϊ-Βασίλης είναι η ζωντανή απόδειξη για το αντίθετο. Κάθε πολιτισμός τον ερμηνεύει διαφορετικά και καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να τον φιμώσει με περιοριστικές κανονιστικές ρυθμίσεις. (...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου