"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Το άσυλο και οι «προστάτες» του

Γράφει ο ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
bartzinopoulos@hotmail.com

Ακουσα χθες την Παπαρρήγα να δηλώνει πως «οι φοιτητές είναι σε θέση να χειριστούν το θέμα της κατάληψης της Νομικής». Ακουσα, επίσης, τον πρύτανη να λέει με ποιον τρόπο θα πρέπει να χειριστεί το θέμα η κυβέρνηση. Κι εκείνο που συνειδητοποίησα είναι πως ή δεν μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.

Κατανοώ απόλυτα τους λόγους που επιβάλλουν στη γενική γραμματέα του ΚΚΕ να διατυπώνει τον συγκεκριμένο ισχυρισμό, αλλά και η ίδια ξέρει πολύ καλά πως οι φοιτητές δεν είναι σε θέση να χειριστούν κανένα σοβαρό θέμα που να έχει σχέση με τη λειτουργία των πανεπιστημίων. Και ο λόγος είναι απλός: δεν διαθέτουν ένα όργανο που να τους εκπροσωπεί, όπως μια φορά κι έναν καιρό ήταν η ΕΦΕΕ. Το άλλοτε περήφανο φοιτητικό κίνημα είναι, εδώ και 30 χρόνια, ένα συνονθύλευμα ομάδων, μεγαλύτερων ή μικρότερων, που εκφράζουν τα κόμματα και τα γκρουπούσκουλα, στα οποία πρόσκεινται, αλλά όχι το σύνολο των φοιτητών και των φοιτητριών.

Κατανοώ και τα όσα είπε ο πρύτανης, γιατί φυσικά του ήταν αδύνατο να ομολογήσει δημόσια ότι τόσο αυτός, όσο και οι συνάδελφοί του στα άλλα τριτοβάθμια ιδρύματα, δεν είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις σε σχέση με το άσυλο, επειδή όποια απόφαση κι αν πάρουν, θα τους φέρει αντιμέτωπους μ’ ένα μεγάλο τμήμα των φοιτητών τους.  

Το αποτέλεσμα το είδαμε χθες. Αντί ο πρύτανης να κάνει τη δουλειά του, που είναι να διαχειρίζεται, μαζί με τη σύγκλητο, το άσυλο, εμφανίστηκε να υποδεικνύει στην κυβέρνηση τι πρέπει να κάνει.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όμως, δεν είναι καθόλου περίεργο που πληθαίνουν οι φωνές, οι οποίες ζητάνε την κατάργηση του ασύλου. Κι όχι μόνο αυτό αλλά αρχίζει να μοιάζει και μονόδρομος. Οι φοιτητές δεν είναι σε θέση να εγγυηθούν τη λειτουργία του, γιατί άλλα θέλουν οι μεν και άλλα θέλουν οι δε. Και οι καθηγητές δεν τολμούν να παρέμβουν, γιατί δεν θέλουν να συγκρουστούν με τη μία ή την άλλη πτέρυγα των φοιτητών τους.

Εδώ που φτάσαμε, το άσυλο θα το καταργήσουν οι δήθεν υπέρμαχοί του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: