Πάγκαλος ίσον κυβέρνηση

Αρθρο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Ρέων, παραστατικός, ζωντανός πάντα, ο λόγος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θόδωρου Πάγκαλου, δεν σε αφήνει ποτέ να πλήξεις. Απολαυστικές -μετά τους «κοπρίτες» που διορίζουν οι πολιτικοί στο Δημόσιο- και οι νέες δηλώσεις του. Οπως ο ίδιος είπε σε δημοσιογράφους, κάποιοι «φοιτητές του κώλου» πήραν επιλεκτικά αποσπάσματα διάλεξής του στην Οξφόρδη, εν συνεχεία «κάποια ζώα στον Ελεύθερο Τύπο τα αναπαρήγαγαν», με αποτέλεσμα ο Θ. Πάγκαλος να απορεί πιο πολύ «με τα ζώα που τα διάβασαν» κατά τη μία εκδοχή («Ελευθεροτυπία») ή «με τα ζώα που διαβάζουν αυτή την εφημερίδα» κατά τη δεύτερη εκδοχή («Τα Νέα»). «Ζώα» είναι οπωσδήποτε αυτοί που τα διάβασαν, το μόνο που απομένει προς διακρίβωση είναι αν το χαρακτηριστικό τους αυτό είναι στιγμιαίο ή διαρκές.

Διασκεδαστικές αλλά φαιδρές ήταν οι προσπάθειες μελών της κυβέρνησης να υποβαθμίσουν τη σημασία των δηλώσεων Πάγκαλου. «Ξέρετε ότι στις μέχρι σήμερα δηλώσεις τις δικές μου, του πρωθυπουργού ή της κυβέρνησης δεν περιλαμβάνονται αντίστοιχοι χαρακτηρισμοί» δήλωσε π.χ. την Τρίτη ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης, απαντώντας σε επίμονες ερωτήσεις των δημοσιογράφων.

Δεν έχει καταλάβει προφανώς ο Γ. Ραγκούσης ότι η δική του άποψη είναι σαφώς μικρότερης πολιτικής σημασίας από εκείνη του Θ. Πάγκαλου. Εν πρώτοις, δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα στην πολιτική καριέρα του Γ. Ραγκούση και του Θ. Πάγκαλου. Δεύτερον, όσο στενός φίλος του πρωθυπουργού και αν είναι ο υπουργός Εσωτερικών, είναι βεβαίως ιεραρχικά κατώτερος από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης την οποία εκφράζει με πολύ περισσότερο κύρος ο Θ. Πάγκαλος ως εκ της θέσεώς του.

Θρασύτερη η στάση του κυβερνητικού εκπροσώπου Γ. Πεταλωτή. Αυτός πήγε στον «Σκάι» και δήλωσε: «Το έχω ξαναπεί, και δεν είναι ούτε δικαιολογία προς τον κύριο Πάγκαλο ούτε προς κανέναν, ότι ο κύριος Πάγκαλος έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να εκφράζεται. Από εκεί και πέρα υπάρχει η κυβέρνηση η οποία με σοβαρότητα, με υπευθυνότητα, έχει δείξει πώς εννοεί το δημόσιο διοικητικό σύστημα». Δεν θα επαναλάβουμε τα περί σύγκρισης του πολιτικού βάρους του Γ. Πεταλωτή και των κατά καιρούς λόγων του με εκείνο του Θ. Πάγκαλου. Θα σταθούμε όμως σε ένα σοβαρό πολιτικό θέμα.

Συνιστά πολιτική ανοησία και κακόγουστο τέχνασμα για αφελείς πολίτες η φράση «από εκεί και πέρα υπάρχει η κυβέρνηση». Από πότε ανακάλυψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι μια κυβέρνηση μπορεί να υπάρχει «από εκεί και πέρα» του αντιπροέδρου της; Ενδέχεται και ο Γ. Πεταλωτής να αισθάνεται ότι ανήκει στη στενή παρέα του πρωθυπουργού, αλλά θα πρέπει να μάθει ότι η κυβέρνηση εκφράζεται πρώτον διά του πρωθυπουργού και δεύτερον διά του αντιπροέδρου της - είτε αυτό αρέσει στους φίλους του Γ. Παπανδρέου είτε όχι. Γι' αυτό και ο ελληνικός λαός δίνει πολύ μεγαλύτερο βάρος στις δηλώσεις Πάγκαλου παρά στις δηλώσεις Πεταλωτή.

Διαφωνούμε ριζικά με τη ΝΔ και όσους ζητούν από τον Γ. Παπανδρέου να απομακρύνει από την κυβέρνηση τον Θ. Πάγκαλο. Δεν έχουν φυσικά την αυταπάτη ότι ο Θ. Πάγκαλος είναι κάτι ξένο προς το ήθος της υπόλοιπης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - άρα το αίτημά τους είναι υποκριτικό, δημαγωγικό. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι σαρξ εκ της σαρκός της ΠΑΣΟΚικής εξουσίας και έχει αναλάβει συγκεκριμένο ρόλο, τον οποίο υπηρετεί άριστα: τον εκφοβισμό των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης μέσω και της φραστικής χυδαιότητάς του όποτε το κρίνει αναγκαίο.

Ο κορυφαίος σολίστ της κυβερνητικής ορχήστρας μετά τον πρωθυπουργό είναι ο Θ. Πάγκαλος. Δεν πρόκειται για κάποιο παράφωνο μέλος χορωδίας, που πρέπει να αποπεμφθεί γιατί προσβάλλει την αισθητική του συνόλου της κυβέρνησης. Ρόλο υποδύεται κι αυτός - ρόλο με τον οποίο ταυτίζεται, βεβαίως. Οπως π.χ. και ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος έδωσε άφθονες δακρύβρεχτες τηλεοπτικές παραστάσεις όταν σφαγίαζε μισθούς και συντάξεις, επιδεικνύοντας υποκριτικό ταλέντο μέλους θεατρικού «μπουλουκιού», περιοδεύοντος στην αγνή ελληνική επαρχία κατά τη δεκαετία του 1950...

ΕΘΝΟΣ