Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Στις μέρες μας, κάθε σικ αριστερός που σέβεται τον εαυτό του αισθάνεται το χρέος να επισκεφθεί μία φορά στη ζωή του την Κούβα, για δύο λόγους: Για να προλάβει να θαυμάσει τον σοσιαλισμό, προτού ο Φιντέλ μάς αφήσει χρόνους, αλλά και για να απολαύσει τα περίφημα πούρα.
Υποθέτω ότι αυτά ήσαν τα κριτήρια και στην περίπτωση του υφυπουργού Εξωτερικών Σπύρου Κουβέλη, ο οποίος επισκέφθηκε προσφάτως την Κούβα, καθώς και ένα τρίτο, ειδικού τύπου: Η αφόρητη ανία, λόγω των ισχνών αρμοδιοτήτων του στο υπουργείο, εξαιτίας της οποίας οποιαδήποτε ευκαιρία για ένα ταξιδάκι θα ήταν καλοδεχούμενη.
Εκ πρώτης όψεως, το βαρύ πρόγραμμα που είχε ο υφυπουργός κατά την τετραήμερη παραμονή του προξενεί κατάπληξη. Συναντήθηκε με επτά υφυπουργούς της κουβανικής κυβέρνησης: Γεωργίας, Μεταφορών, Εξωτερικών, Βιομηχανίας και Τροφίμων, Επιστημών και Τεχνολογίας, Εξωτερικού Εμπορίου, Πολιτισμού. Διερωτάται κανείς τι είδους συνεργασία θα μπορούσε να αναπτυχθεί από ελληνικής πλευράς με την Κούβα, της οποίας η άλλοτε επιδοτούμενη από τη Σοβιετική Ενωση οικονομία είναι σήμερα υπό κατάρρευση και με την οποία οι εμπορικές σχέσεις μας περιορίζονται, ως επί το πλείστον, στην εκ μέρους μας εισαγωγή κουβανέζικων πούρων και την εξαγωγή Κνιτών για τη συγκομιδή του ζαχαροκάλαμου.
Ωστόσο, αυτή η θεώρηση των πραγμάτων είναι μάλλον επιφανειακή. Κούβα και Ελλάδα έχουν εν μέρει κοινό παρελθόν, ίσως έχουν όμως και κοινό δρόμο προς το μέλλον, αφού η κρατικιστική οργάνωση της ελληνικής οικονομίας, ο διαδεδομένος αντιαμερικανισμός και η πληθώρα των δημοσίων υπαλλήλων, την καθιστούν ένα είδος «Κούβας του Αιγαίου», ενώ και οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν σήμερα την πρόκληση της προσαρμογής τους στην πραγματικότητα της οικονομίας της αγοράς. Και το αποδεικνύει η ρητορική του Ραούλ Κάστρο στη δίωρη ομιλία που εκφώνησε το περασμένο Σάββατο στη Βουλή της Κούβας, η οποία μεταδόθηκε από την τηλεόραση:
«΄Η διορθώνουμε την κατάσταση ή βουλιάζουμε» είπε ο πρόεδρος της Κούβας, παραπέμποντας στο δίλημμα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» του Γιώργου Παπανδρέου.
Να είναι ένα όλως συμπτωματικό γεγονός; Να οφείλεται στη βαθιά επίδραση που άσκησε η διεισδυτική σκέψη του Σπύρου Κουβέλη στους Κουβανούς υφυπουργούς, κατά την τετραήμερη επίσκεψη του;
Ο, τι και αν είναι, η πορεία της Κούβας και της Ελλάδας συμπίπτουν σε πολλά σημεία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ελληνας υφυπουργός Εξωτερικών πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Κούβα, παρότι το καθεστώς της χώρας δεν επέτρεψε την έξοδο από τη χώρα του αντικαθεστωτικού Γκιγιέρμο Φαρίνας, για να παραλάβει το βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης, που του απένειμε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αλλά και οι προτροπές του Ραούλ Κάστρο προς τους συμπατριώτες του θα μπορούσαν κάλλιστα να απευθύνονται σε μεγάλη μερίδα Ελλήνων: «Πολλοί Κουβανοί», είπε στην ομιλία του, «συγχέουμε τον σοσιαλισμό με τις επιδοτήσεις, την ισότητα με την ισοπολιτεία. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ταυτίζουν το κουπόνι προϊόντων με μια κοινωνική κατάκτηση που ποτέ δεν πρέπει να καταργηθεί». Πάνω κάτω, όπως και στην Ελλάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου