«Φρένο» στην περικοπή των εφάπαξ βοηθημάτων βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας, κρίνοντας ότι είναι αντισυνταγματική η επιβολή «πλαφόν» όταν το εφάπαξ προέρχεται κυρίως από εισφορές των εργαζομένων και του εργοδότη.
Σύμφωνα με την Ολομέλεια ΣτΕ, δεν μπορεί να μπει ανώτατο όριο στο εφάπαξ όταν καταβάλλεται από ασφαλιστικό κεφάλαιο που σχηματίζεται από εισφορές εργοδοτικές ή των ασφαλισμένων, χωρίς μάλιστα να ενδιαφέρει πόσο μεγάλες μπορεί να είναι οι εργοδοτικές εισφορές. Στην περίπτωση αυτή το εφάπαξ έχει καθαρά ανταποδοτικό χαρακτήρα και η επιβολή «πλαφόν» παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας.
Αντίθετα, μπορεί να μπει «πλαφόν», μόνο όταν για τον σχηματισμό του ασφαλιστικού κεφαλαίου συμβάλλουν ουσιωδώς διάφορες επιβαρύνσεις τρίτων ή κοινωνικοί πόροι.Αλλά και σ’ αυτή την περίπτωση για να «κοπεί» το εφάπαξ θα πρέπει να αποδεικνύεται ότι οι κοινωνικοί πόροι ή επιβαρύνσεις τρίτων, «σήκωσαν το βάρος» για τον σχηματισμό του ασφαλιστικού κεφαλαίου σε όλη τη διάρκεια της εργασίας κάθε ασφαλισμένου. Συνεπώς δεν επιτρέπεται «πλαφόν» στην περίπτωση που στο μεγαλύτερο διάστημα της εργασίας κάθε ασφαλισμένου, το ασφαλιστικό κεφάλαιο σχηματιζόταν κυρίως από εισφορές δικές του και του εργοδότη, ανεξάρτητα από το αν τα τελευταία χρόνια πριν από τη συνταξιοδότησή του το μεγαλύτερο βάρος έπεσε σε κοινωνικούς πόρους κ.λπ.
Με την απόφαση της Ολομέλειας ΣτΕ, που υψώνει ασπίδα προστασίας για χιλιάδες ασφαλισμένους, ανατράπηκαν αντίθετες αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων και δικαιώθηκαν 20 εργαζόμενοι σε διάφορες ειδικότητες της ΕΡΤ, οι οποίοι αποχωρώντας το διάστημα 2000-02 εισέπραξαν μειωμένο εφάπαξ από το ΤΕΑΠΠΕΡΤΤ (Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Προσωπικού Ελληνικής Ραδιοφωνίας - Τηλεόρασης και Τουρισμού) αντίστοιχο με 24 συντάξιμους μισθούς, αφού το ΠΔ 768/79 είχε προβλέψει σχετικό «πλαφόν», παρόλο που η συντάξιμη ασφάλισή τους ξεπερνούσε τα 24 έτη.
Η Ολομέλεια ΣτΕ δέχτηκε τις αγωγές ασφαλισμένων που ζητούσαν ως αποζημίωση τις διαφορές στο ύψος του εφάπαξ, γιατί είχαν καταβάλει πολύ υψηλότερες εισφορές για πολλά χρόνια.
Το Δ. Πρωτοδικείο και το Δ. Εφετείο δικαίωσαν αρχικά το Ταμείο και δέχθηκαν τον ισχυρισμό του ότι το εφάπαξ δεν είχε ανταποδοτικό χαρακτήρα, γιατί τα τελευταία χρόνια πριν από τη συνταξιοδότησή τους (1998-2000), το αγγελιόσημο ως κοινωνικός πόρος συνεισέφερε πολύ περισσότερο από τους εργαζόμενους (με υπερτετραπλάσια ποσά) στον σχηματισμό του ασφαλιστικού. Και γι’ αυτό δέχθηκαν ότι ήταν συνταγματικό το «πλαφόν» των 24 συντάξιμων μισθών.
Ομως η Ολομέλεια υπό τον πρόεδρο ΣτΕ Π. Πικραμμένο, αφού έκρινε (3923/10) ότι το αγγελιόσημο αποτελεί πράγματι κοινωνικό πόρο, δέχθηκε ότι έπρεπε να αξιολογηθεί η συμβολή του όχι κατά τον χρόνο εξόδου των εργαζομένων από την ενεργό ασφάλιση, αλλά έπρεπε να ληφθούν υπόψη τα οικονομικά δεδομένα του συνολικού χρόνου ασφάλισης των εργαζομένων, που υποστήριξαν ότι οι εισφορές τους ήταν για το μεγαλύτερο διάστημα σημαντικότερες από την εισφορά του κοινωνικού πόρου.
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου