PAUL KRUGMAN / THE NEW YORK TIMESΊσως να είμαι αφελής, αλλά είμαι αισιόδοξος για τις συνομιλίες που άρχισαν χθες στην Κοπεγχάγη. Ο Μπαράκ Ομπάμα σχεδιάζει τώρα να απευθυνθεί στη σύνοδο την τελευταία ημέρα, γεγονός που υποδηλώνει πως ο Λευκός Οίκος περιμένει πραγματική πρόοδο.
Ενθαρρυντικό είναι επίσης το ότι αναπτυσσόμενες χώρες- συμπεριλαμβανομένης της Κίνας- συμφωνούν, τουλάχιστον επί της αρχής, ότι πρέπει να αποτελέσουν μέρος της λύσης.
Φυσικά, αν τα πράγματα πάνε καλά, οι συνήθεις ύποπτοι θα ξεσαλώσουν. Θα ακούσουμε κραυγές πως η όλη θεωρία περί υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι μια απάτη, μια μεγάλη επιστημονική συνωμοσία, όπως δείχνουν τα υποκλεμμένα e-mails, που στην ουσία δείχνουν μόνο πως οι επιστήμονες είναι άνθρωποι, αλλά τέλος πάντων. Θα ακούσουμε, όμως, και κραυγές πως οι πολιτικές κατά της κλιματικής αλλαγής θα καταστρέψουν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.
Η αλήθεια είναι πως η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είναι, εκτός από απαραίτητη, και οικονομικά ανεκτή. Σοβαρές μελέτες λένε πως μπορούμε να επιτύχουμε σημαντικές μειώσεις με ελάχιστες επιπτώσεις στην ανάπτυξη της οικονομίας. Και η ζοφερή οικονομική κατάσταση δεν είναι λόγος να περιμένουμε- αντιθέτως, μια συμφωνία στην Κοπεγχάγη πιθανότατα θα βοηθήσει την οικονομία να ανακάμψει.
Τα μέτρα εναντίον της κλιματικής αλλαγής, εφόσον ληφθούν, θα λάβουν τη μορφή ενός συστήματος με «ανώτατα όρια και δικαιώματα εμπορίας»:
Oι επιχειρήσεις δεν θα λάβουν εντολές όσον αφορά το τι να παράγουν και πώς, θα πρέπει όμως να αγοράζουν άδειες, ώστε να καλύπτουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Θα μπορούν λοιπόν να αυξήσουν τα κέρδη τους, αν καταφέρουν να εκπέμψουν λιγότερο CΟ2- και υπάρχει κάθε λόγος να πιστέψουμε πως θα επιδείξουν ευφυΐα και δημιουργικότητα.
Όπως έδειξε πρόσφατη μελέτη της συμβουλευτικής εταιρείας ΜcΚinsey & Company, υπάρχουν πολλοί τρόποι να μειωθούν οι εκπομπές με σχετικά χαμηλό κόστος: καλύτερη μόνωση, πιο αποδοτικές ενεργειακά συσκευές, περισσότερα αυτοκίνητα και φορτηγά με χαμηλή κατανάλωση καυσίμου, μεγαλύτερη χρήση της ηλιακής, αιολικής και πυρηνικής ενέργειας και άλλα πολλά.
Πρέπει, όμως, να εφαρμόσουμε ένα τέτοιο σχέδιο τη στιγμή που η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση;
Ενθαρρυντικό είναι επίσης το ότι αναπτυσσόμενες χώρες- συμπεριλαμβανομένης της Κίνας- συμφωνούν, τουλάχιστον επί της αρχής, ότι πρέπει να αποτελέσουν μέρος της λύσης.
Φυσικά, αν τα πράγματα πάνε καλά, οι συνήθεις ύποπτοι θα ξεσαλώσουν. Θα ακούσουμε κραυγές πως η όλη θεωρία περί υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι μια απάτη, μια μεγάλη επιστημονική συνωμοσία, όπως δείχνουν τα υποκλεμμένα e-mails, που στην ουσία δείχνουν μόνο πως οι επιστήμονες είναι άνθρωποι, αλλά τέλος πάντων. Θα ακούσουμε, όμως, και κραυγές πως οι πολιτικές κατά της κλιματικής αλλαγής θα καταστρέψουν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.
Η αλήθεια είναι πως η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είναι, εκτός από απαραίτητη, και οικονομικά ανεκτή. Σοβαρές μελέτες λένε πως μπορούμε να επιτύχουμε σημαντικές μειώσεις με ελάχιστες επιπτώσεις στην ανάπτυξη της οικονομίας. Και η ζοφερή οικονομική κατάσταση δεν είναι λόγος να περιμένουμε- αντιθέτως, μια συμφωνία στην Κοπεγχάγη πιθανότατα θα βοηθήσει την οικονομία να ανακάμψει.
Τα μέτρα εναντίον της κλιματικής αλλαγής, εφόσον ληφθούν, θα λάβουν τη μορφή ενός συστήματος με «ανώτατα όρια και δικαιώματα εμπορίας»:
Oι επιχειρήσεις δεν θα λάβουν εντολές όσον αφορά το τι να παράγουν και πώς, θα πρέπει όμως να αγοράζουν άδειες, ώστε να καλύπτουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Θα μπορούν λοιπόν να αυξήσουν τα κέρδη τους, αν καταφέρουν να εκπέμψουν λιγότερο CΟ2- και υπάρχει κάθε λόγος να πιστέψουμε πως θα επιδείξουν ευφυΐα και δημιουργικότητα.
Όπως έδειξε πρόσφατη μελέτη της συμβουλευτικής εταιρείας ΜcΚinsey & Company, υπάρχουν πολλοί τρόποι να μειωθούν οι εκπομπές με σχετικά χαμηλό κόστος: καλύτερη μόνωση, πιο αποδοτικές ενεργειακά συσκευές, περισσότερα αυτοκίνητα και φορτηγά με χαμηλή κατανάλωση καυσίμου, μεγαλύτερη χρήση της ηλιακής, αιολικής και πυρηνικής ενέργειας και άλλα πολλά.
Πρέπει, όμως, να εφαρμόσουμε ένα τέτοιο σχέδιο τη στιγμή που η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση;
Ναι, πρέπει- στην πραγματικότητα, η περίοδος είναι ιδιαίτερα πρόσφορη, διότι η προοπτική νέων νόμων κατά της κλιματικής αλλαγής θα μπορούσε να επιφέρει περισσότερες επενδυτικές δαπάνες.
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την υπόθεση των επενδύσεων σε κτίρια γραφείων. Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν πολλοί λόγοι να κατασκευάσει κανείς νέα κτίρια. Ας υποθέσουμε όμως ότι μια επιχείρηση που ήδη έχει στην ιδιοκτησία της κτίρια μαθαίνει ότι τα επόμενα χρόνια θα δοθούν αυξημένα κίνητρα ώστε να γίνουν αυτά τα κτίρια πιο αποδοτικά ενεργειακά: είναι πολύ πιθανό να αρχίσει τις μετασκευαστικές εργασίες τώρα, που είναι εύκολο να βρει εργάτες και οι τιμές των υλικών είναι χαμηλές.
Η ίδια λογική θα ισχύσει σε πολλούς ακόμα τομείς της οικονομίας. Ας ελπίσουμε λοιπόν πως η αισιοδοξία μου όσον αφορά την Κοπεγχάγη είναι δικαιολογημένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου