Γράφει η Le Monde(...) Πριν από τη δημιουργία του ευρώ, οι διοικητές της Μπούντεσμπανκ είχαν προειδοποιήσει για τους κινδύνους που προκαλούσε, κατ' αυτούς, η ένταξη των χωρών της νότιας Ευρώπης (...).
Μάταια όμως, κι έτσι η πολιτική λογική επικράτησε της οικονομικής λογικής.
Η ζώνη του ευρώ υποδέχτηκε τελικώς στους κόλπους της την Ελλάδα, λίκνο του δυτικού πολιτισμού, αλλά και ιδιοφυΐα των λογιστικών τεχνασμάτων.
Πρέπει σήμερα να παραδεχτούμε ότι τα γερμανικά επιχειρήματα εκείνης της εποχής (έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, βιομηχανική καθυστέρηση, απαρχαιωμένες δομές) δεν ήταν εντελώς αβάσιμα. Σήμερα οι οικονομικοί κύκλοι αποκαλούν αυτές τις ευρωπαϊκές χώρες υψηλού κινδύνου, με τον καθόλου τιμητικό όρο PIGS (από τα λατινικά αρχικά των λέξεων Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία).
Θεωρητικώς, η Συνθήκη του Μάαστριχτ απαγορεύει οποιασδήποτε μορφής βοήθεια σε ένα κράτος της ευρωζώνης σε κατάσταση χρεοκοπίας. Στην πράξη, δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί πώς η βόρεια Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν μια χώρα σε τέτοια κατάσταση, με κίνδυνο να προκαλέσουν σοβαρή κρίση αξιοπιστίας του ευρώ. Μένει να δούμε πώς θα αντιδράσουν οι Γερμανοί, Ολλανδοί ή Γάλλοι φορολογούμενοι, όταν θ' αυξηθούν οι φόροι τους για να σωθούν οι Ελληνες ή οι Πορτογάλοι.
Το ενιαίο νόμισμα θα περάσει τότε το πρώτο του πραγματικό «κρας τεστ», ή αλλιώς θα δοκιμάσει την ικανότητά του να ανθίσταται σε σοβαρά ατυχήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου