Του Γιώργου Αγγελόπουλου
«Είναι μια παρέα από σνομπ. Οι κυρίες του καλού κόσμου του Λονδίνου μου φέρθηκαν με τρόπο που με έκανε να αισθάνομαι άχρηστη, κενή, ακόμη και βρώμικη. Σαν ο σύζυγός μου να με διάλεξε από κατάλογο κοριτσιών εξ Ανατολής...».
Αυτό είναι το παράπονο της Νταϊάνας Τζένκινς, της Βόσνιας συζύγου του Ράιτζερ Τζένκινς, ενός από τους πλουσιότερους τραπεζίτες του Λονδίνου. Σε συνέντευξη που έδωσε στο βρετανικό περιοδικό «Τatler», καταφέρθηκε εναντίον της λονδρέζικης high society, στην οποία άρχισε να κινείται αφότου παντρεύτηκε έναν άνδρα που βγάζει 50 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Και να σκεφτεί κανείς ότι η τράπεζα του συζύγου της, η Βarclays, γλίτωσε από την κρίση χάρη σ΄ εκείνη...
Στη Βοσνία, η Νταϊάνα ονομαζόταν Σανέλα Τσάτσιτς. Στη διάρκεια του πολέμου έφυγε πεζή από το Σαράγεβο και, έπειτα από περιπέτειες για τις οποίες προτιμά να σιωπήσει («δεν είμαι έτοιμη ακόμη να μιλήσω γι΄ αυτά...», λέει στο «Τatler»), έφτασε στο Λονδίνο. Στην αρχή πείνασε, έζησε σε σπίτια «υπό κατάληψη», όμως σταδιακά άρχισε να εργάζεται ως υπηρέτρια και να κάνει παράλληλα επιχειρηματικές σπουδές, ενώ γράφτηκε και σ΄ ένα γυμναστήριο της μόδας- όπου συνάντησε τον πλούσιο τραπεζίτη.
Ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν, όμως η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Κάνοντας διακοπές με τον σύζυγό της στην Κόστα Σμεράλντα, η Νταϊάνα έπιασε φιλίες με τη σύζυγο του εμίρη του Κατάρ και έπεισε τον τελευταίο να επενδύσει 8 δισ. δολάρια στην τράπεζα του συζύγου της, την Βarclays, σώζοντάς την από την κρίση. Και ο Ράιτζερ Τζένκινς έγινε ακόμη πιο πλούσιος, ο πιο πλούσιος τραπεζίτης στο Σίτυ.
Όμως στην ταξική «καλή κοινωνία» του Λονδίνου τίποτε δεν της αναγνωρίστηκε. Έτσι και εκείνη, πήρε τον σύζυγο και τα δύο παιδιά της και έφυγαν για το Μαλιμπού της Καλιφόρνιας, όπου για να γίνει κανείς αποδεκτός αρκεί να είναι πλούσιος, ωραίος και διάσημος, δεν χρειάζεται να είναι απόφοιτος του Ήτον ή γαλαζοαίματος. Πριν ακόμη μετακομίσει στο Χόλιγουντ, η Νταϊάνα είχε γίνει φίλη με τους Τζωρτζ Κλούνεϋ, Έλτον Τζων, Μικ Τζάγκερ, Σίντυ Κρώφορντ. Με τον Κλούνεϋ ίδρυσε μάλιστα μια φιλανθρωπική οργάνωση που συγκέντρωσε 10 εκατομμύρια δολάρια για τα μωρά του Νταρφούρ. «Τα χρήματα είναι υπέροχο πράγμα και τα σέβομαι και μου αρέσει να τα ξοδεύω. Μπορούν να αγοράσουν την ελευθερία σου, ακόμη και να σου προσφέρουν ευτυχία, αλλά δεν είναι το παν στη ζωή», είπε στο «Τatler».
Στο Λονδίνο, οι σχολιαστές την ειρωνεύονται και υποστηρίζουν ότι η λονδρέζικη κοινωνία έχει πάψει εδώ και δεκαετίες να είναι ταξική. Ο ανταποκριτής της ιταλικής «Ρεπούμπλικα» επισημαίνει πάντως πως οι απαξιωτικές αντιδράσεις δείχνουν ότι η Παλιά Αγγλία εξακολουθεί να ανθίσταται στα σαλόνια του Σίτυ· τα αφεντικά της Ουώλ Στρητ δεν είναι απαραιτήτως πιο ταπεινά, όμως ίσως είναι λίγο λιγότερο σνομπ.
ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου