"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


"Ολίγη από άσφαλτινα χιλιόμετρα"

Γράφει ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
«Η Ηγουμενίτσα θα καταστή η νέα πύλη της χώρας προς τη Δύση, χάρις στην αναβίωση της Εγνατίας Οδού της Αρχαιότητος. Μεταξύ του υπουργού Συντονισμού κ. Ν. Μακαρέζου,και του εκπροσώπου της εταιρείας Μακντόναλντ Κοσντράξιον Κόμπανυ κ. Μακντόναλντ, υπεγράφη συμπληρωματική συμφωνία... για την κατασκευή της νέας εθνικής οδού μήκους 740 χιλιομέτρων και αξίας άνω των 150.000.000 δολλαρίων. Το έργον θα περατωθή εντός πενταετίας».
(Δημοσίευμα του 1968 στην εφημερίδα "ΤΑΝΕΑ" που αναφέρεται στη εξαγγελία κατασκευής της περίφημης ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΟΔΟΥ)

750 χιλιόμετρα παραδοτέα σε 5 χρόνια μας έταξαν οι χουντικοί
Τα ίδια χιλιόμετρα "συν κάτι ακόμα" αποτελούν το μόνιμο "τάμα" όλων των εθνοπατέρων από το 1968
Με "ολίγη από χιλιόμετρα" την βγάζουν δεκαετίες τώρα
"Ολίγη από χιλιόμετρα" ήταν η μεγαλύτερη προσδοκία του μέσου μόνιμα ναρκωμένου Έλληνα πολίτη "Ολίγη από χιλιόμετρα" είναι η μόνιμη υπόσχεση που λαμβάνει
Με ένα "γιοφύρι" και "ολίγη από άσφαλτο", που θα περάσει πάνω απ αυτό, οι Μαυρογιαλούροι της μεταπολίτευσης, υπνωτίζουν συνειδήσεις, και αρπάζουν ψήφους.
Και περιμένουν οι ηλίθιοι ψηφοφόροι
41 χρόνια για τα 750 χιλιόμετρα της Εγνατίας οδού
35 χρόνια για έναν δρόμο να τους βγάζει με ασφάλεια στο Αντίρριο και την Πάτρα
18 χρόνια για να δουν τα 1800 μέτρα του δεύτερου τούνελ στο Αρτεμίσιο
35 χρόνια για μια Κορίνθου -Πατρών που δεν θα είναι λαιμητόμος
15 χρόνια για την "ΝΕΑ" εθνική Μεγαλόπολη Καλαμάτα, που αντικαθιστά "τον εαυτό της" που έπαθε καθίζηση 1 χρόνο (!) μετά την παράδοσή της στην κυκλοφορία διότι είχε φτιαχτεί χωρίς γεωλογική μελέτη υπεδάφους...

Κάθε ψηφοφόρος και μιά ασφάλτινη προσδοκία
Κάθε πολιτικάντης και ένα ασφάλτινο τάμα που εκπληρώνεται σε αμέτρητες δόσεις
"Δεν φταίμε εμείς". "Είναι καταραμένο το γεφύρι"
Και πάρε "σφαγές" γυναικών.
Και πάρε "σφαγές" παιδιών
Και πάρε "σφαγές" νέων
Και πάρε "σφαγές" αθώων

Δεν έχουν και άδικο. Με τέτοιο φόρο αίματος τι άλλο να περιμένουν? Υψηλή Τεχνολογία? Βαριά Βιομηχανία? Δημόσια Υγεία?
'Άσφαλτο" περιμένουν να πάνε στο χωριό τους να ψηφίσουν τον Μαυρογιαλούρο τους

Τι κι αν τους παραδίδει "ολίγα" μέτρα το χρόνο. Αυτοί τον ψηφίζουν και αυτός συνεπέστατος στην άτυπη συμφωνία ,του χρόνου παραδίδει μιά απο τα ίδια

Ατέλειωτες οι θυσίες , μόνιμα ανεκπλήρωτα τα τάματα για "ολίγη από χιλιόμετρα"

Οι μεν περιμένουν, περιμένουν περιμένουν... και οι δε τάζουν, τάζουν, τάζουν...
Τάματα με το χιλιόμετρο

Μια λαμπάδα "ίσα με το μπόυ" του τάζει ο πιστός στα δύσκολα, "ολίγη από ασφάλτινα χιλιόμετρα" τάζει το Λαμόγιο για να βγεί...
Και μετά σου λέει, "έχουμε μείνει πίσω", "μας έχουν προσπεράσει οι άλλοι"
Λογικό είναι. Πίστα θέλουμε. Που να το βγάλουμε το θηρίο? Στα νταμάρια?
Και όλο και προσπερνούν οι άλλοι, και όλο και μένουμε πίσω εμείς...
Πίστα θέλουμε. Κι ας μην παραδοθεί ποτέ.
Πίστα θέλουμε κι ας μη βγάζει πια πουθενά...

Δεν υπάρχουν σχόλια: