Είναι ενδεικτική της ολοκληρωτικής μεταστροφής του πολιτικού κλίματος
στη χώρα μας, η απόλυτη και καθολική αδιαφορία της κοινής γνώμης, για το
επικείμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.
Πρόσωπα και πράγματα που για “ψύλλου πήδημα” κάποιες εποχές, γίνονταν πρωτοσέλιδα, προκαλώντας μακροσκελείς αναλύσεις και ατέλειωτες ώρες τηλεοπτικής φλυαρίας, σήμερα δεν αφορούν και δεν απασχολούν κανέναν!
Αν πράγματι σε κάτι είναι χρήσιμο το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ την άλλη βδομάδα, είναι για να συνειδητοποιήσουν επιτέλους όσοι εξακολουθούν να θεωρούν τους εαυτούς τους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής και παράγοντες του τόπου, πως δεν υπάρχουν πουθενά στον πολιτικό χάρτη! Οι περισσότεροι αν δεν έχουν παντελώς λησμονηθεί, είναι γιατί αποτελούν κόκκινο πανί για την κοινωνία! Αποτελούν μέρος μιας κακής ανάμνησης και δυσάρεστη εμπειρία, που δύσκολα σβήνει από το υποσυνείδητο.
Όμως η σημερινή τους εμμονή να συνεχίσουν να διεκδικούν (χωρίς ερείσματα ασφαλώς) κάποιο ρόλο στην πολιτική ζωή, εκτός από τον ασύλληπτο βαθμό του εθισμού τους στην εξουσία και την ογκώδη άγνοια της κοινωνικής πραγματικότητας, αποκαλύπτει πόσο αδιαπέραστοι είναι στα εξωτερικά ερεθίσματα. Κοινώς χοντρόπετσοι! Άνθρωποι που δυσκολεύονται να κυκλοφορήσουν στο δρόμο, αφού προκαλούν την αντίδραση, ή τα ειρωνικά σχόλια όσων τους αναγνωρίζουν, εμφανίζονται ως οι υποψήφιοι μελλοντικοί αναμορφωτές της χώρας.
Όλο αυτό θα ήταν μια ωραία πλάκα και οι γραφικοί τύποι, που το μόνο που
έμαθαν στη ζωή τους είναι το παρασκήνιο και τα πολιτικά μαγειρέματα, θα
ήταν απλώς μια καρικατούρα της κοινωνίας, αν προηγουμένως δεν είχαν
διαχειριστεί τα κοινά και δεν είχαν υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας.
Δεν είχαν υπογράψει συμφωνίες πολλών εκατομμυρίων, προκειμένου να έχουν
την κάθε είδους εύνοια των μεγάλων και ισχυρών, δεν είχαν φτιάξει νόμους
κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους, ώστε να εξυπηρετούν τα πολιτικά
τους σχέδια, δεν είχαν διαμορφώσει συνειδήσεις.
Πρόσωπα και πράγματα που για “ψύλλου πήδημα” κάποιες εποχές, γίνονταν πρωτοσέλιδα, προκαλώντας μακροσκελείς αναλύσεις και ατέλειωτες ώρες τηλεοπτικής φλυαρίας, σήμερα δεν αφορούν και δεν απασχολούν κανέναν!
Αν πράγματι σε κάτι είναι χρήσιμο το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ την άλλη βδομάδα, είναι για να συνειδητοποιήσουν επιτέλους όσοι εξακολουθούν να θεωρούν τους εαυτούς τους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής και παράγοντες του τόπου, πως δεν υπάρχουν πουθενά στον πολιτικό χάρτη! Οι περισσότεροι αν δεν έχουν παντελώς λησμονηθεί, είναι γιατί αποτελούν κόκκινο πανί για την κοινωνία! Αποτελούν μέρος μιας κακής ανάμνησης και δυσάρεστη εμπειρία, που δύσκολα σβήνει από το υποσυνείδητο.
Όμως η σημερινή τους εμμονή να συνεχίσουν να διεκδικούν (χωρίς ερείσματα ασφαλώς) κάποιο ρόλο στην πολιτική ζωή, εκτός από τον ασύλληπτο βαθμό του εθισμού τους στην εξουσία και την ογκώδη άγνοια της κοινωνικής πραγματικότητας, αποκαλύπτει πόσο αδιαπέραστοι είναι στα εξωτερικά ερεθίσματα. Κοινώς χοντρόπετσοι! Άνθρωποι που δυσκολεύονται να κυκλοφορήσουν στο δρόμο, αφού προκαλούν την αντίδραση, ή τα ειρωνικά σχόλια όσων τους αναγνωρίζουν, εμφανίζονται ως οι υποψήφιοι μελλοντικοί αναμορφωτές της χώρας.
Είναι λογικό θα πείτε, ένα πολιτικό κόμμα μετά μια μεγάλη ήττα, να επιχειρήσει να επαναπροσδιορίσει τις αρχές και την ταυτότητά του και να αναζητήσει τρόπο να αναδιοργανωθεί από τις στάχτες του. Ακόμη πιό λογικό όμως είναι, ένας πολιτικός φορέας που διαχειρίστηκε την εξουσία και έχει τεράστιες ευθύνες για το σημερινό κατάντημα, να κάνει έναν ειλικρινή απολογισμό και να επιδείξει την αγωνία και την ευαισθησία του, για τα προβλήματα της χώρας.
Αντ’ αυτού βλέπουμε το μόνο τους μέλημα, να είναι η καρέκλα! Και για το λόγο αυτό, οι μισοί να ανταλλάσσουν βαριές κουβέντες με τους άλλους μισούς, με καταγγελίες για μεθοδεύσεις και καπελώματα και στο μεταξύ να πλακώνονται στο ξύλο. Ενώ οι απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο εργαζόμενοι στο χρεοκοπημένο οικονομικά ΠΑΣΟΚ, να απειλούν πως δεν θα επιτρέψουν να διεξαχθεί το συνέδριο. Ίσως, ποιός ξέρει, κάποια στιγμή να τους απασχολήσουν και τα προβλήματα της χώρας.
ΥΓ. “Ο θάνατος αξίζει περισσότερο από μια άθλια ζωή, γιατί παύει να υποφέρει κανείς, αφού δεν έχει πια το αίσθημα της αθλιότητάς του.” Ευριπίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου