Toυ Γ.Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Εκ των διηγήσεων του
Πλουτάρχου (Α΄ αιών μ.Χ.) διαπιστώνουμε ότι οι Έλληνες έχουν ου
μόνον "γλώσσαν" αλλά και "ους" συκοφαντικόν. Δύο χιλιάδες χρόνια
αργότερα, το 1952, ο γενάρχης των Παπανδρέου, Γεώργιος, ζητούσε
προς επιβίωση, στέγαση στον Παπάγο. Σ'ερώτηση του εκεί επιτελάρχου
Σπ. Μαρκεζίνη, για την αιτία του πολιτικού του αποκλεισμού, ο Γ.
Παπανδρέου, εξήγησε με φιλαυτία έκδηλη ότι : ...«... όταν εις
οιονδήποτε τομέα της κοινωνικής ζωής εμφανισθεί αποτόμως
φυσιογνωμία υπερέχουσα, πάντες ενούνται υπό το σύνθημα, κεφαλή εν
όψει, πυρ ομαδόν ....»... Βαράτε τον, δηλαδή, διότι - άλλως -
μας έφαγε. Δισχιλιετής ο φθόνος, επιβεβαιώνει την συνέχεια της
φυλής
Το κράτος δεν μικραίνει. Συντηρείται με φοροεπιδρομές. Κακομεταχειρίζεται εκτεταμένα κοινωνικά στρώματα. Οξύνεται - ο εγγενής- φθόνος. Υπονομεύονται (έτσι) πάγια ελληνικά συμφέροντα. Καταδιώκονται ανηλεώς οι έχοντες λίγα ή πολλά. Αποδεκατίζονται μισθοί και συντάξεις. Καταρρακώνεται το κύρος των λειτουργών. Ελάχιστοι πένητες δυνατόν να είναι (και) αξιοπρεπείς.
Ζούμε στον αστερισμό της
κατανάλωσης. Gandhi στην Ελλάδα δεν υπάρχουν.
Φορολογία - οιαδήποτε - επί πλασματικής αξίας συνιστά δήμευση. Η
μέση τάξη αδυνατεί να πληρώσει τους φόρους της, μάλιστα επί
ακινήτων. Οι περισσότερο πετυχημένοι, κατά κανόνα και ευπορώτεροι,
γίνονται κατ' εξοχήν στόχοι λαϊκίστικης καταφοράς. Η συνέντευξη του
κ. Αλ. Τσίπρα στην «Καθημερινή» της Κυριακής (3.2) είναι
εύγλωττη. Υποστηρίζει - επί λέξει - ότι πρέπει να πληγεί η
...«...μεγάλη φοροδιαφυγή...»... Αυτό ασφαλώς διότι η
"μικρή φοροδιαφυγή" είναι των ήδη (ή) και υποψηφίων οπαδών του.
Έχουμε κήρυγμα διχαστικού φθόνου απροκάλυπτο. Δεν διώκεται ο
πολίτης για ό,τι έπραξε (παράβαση). Διώκεται για ό,τι είναι :
πλούσιος (!!!!).
Ατυχώς τον τόνο έχει δώσει (και) το
Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο με την υπ' αριθμ. 25/12 απόφασή του. Εκεί
ο εθνικισμός εκτόπισε το ευρωπαϊκώς νόμιμο. Το αναγνωρισθέν πρωτείο
υπέρ τουταμιευτικού συμφέροντος του δημοσίου, σφαγίασε κάθε
ιδιωτικό περιουσιακό δικαίωμα. Η Ελλάς έπαυσε να είναι κράτος
δικαίου. Οιοσδήποτε πλούσιος άνθρωπος, σήμερα, είναι - περίπου -
αδύνατο ν' ανασχέσει φορολογική επιδρομή του δημοσίου, ακόμη και
εξώφθαλμα παράνομη (!). Ο πλούσιος καλείται να πληρώσει. Όχι διότι
έχει βεβαιωθεί τελεσίδικα ό,τι οφείλει. Αλλ' απλώς διότι είναι
πλούσιος (!!!). Έχουν, έτσι, καταστεί, οι πλούσιοι, διωκόμενη
μειονότης. Αποτέλεσμα: φεύγουν κατά κύματα. Η Ελλάς εκβάλει
(αυτοκτονικά) το οικονομικό της αίμα.
Η άνοδος και η πτώση του ομίλου "Eurobank" αντανακλά τον παλμό του καιρού μας. Ιδρύθηκε ως η μεγαλύτερη επένδυση χρηματοοικονομικών υπηρεσιών - πάντως - της 20ετίας. Εκτάθηκε σε Βαλκάνια, Κεντρική Ευρώπη, Τουρκία (!). Υπό οργάνωση διεθνών προδιαγραφών δέχθηκε, εκείνη μόνη, στο κεφάλαιο, όπως και στο διοικητικό συμβούλιό της, συμμετοχή της πολυζητούμενης DeutscheBank. Κορυφώθηκε, τότε, επιτυχία διεθνής. Έπειτα : οι Γερμανοί έφυγαν πρώτοι. Η ελληνογενής πλευρά προσπάθησε να κρατηθεί ματαίως. Τελικά, ο βασικός μέτοχος από τραπεζίτης - οραματιστής υποβαθμίσθηκε σε μικρομέτοχο της "Εθνικής", μετά την ανακεφαλαίωση της τελευταίας (μάλιστα) με συμμετοχή ασήμαντη (!!!). Και δεν είναι ο μόνος. Έχουν διαβεί τα σύνορά μας οιShellB.P.,BNP, Αmex,Crédit Agricole,Société Généraleκαι άλλοι - ατυχώς - πολλοί. Κυρίως : χιλιάδες μεσαίου μεγέθους επιχειρηματίες έχουν διασπαρεί στα Βαλκάνια, αλλά και στην Τουρκία. Εκεί προοδεύουν. Ουδεμία ανακοινώνεται επιστροφή. Ακόμα χειρότερα, οι γειτονικές χώρες έχουν - συνολικά - καλλίτερες επιδόσεις από τις δικές μας. Η απόσταση σε βάρος μας μεγαλώνει. Γινόμαστε ουραγοί αυτώνπου πριν λίγα χρόνια αναλάμβαναν εδώ δουλειές που οι Έλληνες θεωρούσαν αναξιοπρεπείς (!!!).
Η δύναμη παραμονής μας στο
ευρώ, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα κριθεί - κυρίως - από την
δυνατότητα της χώρας να συγκεντρώνει κεφάλαια. Άρα, να προσελκύει
ανθρώπους πλούσιους. Αυτούς, δηλαδή, που δεν έχει αντιληφθεί ότι
της είναι απαραίτητοι. Αυτούς, τους οποίους εκ φθόνου ή πάντως
(και) εξ ανοησίας σήμερα διώχνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου