Του ΕΡΡΙΚΟΥ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
Το κακό με μέσα ενημέρωσης αλλά και κοινή γνώμη είναι ότι κατά κανόνα βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Και χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των υπαλλήλων του υπουργείου Ανάπτυξης που εκβίαζαν δικαιούχους επιδότησης για ν' ανάψουν το «πράσινο φως» για την εκταμίευσή της. Δεν είναι ο εκβιασμός η είδηση. Μπορεί το ποσό να είναι μεγάλο, αλλά η πρακτική είναι γνωστή. Η είδηση είναι αλλού. Είναι στο γεγονός ότι οι δύο συλληφθέντες κατάφερναν να καθυστερούν την εκταμίευση επί 7 χρόνια και όλοι -εκβιαζόμενοι αλλά και διοικούντες την υπηρεσία- να μην αντιμετωπίζουν το γεγονός αυτό ως κάτι το αδιανόητο.
Και δεν είναι κάτι το εξαιρετικό η συγκεκριμένη περίπτωση. Δυστυχώς είναι ο κανόνας, μεταπολιτευτικά τουλάχιστον, ν' αναδεικνύουμε (δικαιολογημένα) σε μείζονος σημασίας ζητήματα ενέργειες και καταστάσεις που μέχρι πρότινος θεωρούνταν στοιχείο της καθημερινότητάς μας.
Ποιος δεν ήξερε, για παράδειγμα, ότι τα κόμματα και οι πολιτικοί χρηματοδοτούνταν από επιχειρηματίες; Ποιος αγνοούσε ότι το φακελάκι αποτελεί το διαβατήριο για τη διευθέτηση του όποιου προβλήματος; Ποιος δεν γνώριζε ότι άπαντες, πλην μισθωτών και συνταξιούχων, φοροδιαφεύγουν; Ποιος δεν ήξερε για τη βιομηχανία των επιδομάτων και συντάξεων-μαϊμού;
Είναι κωμικοτραγικό ως φαινόμενο να ξαφνιαζόμαστε κάθε τόσο με γεγονότα που τα ξέρουμε από χρόνια και τα οποία όχι μόνο δεν τα καταδικάζαμε, αλλά κάποια απ' αυτά τα κρίναμε και ως θετικά. Μη μου πείτε ότι δεν έχετε διαβάσει επανειλημμένα σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης πόσο χρήσιμη αποδεικνύεται για τη χώρα μας η παραοικονομία. Και ξαφνικά ξυπνήσαμε και διαπιστώσαμε ότι η αποστέρηση από το Δημόσιο των πόρων που δικαιούται δεν είναι κάτι το οποίο αφορά το απρόσωπο κράτος, αλλά όλους μας, που θέλοντας και μη θα πληρώσουμε, όπως και πληρώνουμε, τελικά τα σπασμένα.
Μέχρι και πριν από λίγα χρόνια καμαρώναμε για την παραοικονομία που μας προστατεύει από την ύφεση, εγκωμιάζαμε τη φοροδιαφυγή ως μαγκιά και μακαρίζαμε όποιους έχουν «άκρες» στα υπουργεία και μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους λαδώνοντας.
Ξαφνικά συνειδητοποιούμε ότι όλα αυτά ήταν επιταγές που τις υπογράφαμε σαν κοινωνία και τώρα ήρθε η ώρα να εξοφληθούν. Τουλάχιστον ας μην υποδυόμαστε και τους έκπληκτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου