Μπορείτε να κάνετε μία ομελέτα πάλι αυγά; Αυτό, στην ουσία, είναι που θα πρέπει να κάνουν οι ηγέτες της Ευρωζώνης και η ελίτ της παγκόσμιας νομισματικής πολιτικής σε περίπτωση αναμόρφωσης της Ευρωζώνης, είτε αυτό γίνει μέσω αποχώρησης της Ελλάδας είτε μέσω της δημιουργίας Ευρωζώνης δύο ταχυτήτων.
Οι πιθανοί κίνδυνοι από μία διάλυση, τόσο για τις οικονομίες της Ευρωζώνης όσο και για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, είναι τόσο μεγάλοι που συχνά εκλαμβάνονται ως λόγος προκειμένου να μη συμβεί ποτέ.
Παρ' όλα αυτά, η ιδέα ότι η Ευρωζώνη θα μπορούσε να διαλυθεί, ή τουλάχιστον να επανασχεδιαστεί, δεν αποτελεί πλέον μόνο το επιχείρημα των επικριτών της, που υποστήριζαν εξαρχής ότι αποτελούσε κακή ιδέα. Η αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ αποτελεί πλέον το βασικό θέμα συζήτησης. Παρά τη συσπείρωση των Ευρωπαίων ηγετών ενάντια στην ιδέα αποχώρησης της Ελλάδας, ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμείνει στην Ευρωζώνη με οποιοδήποτε κόστος.
Την ίδια ώρα, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, φαίνεται να υποστηρίζει την ιδέα ότι κάποιες χώρες της Ευρωζώνης θα επιταχύνουν και θα εμβαθύνουν τη διαδικασία ολοκλήρωσής τους, ενώ μία ευρύτερη και επεκτεινόμενη ομάδα χωρών θα παραμείνει πιο χαλαρά συνδεδεμένη.
Το πρόβλημα είναι ότι σχεδόν κανείς δεν πιστεύει ότι μπορεί να επιτευχθεί οποιουδήποτε είδους επανασχεδιασμός της νομισματικής ένωσης χωρίς να καταστρέψει την εμπιστοσύνη, προκαλώντας έτσι μαζικές εξόδους κεφαλαίων αλλά και επιπτώσεις για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ίσες ή και χειρότερες από την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008. Αν γνωρίζατε ότι οι καταθέσεις σας σε ευρώ θα άλλαζαν, παραδείγματος χάριν, σε νέες δραχμές, ή σε κάποιο μη δοκιμασμένο νόμισμα που θα ονομάζεται «Σευρώ», θα τις αφήνατε εκεί που είναι;
«Δεν νομίζω να υπάρχει ειρηνική λύση σε αυτό το πρόβλημα», αναφέρει ο καθηγητής του πανεπιστημίου Cass Business School στο Λονδίνο, Αντριου Κλερ. «Το πραγματικό πρόβλημα είναι η πιθανή έξοδος κεφαλαίων από τις τράπεζες». Δεδομένης της έκθεσης των ευρωπαϊκών τραπεζών σε κρατικό χρέος, όπως της Ελλάδας και της Ιταλίας, η εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα μπορούσε να καταρρεύσει εύκολα και εντός αλλά και εκτός της νομισματικής ένωσης. Μία μαζική έξοδος κεφαλαίων από τις τράπεζες δεν θα περιοριζόταν μόνο στις χώρες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο επίκεντρο της κρίσης χρέους.
Οταν οι ηγέτες και οι φορείς χάραξης πολιτικής της Ευρώπης κοιτάξουν την άβυσσο, η κεντρική υπόθεση είναι ότι θα υπερβούν τις αντιρρήσεις τους και θα κάνουν ό,τι κρίνεται απαραίτητο για τη διάσωση του ευρώ. Και κάτι τέτοιο θα προβλέπει σίγουρα έναν πολύ πιο ενεργό ρόλο για την ΕΚΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου