Η ΚΕΡΑΤΕΑ και 2 ακόμα "πένες" που "συγκρούονται" στους δρόμους της...

Μια ακόμα "σύγκρουση" ανάμεσα σε δυο δυνατές πένες με "πεδίο μαχής" την Κερατέα.  Ανεξάρτητα απο τα όποια συμπεράσματα βγάλετε,  και τις προσωπικές σας απόψεις ,  πιστεύω οτι οτι θα συμφωνείτε πως όπου ειναι δυνατόν οι αντίθετες απόψεις αξίζει να παρουσιάζονται μαζί...

Οι χειροκροτητές της ανομίας

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Ξεχείλωσαν πάλι οι αριστερές αναλογίες. Αυτή τη φορά για το θέμα της Κερατέας. Ανασκαλεύτηκαν μνήμες της Λωρίδας της Γάζας. Ακούστηκαν διάφορα περί κατεχομένων. Αλλοι συνέκριναν τις συγκρούσεις στην Κερατέα με όσα συμβαίνουν στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου και οσονούπω θα προκύψουν από τα γεροντοπαλίκαρα της μεταπολίτευσης που θα συνθηματολογούν «Βιετνάμ, Κερατέα, Παλαιστίνη, ΧΥΤY δεν πρόκειται να γίνει».

Υπάρχει όμως μια μικρή διαφορά μεταξύ Κερατέας και Γάζας, που οι αριστεροί κάθε απόχρωσης μονίμως αποσιωπούν. Δεν αναφερόμαστε μόνο στην κατοχή από ένα ξένο έθνος, αλλά στο γεγονός ότι οι κάτοικοι της Παλαιστίνης δεν συμμετέχουν στο Κοινοβούλιο του Ισραήλ για να αντιπαλέψουν δημοκρατικά τις απόψεις τους και στο τέλος να αποδεχθούν τα όποια αποτελέσματα της διαδικασίας. Επίσης, στο Κάιρο δεν υπάρχει Συμβούλιο της Επικρατείας για να προσφύγουν με δημοκρατικό τρόπο οι κάτοικοι κατά του καθεστώτος. Υπάρχει δικτατορία.

Στην Ελλάδα, οι κάτοικοι της Κερατέας και των άλλων περιοχών εξήντλησαν τα δημοκρατικά μέσα και αρνούνται τον δημοκρατικό κανόνα. Προσέφυγαν πολλάκις στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αυτό, παρ’ όλο που δεν φημίζεται για οικοκτονικές διαθέσεις, έδωσε το πράσινο φως να προχωρήσουν τα έργα. Οι κάτοικοι της Κερατέας μπορούν να διαφωνούν με την απόφαση. Εχουν κάθε δικαίωμα. Μπορούν ακόμη και να την υβρίζουν. Κι αυτό δικαίωμά τους, είναι. Δεν μπορούν, όμως, παρά να την εφαρμόσουν. Ο σεβασμός στον δημοκρατικό κανόνα λέει ότι μπορείς να διαφωνείς με τους νόμους, μπορείς να τούς χαρακτηρίζεις όπως θες, αλλά δεν μπορείς να τους καταλύεις με οδοφράγματα και εμπρησμούς.

Αφορμή για την τελευταία ανάφλεξη ήταν η έρευνα των αστυνομικών στα σπίτια κάποιων υπόπτων για εμπρησμούς, εμπρησμοί που είναι σύνηθες φαινόμενο στην περιοχή. Δεν γνωρίζουμε με ποια στοιχεία ο εισαγγελέας εξέδωσε το ένταλμα ερεύνης, αυτό που ξέρουμε είναι ότι η διαδικασία έγινε νομότυπα. Αν τα στοιχεία ήταν ψευδή ή ανακριβή υπάρχουν τα δικαστήρια να το κρίνουν. Το σίγουρο είναι ότι οι τακτικές φαρ-ουέστ, όπου οι κάτοικοι μαζεύονται έξω από τα αστυνομικά τμήματα για να απελευθερώσουν ή να λιντσάρουν κάποιους κρατούμενους πρέπει να παταχθούν με τον πιο άμεσο τρόπο. Τα εντάλματα έρευνας ή σύλληψης δεν βγαίνουν ύστερα από λαϊκές συνελεύσεις· υπάρχουν κανόνες δικαίου και μέρος αυτών των κανόνων είναι η προσβολή τους διά της δικαστικής οδού.

Αυτό όμως που αναδεικνύεται και στην υπόθεση της Κερατέας είναι ο ευρύτερος κύκλος των χειροκροτητών κάθε ανομίας σ’ αυτόν τον τόπο. Πέρα από το ΚΚΕ που θέλει να γκρεμίσει τον παγκόσμιο καπιταλισμό διά της ανυπακοής στην Ελλάδα, υπάρχουν κι όλα εκείνα τα τζάνκια της μεταπολίτευσης που φτιάχνονται με όρους όπως «αντίσταση», «ωμή αστυνομική καταστολή», «χούντα», «κατοχή» κ.λπ. Αυτός ο κύκλος των χειροκροτητών κάθε ανομίας, που λειτουργούν όπως οι χρήσιμοι ηλίθιοι της ΕΣΣΔ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, θα πουν τα πάντα για έχουν τη δόση τους. Ξεχνούν όμως ότι η ανομία χτυπά και την πόρτα τους. Αν οι νόμοι και οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν εφαρμόζονται κάπου -ας μην γελιόμαστε- δεν πρόκειται να εφαρμοστούν παντού. Και τότε θα ισχύσει ο υπέρτατος νόμος της ζούγκλας...

Ο φάρος της Κερατέας

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

Στην Κερατέα πια δεν έχουνε ζωή... Τους την σμπαράλιασαν οι κατασταλτικές δυνάμεις του χυδαιοαβυσσαλέου ελληνικού κράτους.

Τάγματα αυτών των ένστολων και ένοπλων δυνάμεων εισβάλλουν σε σπίτια πλέον, παραβιάζουν δικαιώματα, τα ιερά και τα όσια του είδους πολιτικός άνθρωπος, προκαλώντας κάθε είδους νομιμότητα και σεβασμό. Διαπράττουν έγκλημα. Τούτο το έγκλημα είναι ύβρις προς την οικογένεια, την κοινότητα, τη Δημοκρατία (καραδοκούν, όμως η νέμεσις και η τίσις...).

Οι έφοδοι των αστυνομικών στα σπίτια των κατοίκων χωρίς καν ένα ένταλμα ή παρουσία εισαγγελέα είναι πράξεις φασιστικές. Λέει βέβαια η Εισαγγελία ότι είχαν σταλεί στην περιοχή πέντε εισαγγελικοί λειτουργοί προκειμένου να εποπτεύουν (μπα!) τις ενέργειες της αστυνομίας.

Ποιος ξέρει πού έβοσκαν τούτοι οι εισαγγελικοί λειτουργοί όταν τα ένστολα τζιμάνια εισέβαλλαν στα σπίτια προκαλώντας καρδιακά επεισόδια στους κατοίκους. Οι διηγήσεις των κατοίκων της Κερατέας για τη βαρβαρότητα των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας είναι ανατριχιαστικές. Τα λεβεντόπαιδα τούτα (φαντάζομαι πως θα καμαρώνουν οι γονείς τους και οι φίλοι τους) χτυπούσαν αδιακρίτως, χυδαιολογούσαν, βεβήλωναν τη μνήμη νεκρού. Πώς αλλιώς; Είναι ό,τι ξέρουν να κάνουν καλύτερα, ό,τι τους μαθαίνουν στα θρανία της ένστολης προπαγάνδας και καταστολής. Για φαντάσου! Να είσαι παιδί του λαού, φτωχό, να θέλεις μια δουλειά να ζήσεις και τελικά να κερδίζεις το ψωμί σου χτυπώντας ανελέητα άοπλους συνανθρώπους σου, παγώνοντας μέσα σου κάθε συναίσθημα τρυφερότητας.

Η Κερατέα είναι μόνη της· οι κάτοικοί της αντιμετωπίζουν το ίδιο το σιδερόφρακτο προσωπείο του πολιτικού συστήματος, πολιορκημένοι στην κυριολεξία, βομβαρδισμένοι με δακρυγόνα και κάθε είδους επικίνδυνες χημικές ουσίες, που στόχο έχουν την τήρηση της τάξης, της ασφάλειας, των δημοκρατικών θεσμών (sic). Αυτοί που καταλύουν κάθε τι δημοκρατικό, κάθε νομιμότητα, αυτοί, θέλουν να μας πουν οι εντολείς τους, υπερασπίζονται τη δημόσια ασφάλεια (χτυπώντας ανυπεράσπιστες γυναίκες και παιδιά), αυτοί οι άθλιοι της Δημοκρατίας. Αθλιοι εκτελούν άθλια εντολές αθλίων. Να, όμως, που η Κερατέα αντιστέκεται.

Η κοινωνία της Κερατέας συστρατεύει τα μέλη της και αμύνεται. Λέει όχι στον αυταρχισμό προτάσσοντας το σώμα της στον κατοχικό εισβολέα.

(«Η Κερατέα δέχτηκε εισβολή στρατού κατοχής με προτεταμένα όπλα και χημικά... γίναμε μάρτυρες μιας απίστευτης βαρβαρότητας», δήλωσε ο δήμαρχος).

Ενα πεδίο δοκιμών των κατασταλτικών δυνάμεων έχει καταντήσει η περιοχή και σ' αυτό ακριβώς αντιδρούν, πεισμωμένοι, οι κάτοικοί της.

Δεν θα 'πρεπε να βλέπουμε από μακριά ό,τι συμβαίνει στην Κερατέα. Μέσα στις φωτιές και στις μάχες απέναντι στον εισβολέα οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά, γνωρίζονται, ξεθάβουν τη λησμονημένη στα συρτάρια της ψευδαισθητικής ευδαιμονίας αξιοπρέπειά τους. Φωνάζουν το μήνυμα του νοήματος της αντίστασης απέναντι στη φιλελεύθερη λαίλαπα. Κλείνουν σχολεία, παιδικές χαρές, καταστήματα, υπηρεσίες του δήμου. Δεν είναι «έρμοι» οι κάτοικοι της Κερατέας, όπως τους απεκάλεσε ο νεαρός ηγέτης της ανανεωτικής (;) Αριστεράς. Ερμοι στην απάθεια και τον ωχαδερφισμό είμαστε όλοι οι υπόλοιποι που δεν είμαστε εκεί, για υποστήριξη, για αλληλεγγύη. Ερμος είναι ο κακομοίρης υπουργός Προστασίας του Πολίτη (καλόν θα ήτο μια μετονομασία του υπουργείου, τουλάχιστον να πάψει αυτή η κοροϊδία), αυτός, λοιπόν, που κάποτε μιλούσε για σοσιαλισμό.

Η δοκιμασία της Κερατέας είναι σήμα καπνού για τις επόμενες συγκρούσεις της κοινωνίας, ανοιχτά πια, με το κράτος, το χειρότερο τέρας κατά τον Νίτσε. Κι αφού δεν υπάρχει διάλογος, δεν λειτουργούν θεσμοί, οι μάχες θα είναι σώμα με σώμα, κάτι που απεύχονται οι εχέφρονες. Οταν όμως η κρατική βία είναι ασύστολη, οι υπαίτιοι οφείλουν να είναι έτοιμοι για οποιαδήποτε λαϊκή βία.

Είναι φάρος εξελίξεων η Κερατέα και ας είμαστε οι πλείστοι βυθισμένοι στον νήδυμό μας. 

stamg@enet.gr