Παραλλαγές σε ξένο στίχο

Του Κώστα Γεωργουσόπουλου

«Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα, με πληγώνει»

Γ. Σεφέρης

1. Όσα φάσκελα κι αν φάει, η Ελλάδα, δεν θυμώνει

2. Δώσ΄ της αγνή τροφή κι η Ελλάδα μουλαρώνει

3. Δώσ΄ της σαλόνι και φρουφρου κι η Ελλάδα ξεσαλώνει

4. Χόρτασέ τη ρητορεία κι η Ελλάδα μαστουρώνει

5. Σαν το γύφτικο σκεπάρνι, η Ελλάδα, καμαρώνει

6. Αρκεί να βρει φτηνά καρφιά κι η Ελλάδα σε σταυρώνει

7. Ό,τι μεγάλο, η Ελλάδα, το μειώνει

8. Ό,τι μικρό κι ασήμαντο, η Ελλάδα, το τεντώνει

9. Όποιο κεφάλι ξεχωρίζει, η Ελλάδα, το σκοτώνει

10. Κι ένας μικρός λεκές στην Ελλάδα μεγαλώνει

11. Ο γόνιμος ο σπόρος στην Ελλάδα δεν φυτρώνει

12. Το φαρμακερό το χάπι, η Ελλάδα, το χρυσώνει

13. Ό,τι και να προέχει, η Ελλάδα, το χουφτώνει

14. Ό,τι και να φυτέψεις στην Ελλάδα μαραζώνει

15. Μ΄ ό,τι καταπιαστεί, η Ελλάδα, τα σκατώνει

16. Το λασπωμένο δρόμο, η Ελλάδα, τον λασπώνει

17. Τα παιδιά της απ΄ την κούνια, η Ελλάδα, τα στειρώνει

18. Μόνο με τον εαυτό της, η Ελλάδα, δεν μαλώνει

19. Από τους πάντες τα πάντα η Ελλάδα αξιώνει

20. Με το Φειδία και τον Περικλή, η Ελλάδα, ξεχρεώνει

21. Με φούσκες τ΄ άπλυτα, η Ελλάδα, τα στεγνώνει

22. Μ΄ ένα στουπί τη Λογική, η Ελλάδα, τη στομώνει

23. Ό,τι φιλήσει πια, η Ελλάδα, το νεκρώνει

24. Με δόσεις και τα σάβανα, η Ελλάδα, θα πληρώνει

25. Δώσ΄ της σαβούρα α λα κρεμ κι η Ελλάδα σαβουρώνει

26. Πλήρωσε λύτρα κι η Ελλάδα σε λυτρώνει

27. Όταν παντού ξημερώνει, στην Ελλάδα σουρουπώνει

28. Ό,τι κι αν της πουν να δηλώσει, η Ελλάδα, το δηλώνει

29. Η Ελλάδα των τριών θαλασσών και των δύο ηπείρων, γιατί τάχα σουρώνει;

30. Μα προχωρώντας με την όπισθεν, η Ελλάδα, δεν κωλώνει;

31. Με τόσα παραμύθια πια, η Ελλάδα, σ΄ αποχαυνώνει.

32. Χύνεται το αίμα της πληγής σου, Ελλάδα μου, κι απλώνει

33. Πώς να μεθύσει πια αφού το κρασί της, η Ελλάδα, το νερώνει

34. Τόπος αφόδευσης στην Ελλάδα το αλώνι

35. Ούτε στ΄ άχυρα δεν βρίσκεις στην Ελλάδα ένα βελόνι

36. Κάθε σαπιοκάραβο, η Ελλάδα, το ναυλώνει

37. Κάθε μπουχό και κουρνιαχτό, η Ελλάς, το λέει σκόνη

38, Μόνο με φούντες και φοντάν, η Ελλάδα, θα φουντώνει

39. Ούτε και με την κεφαλή της Μέδουσας, η Ελλάδα, δεν πετρώνει

40. Είτε στη Δύση είτε στην Ανατολή, η Ελλάδα, θα νυχτώνει

41. Στόμωσαν στην Ελλάδα τα μαχαίρια χωρίς ακόνι

42. Ακόμη και τη λέρα, η Ελλάδα, τη λερώνει

43. Ήταν επόμενο: με τόσες κουκούλες, η Ελλάδα, λογικά θα κουκουλώνει

44. Ό,τι ήδη έχει αλωθεί, η Ελλάδα, το αλώνει

45. Μετά τόσο ντερλίκωμα, η Ελλάδα, ξαλαφρώνει

46. Εθνικό μας επάγγελμα ο ένας τον άλλον, στην Ελλάδα, να καρφώνει

47. Όπου και να στρέφω τα μάτια, η Ελλάδα, με τυφλώνει

48. Σαν την ταφόπλακα, η Ελλάδα, μας πλακώνει

49. Λόγος βαρύς, σοφός και σοβαρός, στην Ελλάδα ελαφρώνει

50. Λόγος σαχλός, βλακώδης και σαθρός, στην Ελλάδα βαλαντώνει

51. Τον πεθαμένο λόγο, η Ελλάδα, δεν τον θάβει, τον παραχώνει

52. Ακόμη το νόμιμο θεσμό, η Ελλάδα, τον κερατώνει

53. Μια μέθοδο και παιδαγωγική, η Ελλάδα, αποθεώνει, το καψώνι

54. Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα, με πεισμώνει

55. Στη θέση της πέτρας στην καρδιά, έβαλε η Ελλάδα το κοτρώνι

56. Βαρύ το κύρος της Ελλάδας, αλλά βαρύ πεπόνι

57. Έφυγε καβαλώντας τ΄ άλογο, η Ελλάδα του Ομέρ Βρυώνη

58. Το όπιο του λαού στην Ελλάδα το λέν΄ αφιόνι

59. Τι λέτε τώρα; Κάθε μέρα τον Διάκο, η Ελλάδα, παλουκώνει

60. Ακόμη και τυφλόν τα τ΄ ώτα, τα τ΄ όμματα τον τε νουν, η Ελλάδα, με αγχώνει.

61. Χιλιάδες σφυριά βαρούν κι η Ελλάδα ένα αμόνι.

62. Η Ελλάδα είθισται τη μνήμη ν΄ ασβεστώνει.

63. Είναι που ντύνεται με δανεικά κι η Ελλάδα δεν κρυώνει.

64. Κάθε που ξημερώνει δεν σημαίνει στην Ελλάδα πως εξημερώνει

65. Ό,τι με ταπεινώνει, γιατί στην Ελλάδα λέμε πως χαλαρώνει;

66. Μ΄ άφθονο το σκοινί και το σαπούνι, δεν εφεύραν στην Ελλάδα την αγχόνη

67. Μα και με τόσες πατητές, η Ελλάδα, δεν πατώνει

68. Είναι γιατί το Χάρο αντάμωσε και με το Χάρο αντάμα ξεφαντώνει