Γράφει ο ΕΥΘΥΛΟΓΟΣ στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
Χρόνια ολόκληρα προσπαθώ να πείσω κάποιους φίλους που μόλις και μετά βίας συγκεντρώνουν 2500 – 3000 € μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα, ότι δεν μπορούν να έχουν κοινό «Εργασιακό Μέτωπο» με κάποιους άλλους που έχουν διπλάσια (και βάλε) εισοδήματα.
Αν σας φαίνονται πολλά τα 5000 – 6000 € σκεφτείτε πόσα παίρνει ένας εργαζόμενος (μαζί με τα επιδόματα) σε κάποια από τις «ευγενείς ΔΕΚΟ». Βάλτε κι άλλα τόσα το έτερον ήμισυ (ο γάμος είναι και άθροισμα μισθών) και κάντε το λογαριασμό . Συμπτωματικά αυτή τη στιγμή (ώρα 9.30 πμ 17/03/2010) στη ΝΕΤ ο κ. Αλευράς μιλάει για υπαλλήλους με λίγα προσόντα που παίρνουν μαζί με τα επιδόματα 3000 και 3500 €. (δηλ. οικογενειακό 6000 – 7000 €)
Ε! Λοιπόν τους το εξηγώ με παραδείγματα, με αριθμούς (που ως γνωστόν δεν λένε ποτέ ψέματα) [1] αλλά αμφιβάλλω αν έπεισα έστω και έναν!Άλλωστε αν μπορούσαμε να πεισθούμε με λογικά επιχειρήματα, θα είμαστε και σε διαφορετική κατάσταση, από πολλές απόψεις και ως χώρα και ως άτομα.
Όταν αποτύχουν τα άλλα επιχειρήματα, τους θέτω το εξής ερώτημα:
Μια οικογένεια (έστω Α) έχει μηνιαίο εισόδημα 2500 € ενώ μια άλλη, (έστω Β) έχει 5000 €. Σε βάθος χρόνου, π.χ. μετά από 15 - 20 χρόνια, πόσες φορές περισσότερα περιουσιακά στοιχεία (νόμιμα αποκτημένα) δικαιολογείται να έχει η οικογένεια Β σε σχέση με την οικογένεια Α;
Η συνήθης - και επιπόλαιη - απάντηση είναι:«Τα διπλάσια».
Αυτό δείχνει ότι δεν έχουμε αντιληφθεί την εξής στοιχειώδη οικονομική αλήθεια. Ότι τα περιουσιακά στοιχεία δεν δημιουργούνται με το εισόδημα που αποκτούμε αλλά με το εισόδημα που απομένει όταν αφαιρέσουμε τα έξοδα.
Έτσι λοιπόν ας υποθέσουμε ότι:
1) Η οικογένεια Α δαπανά 2300 € το μήνα. (αν έχει κι ένα μικρό στεγαστικό δάνειο μάλλον λίγα ξοδεύει). Άρα της μένουν 200 € για δημιουργία αποθέματος.
2) Η οικογένεια Β δαπανά 3000 € το μήνα. Άρα της μένουν 2000 € για δημιουργία αποθέματος.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι (ceteris paribus) η οικογένεια Β αφενός μεν απολαμβάνει ένα επίπεδο διαβίωσης τουλάχιστον κατά 30% ανώτερο από το επίπεδο της οικογένειας Α, αφετέρου δε αποταμιεύει δεκαπλάσια χρήματα[2] για δημιουργία αποθέματος.
Αυτό σημαίνει ότι, αν η οικογένεια Α μετά από15 – 20 χρόνια π.χ. αποκτήσει ένα διαμέρισμα, η οικογένεια Β - εντελώς νόμιμα - αξιοποιώντας κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο το περίσσευμα και μάλιστα ζώντας κατά 30% πιο άνετα, θα αποκτήσει δέκα αντίστοιχα διαμερίσματα, τα οποία με την σωστή εκμετάλλευση, προφανώς αυξάνουν την εισοδηματική διαφορά των δυο οικογενειών πολύ περισσότερο! (Τουλάχιστον κατά 3000 € επί πλέον!!!)
Γίνεται φανερό ότι η οικογένεια Β ανήκει πλέον σε άλλη τάξη! (με την συνδρομή και την αρωγή της οικογένειας Α που ακόμη τρέχει για το αμφίβολο μεροκάματο).
Δεν είδα ποτέ αυτή την απλή αλήθεια στα βιβλία της Οικονομίας.Μάλλον θα θεωρείται πολύ απλοϊκή (ή πολύ επικίνδυνη).Γιατί τα έγραψα αυτά;
Πρώτον, γιατί το υποσχέθηκα σε προηγούμενη ανάρτησή μου.
Δεύτερον, για να γίνει κατανοητό ότι εισοδηματικές διαφορές που δεν τις θεωρούμε σημαντικές, δημιουργούν μεγάλες περιουσιακές ανισότητες.
Τρίτον, γιατί μόλις διάβασα τη δήλωση του Προέδρου της Βουλής (εδώ) που σχετικά με τους υπαλλήλους της Βουλής λέει:
«Το επίδομα έκτακτης αποζημίωσης (που διάφοροι θέλουν να το χαρακτηρίζουν «μισθό» χωρίς να είναι, (αφού δεν επηρεάζει τις υπερωρίες και την σύνταξή τους) θα περικοπεί κατά 12% εάν δεν ξεπερνά τα 1000 ευρώ μηνιαίως και κατά 17% όταν τα υπερβαίνει». [3](Και πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου θα υπάρξουν περικοπές, μόνο που έπρεπε να είναι μεγαλύτερες)
Και τέταρτον, γιατί κάποιος φίλος χρησιμοποίησε ακριβώς το ίδιο επιχείρημα για να ισχυριστεί ότι αδικείται.
- Μα τα επιδόματα Ευθύλογε δεν μπαίνουν στη σύνταξη, μου είπε ανερυθρίαστα. Βέβαια δεν τον συνέφερε να σκεφτεί ότι επί 35 χρόνια είχε τουλάχιστον διπλάσια εισοδήματα από άλλους εργαζόμενους με αντίστοιχα προσόντα και αντίστοιχη προσφορά, τα οποία του επέτρεψαν να δημιουργήσει υπερδεκαπλάσια περιουσία. Του το εξήγησα προσθέτοντας και μια άλλη κερδοφόρα παράμετρο.
- Ξέρεις , έχεις κι άλλο ένα κέρδος φίλε μου, όταν θα τα τινάξεις εσύ τα επιδόματα σταματάνε, ενώ η περιουσία που δημιούργησες μεταβιβάζεται στα παιδιά σου…
Σκέφτηκε το κέρδος, σκέφτηκε όμως και ότι θα τα τινάξει και κατάλαβα ότι γίνονταν πόλεμος συναισθημάτων μέσα του. Κάπως σαν να βλέπεις την πεθερά σου να πέφτει στο γκρεμό αλλά να είναι μέσα στο δικό σου καινούριο αυτοκίνητο!
* * * * * * * * * *
[1] Ο Γάλλος συγγραφέας Σταντάλ έλεγε συχνά: «Αγαπώ τους αριθμούς γιατί δεν έχουν καμιά σχέση με την ασάφεια και την υποκρισία».
[2] Αν υποθέσουμε ότι και οι δυο οικογένειες ελαττώνουν τα μηνιαία τους έξοδα κατά 200 €, στην Α απομένουν 400 € το μήνα ενώ στη Β 2200 € το μήνα. Δηλαδή μόνο πεντέμισι φορές περισσότερα. Γι αυτό και οι παλιότερες γενιές όταν έλεγαν Οικονομία, εννοούσαν τη μείωση της δαπάνης ενώ το σύγχρονο οικονομικό μοντέλο στηρίζεται στην αύξηση της δαπάνης.
Αντίθετα αν υποθέσουμε ότι και οι δυο οικογένειες αυξάνουν τα μηνιαία τους έξοδα κατά 100 €, στην Α απομένουν 100 € το μήνα ενώ στη Β 1900 € το μήνα. Δηλαδή δεκαεννέα φορές περισσότερα Χάνει δηλ. και η οικογένεια Β αλλά μακροπρόθεσμα πολλαπλασιάζει την οικονομική της ισχύ έναντι της οικογένειας Α.
Σκεφθείτε τώρα ότι κάθε οικογένεια με τα νέα μέτρα, επιβαρύνεται τουλάχιστον κατά 100 – 200 € και καταλαβαίνετε γιατί είναι απόλυτα αναγκαίο να επεμβαίνει με σοβαρά φορολογικά μέτρα η πολιτεία και στην συνέχεια να ασκεί αναδιανεμητική οικονομική πολιτική.
Οψόμεθα . . .
[3] Προφανώς η περίπτωση δεν αφορά κάποιους που παίζουν για λίγο τον γενικό διευθυντή και προσθέτουν στη σύνταξή τους 600 – 800 €. Αυτή την προκλητική κατάσταση δεν την ξέρει κανένας αρμόδιος;;;
Ευθύλογος
vacon28@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου