"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Το όνειδος του Μπλερ

ΤΗΕ INDEPENDENT

Τι συμπέρασμα θα μπορούσαμε να βγάλουμε από την παραδοχή του Τόνι Μπλερ ότι θα είχε συμμετάσχει στην εισβολή στο Ιράκ ακόμη και χωρίς αποδείξεις ότι ο Σαντάμ διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής και θα είχε, όπως το έθεσε, αναπτύξει μια άλλη επιχειρηματολογία για να δικαιολογήσει τον πόλεμο στο Κοινοβούλιο και στο κοινό;
Φυσικά, κινήθηκε αργά και προσεκτικά προς μια εξομολόγηση σχετικά με το ότι ο πόλεμος αφορούσε αποκλειστικά την αλλαγή καθεστώτος... Δεν πειράζει που αυτό θα έκανε το όλο εγχείρημα λιγότερο προασπίσιμο από νομική άποψη. (...)

Το κράτος του Ιράκ και οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, που ξεπερνούν τις 100 χιλιάδες στη διάρκεια των τελευταίων έξι ετών, απαιτούν να λογοδοτήσουν εκείνοι που ευθύνονται. Φυσικά, πρέπει να κρατήσουμε τις κρίσεις μας για τη στιγμή που θα έχει ολοκληρωθεί η τελική έκθεση αλλά τα σημάδια δεν είναι ενθαρρυντικά.

Το μεγάλο όνειδος για τον κύριο Μπλερ είναι ότι είχε δίκιο όσον αφορά το επιχείρημα της φιλελεύθερης επέμβασης. Είχαμε δίκιο να κάνουμε ό,τι κάναμε στο Κοσσυφοπέδιο κι αν ήταν στα πράγματα το 1992, θα μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα είχε συμβεί η καταστροφή στη Βοσνία. Ομως οι αρχικές του επιτυχίες επηρέασαν την κρίση του και τον οδήγησαν στην καταστροφή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: