Πριν από δύο χρόνια, η Βρετανή Τζάστιν Ουιτάκερ ανακηρύχθηκε «νοσηλεύτρια της χρονιάς». Παραιτήθηκε μπροστά στις κάμερες, επιτιθέμενη τόσο στους Εργατικούς όσο και στους Τόρηδες: «Μας λένε να κάνουμε οικονομία σε βελόνες και επιδέσμους, αλλά χρυσοπληρώνουν 40.000 άχρηστους διοικητικούς», κατήγγειλε.
Αυτές τις μέρες γίνεται συζήτηση στη χώρα μας γύρω από το πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Θα μπουν πάλι στο ίδιο τσουβάλι οι απαραίτητοι και οι περιττοί. Θα εξισωθούν όλοι προς τα κάτω. Οι χρήσιμοι και απαραίτητοι θα στερηθούν μέρος του μισθού τους, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να παίρνουν το (μειωμένο έστω) μισθό τους.
Αυτός είναι ο εύκολος τρόπος. Ουδείς βάζει κάτω τα κιτάπια για να κόψει αυτά που πρέπει να κοπούν. Η μέση ετήσια αμοιβή στις καταχρεωμένες ΔΕΚΟ ήταν (το 2007) 43.280 ευρώ. Την ίδια ώρα ο μέσος ακαθάριστος μισθός της ελληνικής οικονομίας ήταν 27.174 ευρώ. Και στον ιδιωτικό τομέα 23.405 ευρώ. Οι αποδοχές των 82.500 εργαζομένων στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς είναι κατά 75% υψηλότερες από τον μέσο ακαθάριστο μισθό στο σύνολο της οικονομίας.
Στα ΕΛ.ΠΕ., για παράδειγμα, είχε αποκαλυφθεί ότι υπάρχουν κάποιοι με ετήσιες αποδοχές από 85.000 ως 124.000 ευρώ, που φθάνουν και τις 140.000 ευρώ με τις υπερωρίες!
Θα έπρεπε, λοιπόν, να ξεκινήσει κανείς από τις επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα όπου οι εργαζόμενοι (συχνά με πλαστές υπερωρίες) φθάνουν να κερδίζουν ακόμη και 100.000 ευρώ το χρόνο. Και ας μην κόβονταν τα 100 ευρώ από ένα μεσαίο μισθό.
Τέλος, καλό είναι να δημοσιοποιηθούν (ξανά) οι μισθοί των golden boys των δημοσίων επιχειρήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου