Το κλίμα του πλανήτη πάντα αλλάζει ανά συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Εντούτοις, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματολογική Αλλαγή θεωρεί ότι οι πιθανότητες η κλιματική αλλαγή να οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα ξεπερνούν το 90%. Βασικό αίτιο αποτελεί η καύση των υγρών καυσίμων, η οποία εκπέμπει επιπλέον διοξείδιο του άνθρακα, με αποτέλεσμα να παγιδεύεται στην ατμόσφαιρα περισσότερη ηλιακή ενέργεια και να υπερθερμαίνεται ο πλανήτης.
Γιατί διεξάγεται η σύνοδος;
Ονομάζεται COP-15 από τη 15η σύνοδο των μελών της συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή του 1992. Η συμφωνία του 1992 έγινε ευρύτερα γνωστή ως η Συνθήκη του Ρίο. Πρόκειται για συμφωνία που επικυρώθηκε από 192 έθνη, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ. Από το 1992 μέχρι σήμερα, εκπρόσωποι των 192 εθνών συναντιούνται κάθε χρόνο προκειμένου να εξετάσουν τρόπους για την καταπολέμηση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Η πιο σημαντική προγενέστερη συνάντηση ήταν αυτή στο Κιότο της Ιαπωνίας το 1997 με την υπογραφή της συνθήκης για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου από 37 βιομηχανικά κράτη. Οι ΗΠΑ είχαν, ωστόσο, απορρίψει τη συνθήκη.
Τι αναμένεται να επιτευχθεί στη σύνοδο;
Το πλέον αισιόδοξο σενάριο θέλει τους συμμετέχοντες στη Σύνοδο της Κοπεγχάγης να καταλήγουν σε πολιτικές συμφωνίες επί των θεμελιωδών ζητημάτων και να προετοιμάζουν το έδαφος για ουσιαστικές δεσμεύσεις στην επόμενη συνάντησή τους. Ελπίζεται ότι μια δεσμευτική από νομικής άποψης συμφωνία θα επιτευχθεί στη σύνοδο του 2010. Τα αναπτυγμένα κράτη, όπως οι ΗΠΑ, αναμένεται να μειώσουν σταδιακά της εκπομπές διοξειδίου μεταξύ του 2012 και του 2020. Τα αναπτυσσόμενα κράτη αναμένεται να περικόψουν τη χρήση υγρών καυσίμων και να μειώσουν, επίσης, τις εκπομπές ρύπων στην ατμόσφαιρα. Τα αναπτυγμένα κράτη καλούνται, ακόμα, να χρηματοδοτήσουν τα φτωχότερα έθνη προκειμένου αυτά να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και να τα βοηθήσουν στην ανάπτυξη «πράσινων τεχνολογιών».
Πώς μια διεθνής συμφωνία θα μπορούσε να ανακόψει την κλιματική αλλαγή;
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι μέχρι στιγμής δεσμεύσεις των βιομηχανικών κρατών για τον περιορισμό των ρύπων κάθε άλλο παρά επαρκούν προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η θερμοκρασία του πλανήτη δεν θα αυξηθεί σε επικίνδυνα επίπεδα.
Ποιο το κόστος των απαιτούμενων αλλαγών;
Τα υγρά καύσιμα αποτελούν σήμερα τη φθηνότερη πηγή ενέργειας. Θεωρείται, λοιπόν, δεδομένο ότι μια συμφωνία για τον περιορισμό της χρήσης υγρών καυσίμων θα καταστήσει την ενέργεια πιο ακριβή. Οι αναπτυσσόμενες χώρες αναζητούν δισεκατομμύρια δολάρια προκειμένου να στραφούν μαζικά σε μορφές ενέργειας που εκπέμπουν λίγο ή καθόλου διοξείδιο.
Πώς βιώνει την καταστροφή του περιβάλλοντος ο λαός
Οι ηγέτες των κρατών του κόσμου βρίσκονται στην Κοπεγχάγη και συμμετέχουν στη σύνοδο κορυφής για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ταυτόχρονα, ο απλός κόσμος βιώνει την καταστροφή του περιβάλλοντος με μυριάδες διαφορετικούς τρόπους. Ας δούμε πώς:
Σισάκ (Κροατία)
Ο Μιλάν Μπογκίτσεβιτς εξηγεί ότι κάθε φορά που η γυναίκα του «κάνει μπουγάδα» πρέπει να καλύψει τα ρούχα πριν τα κρεμάσει στην ταράτσα του σπιτιού για να στεγνώσουν. «Αν δεν τα σκεπάσει, το επόμενο πρωί, είναι καλυμμένα με μαύρα στίγματα», λέει. Βέβαια, καθώς ο ίδιος δεν μπορεί καν να αντιληφθεί τη βαριά μυρωδιά στον αέρα, από τα διυλιστήρια. Αν και το Σισάκ απέχει ελάχιστα από το Ζάγκρεμπ, ανήκει σε έναν άλλο περιβαλλοντικό κόσμο ένα σύμπαν διαφορετικό από αυτό των κρυστάλλινων ακτών της Αδριατικής και των παρθένων δασών.
Στον «Αστρολάβο» που πλέει στον Νότιο Ωκεανό.
Καθώς ο πλοίαρχος Μπενουά Ερμπέρ κρατάει σταθερό το πηδάλιο του παγοθραυστικού «Αστρολάβος» που πλέει με προορισμό την Ανταρκτική, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τα παγόβουνα που συναντά όλο και συχνότερα στον δρόμο του. Δεκάδες πελώριοι όγκοι πάγου εθεάθησαν να πλέουν βόρεια της Ανταρκτικής, υποδεικνύοντας ότι επιταχύνεται η τήξη της ανατολικής Ανταρκτικής. Ο πλοίαρχος Ερμπέρ ταξιδεύει σε αυτά τα ύδατα τα τελευταία 15 χρόνια και έχει σχηματίσει μόνος του αντίληψη για την υπερθέρμανση του πλανήτη. «Η κλιματική αλλαγή γίνεται περισσότερο αντιληπτή στο βορρά, στον αρκτικό κύκλο», εξηγεί. Συνολικά η έκταση του Αρκτικού που καλυπτόταν από πάγο φέτος το καλοκαίρι ήταν μόλις το μισό αυτής που καλυπτόταν από πάγους το καλοκαίρι του 1950.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου