Tου Γ. ΠΑΠΑΔΑΤΟΥΤο μυστικό των φημισμένων βιολιών Στραντιβάριους κρύβεται τελικά... στο βερνίκι. Πέρασαν σχεδόν τέσσερις αιώνες ώσπου να αποκρυπτογραφήσει η σύγχρονη τεχνολογία έναν από τους μεγαλύτερους θρύλους στην ιστορία της μουσικής.
«Ακουγόταν ό,τι δεν φαντάζεστε από το 1800 και μετά. Οτι για την ποιότητα ήχου των εγχόρδων του Αντόνιο Στραντιβάρι ευθύνονταν... οι ηλιακές κηλίδες του 17ου αιώνα, εκχυλίσματα οστράκων, η πρόπολη των μελισσών, ακόμη και τα νερά των καναλιών της Βενετίας», είπε χαριτολογώντας στη «Μonde» o Ζαν-Φιλίπ Εσάρ, χημικός εργαστηρίων του Μουσείου Μουσικής, στο Παρίσι.
Τελικά μια ομάδα Γάλλων και Γερμανών ειδικών, με γνώσεις χημείας, κατασκευής εγχόρδων και σωματιδιακής φυσικής, ανακάλυψαν το κρυμμένο μυστικό των οργάνων του Στραντιβάρι, με τη βοήθεια ανάλυσης υπεριωδών και υπέρυθρων ακτινών, σε φασματογράφους μάζας και επιταχυντές.
Χθες θα ανακοινωνόταν το πόρισμά τους από το γαλλικό Μουσείο Μουσικής, ενώ η πλήρης έρευνα θα δημοσιευθεί στο τεύχος Ιανουαρίου του περιοδικού «Νature». Οι φιλόμουσοι μπορούν να το βρουν και στην ιστοσελίδα της γερμανικής επιθεώρησης ανόργανης χημείας «Αngewandte Chemie International Εdition». Ο ιδιοφυής Αντόνιο Στραντιβάρι από την Κρεμόνα της Βόρειας Ιταλίας (1644-1737) επάλειφε τα μουσικά όργανά του με ένα απλό βερνίκι λαδιού.
Το εμπλούτιζε όμως με κοκκινωπές βαφές από θειικό υδράργυρο (κιννάβαρι) και στο φινίρισμα προσέθετε ένα γυαλιστικό με βάση τον ενδόκοκκο (κερμέζι). Αυτή η επίστρωση προσέδιδε στα έγχορδα οπτική ένταση πέρα από την ακουστική.
Σε διάστημα εβδομήντα χρόνων ο Αντόνιο Στραντιβάρι κατασκεύασε πάνω από 1.100 βιολιά, άρπες, τσέλο, κιθάρες και βιόλες, με ξύλο από δάση της Κροατίας, κατά τον θρύλο. Σήμερα σώζονται περίπου 650 σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές, ενώ έχουν εντοπιστεί και πολλά πλαστά αντίγραφα.
Χθες θα ανακοινωνόταν το πόρισμά τους από το γαλλικό Μουσείο Μουσικής, ενώ η πλήρης έρευνα θα δημοσιευθεί στο τεύχος Ιανουαρίου του περιοδικού «Νature». Οι φιλόμουσοι μπορούν να το βρουν και στην ιστοσελίδα της γερμανικής επιθεώρησης ανόργανης χημείας «Αngewandte Chemie International Εdition». Ο ιδιοφυής Αντόνιο Στραντιβάρι από την Κρεμόνα της Βόρειας Ιταλίας (1644-1737) επάλειφε τα μουσικά όργανά του με ένα απλό βερνίκι λαδιού.
Το εμπλούτιζε όμως με κοκκινωπές βαφές από θειικό υδράργυρο (κιννάβαρι) και στο φινίρισμα προσέθετε ένα γυαλιστικό με βάση τον ενδόκοκκο (κερμέζι). Αυτή η επίστρωση προσέδιδε στα έγχορδα οπτική ένταση πέρα από την ακουστική.
Σε διάστημα εβδομήντα χρόνων ο Αντόνιο Στραντιβάρι κατασκεύασε πάνω από 1.100 βιολιά, άρπες, τσέλο, κιθάρες και βιόλες, με ξύλο από δάση της Κροατίας, κατά τον θρύλο. Σήμερα σώζονται περίπου 650 σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές, ενώ έχουν εντοπιστεί και πολλά πλαστά αντίγραφα.
Τα αυθεντικά Στραντιβάριους αξίζουν εκατομμύρια δολάρια. Το ακριβότερο, με τίτλο «Το Σφυρί», πουλήθηκε τον Μάιο του 2006 από τον Οίκο Κρίστις της Ν. Υόρκης έναντι 3.544.000 δολαρίων. Κατέχει εως σήμερα το ρεκόρ του ακριβότερου μουσικού οργάνου όλων των εποχών σε δημοπρασία. Ενα αυθεντικό τσέλο του Στραντιβάρι έπαιζε ο Μ. Ροστροπόβιτς έως τον θάνατό του, το 2007.
ΠΗΓΗ ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου