"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΚΙΝΑ: H θυσία ενός σύγχρονου "Τειρεσία"


Ο Τσεν Γκουανγκτσένγκ είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση κινέζου διαφωνούντα. Ζούσε στην επαρχία. Ηταν ένας αυτοδίδακτος της νομικής επιστήμης. Δεν παρακολούθησε κανένα «σεμινάριο αντίστασης» σαν κι αυτά που παραδίδουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις της Δύσης. Δεν ασχολήθηκε γενικά με τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα του, αλλά ειδικά με τις υποχρεωτικές αμβλώσεις και στειρώσεις. Και ήταν τυφλός
 
Αυτό δεν εμπόδισε τις Αρχές κάθε τόσο να τον συλλαμβάνουν, να τον φυλακίζουν, να τον απελευθερώνουν, να τον θέτουν σε κατ' οίκον περιορισμό. Με άλλα λόγια, να ελέγχουν τον ίδιο και όσους προσπαθούν να έρθουν σε επαφή μαζί του. Ο Κρίστιαν Μπέιλ για παράδειγμα, ο ηθοποιός του Χόλιγουντ που υποδύθηκε τον Μπάτμαν, ξυλοκοπήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο όταν προσπάθησε να τον επισκεφθεί.
 
Κάποια στιγμή, ο Τσεν κουράστηκε κι αποφάσισε να μεταβεί στο Πεκίνο. Αποχαιρέτησε τη γυναίκα του και τα παιδιά του και πήρε το αεροπλάνο για την πρωτεύουσα. Εκεί χρειάστηκε βοήθεια. Για λόγους που δεν είναι ακόμη σαφείς, αλλά πρέπει να είχαν σχέση με την επικείμενη επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον, κατέφυγε στην αμερικανική πρεσβεία. Ενδέχεται να ζήλεψε την τύχη του φυσικού Φανγκ Λίζι, που μετά τη σφαγή της πλατείας Τιαν Ανμέν το 1989 ζήτησε καταφύγιο μαζί με τη γυναίκα του στην πρεσβεία, όπου και παρέμεινε για έναν χρόνο μέχρι να του επιτραπεί να εξοριστεί στις ΗΠΑ. 
 
Σε σχέση μ' εκείνη την υπόθεση, όμως, υπήρχαν δύο διαφορές. 
 
Πρώτον, ο Τσεν δεν είχε μαζί του την οικογένειά του, άρα έπρεπε να εξασφαλιστεί ότι, αν έφευγε, οι Αρχές δεν θα τους κακομεταχειρίζονταν και εν ευθέτω χρόνω θα επέτρεπαν και σ' αυτούς να φύγουν.  
 
Δεύτερον, και σημαντικότερο, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν την επιρροή και την ισχύ που είχαν. Οπως επισημαίνει ο Ιαν Τζόνσον στο «New York Review of Books», η ιδέα ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να υποχρεώσει μια ισχυρή χώρα σαν την Κίνα να αλλάξει το πολιτικό και νομικό της σύστημα αποτελεί ψευδαίσθηση.
 
Προχθές ο Τσεν αποφασίζει, ή αναγκάζεται, να φύγει από την πρεσβεία. Από τη στιγμή εκείνη, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Στην αρχή ισχυρίζεται ότι αμερικανοί αξιωματούχοι του είπαν πως αν δεν έφευγε, οι Αρχές θα κακοποιούσαν τη γυναίκα του (ένας ισχυρισμός που διαψεύστηκε από τον αμερικανό πρεσβευτή). Υστερα καταγγέλλει ότι οι υποσχέσεις που του δόθηκαν πως θα μπορέσει να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο αθετήθηκαν (ίσως να κατάλαβε ότι το σίριαλ των φυλακίσεων και αποφυλακίσεων θα συνεχιστεί). Και τελικά δηλώνει ότι θέλει να φύγει από τη χώρα με το ίδιο αεροπλάνο που θα μεταφέρει και τη Χίλαρι Κλίντον στην πατρίδα της.
 
Κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει. Ο Ομπάμα θα υποχρεωθεί πιθανότατα να πουλήσει τον «κινέζο Τειρεσία» και θα δεχθεί σφοδρή κριτική γι' αυτό. Ακόμη κι αν θυσιαστεί όμως ο Τσεν στον βωμό της ρεαλπολιτίκ, θα αφήσει πίσω του ένα ευκρινές ίχνος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: