ΚΥΠΡΟΣ: Το στοίχημα της προεδρίας στην Ε.Ε.

Του Β. Δεμίρη

Την «καυτή πατάτα» του κοινοτικού προϋπολογισμού για το 2013 καλείται να επιλύσει η επικείμενη κυπριακή προεδρία της Ε.Ε., εν μέσω προβλημάτων που αντιμετωπίζει στη δική της «αυλή». Ο επόμενος προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης ύψους 1 τρισ. ευρώ -ο τελευταίος της προγραμματικής περιόδου 2007-2013- χαρακτηρίζεται από κοινοτικούς παρατηρητές ακανθώδης, καθώς θα βρεθούν στο τραπέζι δυσεπίλυτα θέματα, όπως οι ίδιοι πόροι, οι διοικητικές δαπάνες, η εξωτερική βοήθεια, η συνοχή και η γεωργία.

Πρόθεση της Λευκωσίας είναι να καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις αυτές σε τελική συμφωνία ή τουλάχιστον να φτάσουν σε «ένα ικανοποιητικό στάδιο, λίγο πριν από τη συμφωνία».

Στις κυπριακές προτεραιότητες περιλαμβάνονται και οι νέοι κανόνες σχετικά με τους αιτούντες άσυλο - ένα ευαίσθητο θέμα στο σημερινό αντι-μεταναστευτικό ευρωπαϊκό κλίμα, ιδιαίτερα για τη χώρα μας, η οποία δίνει άνιση μάχη απέναντι στην Τουρκία.

Πάντως, γεγονός είναι ότι η Κύπρος, ως μικρό νέο κράτος-μέλος, καλείται να αποδείξει στους Ευρωπαίους εταίρους ότι είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της προεδρίας. Προκειμένου να το κάνει αυτό, η Κύπρος θα δαπανήσει από δικούς της πόρους 62 εκατ. ευρώ για την εξάμηνη προεδρία. Σε απόλυτους αριθμούς το ποσό είναι μικρότερο από αυτό που είχαν διαθέσει προηγούμενες προεδρίες (π.χ. η Πολωνία είχε δαπανήσει 110 εκατ. πέρυσι) αλλά υψηλό με βάση τα κυπριακά δεδομένα, καθώς ανέρχεται στο 0,3% του ΑΕΠ της χώρας.

Βέβαια, δεν λείπουν τα διοικητικά προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η Κύπρος. Οι ιδιωτικές κυπριακές εταιρείες είναι εκτεθειμένες σε μεγάλο βαθμό στο ελληνικό χρέος, συνδέοντας έτσι, έστω και έμμεσα, τη μοίρα της προεδρίας με αυτή της Ελλάδας.

Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, στη Λευκωσία εκφράζουν φόβους ότι κατά τη διάρκεια της προεδρίας η Αγκυρα θα προβεί σε κινήσεις «καλής θέλησης» για το Κυπριακό που θα φέρουν σε δύσκολη θέση την Κύπρο επιχειρώντας να επισκιάσει το έργο της προεδρίας.

Θα πρέπει να θεωρείται επίσης δεδομένο ότι κατά τη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2012 δεν πρόκειται να ανοίξει κάποιο κεφάλαιο των «παγωμένων» ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Και αυτό γιατί σε ένα από τα λίγα ζητήματα στα οποία εμφανίζονται να συμφωνούν ο Ν. Σαρκοζί και ο Φ. Ολάντ είναι η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, για την οποία αμφότεροι διατυπώνουν επιφυλάξεις ως προς την κατάληξή της.

Ο Ν. Σαρκοζί έχει ξεκαθαρίσει ότι στόχος θα πρέπει να είναι η διαμόρφωση ειδικής σχέσης με το επιχείρημα ότι οι προϋποθέσεις δεν πληρούνται για να προχωρήσει τουλάχιστον την επόμενη πενταετία η στρατηγική της πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Πιο γενικόλογος και λιγότερο σαφής εμφανίζεται ο Φ. Ολάντ, ο οποίος όμως έχει διευκρινίσει ότι κατά τη διάρκεια της πιθανής θητείας του δεν τίθεται θέμα ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ