Του Ηλία Γ. Μπέλλου
Την ώρα που η Αθήνα επιχειρεί, για τρίτη φορά μέσα σε δύο χρόνια, να άρει (πραγματικά) το καμποτάζ για τις ξένες εταιρείες κρουαζιέρας και ενώ η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία ξεκινά 48ωρες κυλιόμενες απεργίες -δίνοντας ίσως την χαριστική βολή στις ψυχορραγούσες ακτοπλοϊκές εταιρείες και τους νησιώτες παραγωγούς- τουρκικές τουριστικές επιχειρήσεις με όπλο την ακμάζουσα τουριστική τους βιομηχανία αποσπούν σημαντικά μερίδια από τις κρουαζιέρες μικρού κύκλου στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιφέρεια. Παράλληλα οι επιπτώσεις στην Costa Cruises και την μητρική της Carnival από το ναυάγιο του Concordia έχουν πλήξει τον κλάδο εν γένει και απειλούν και τα σχέδια για χρήση του λιμανιού του Ηρακλείου ως home port της Costa Cruises.
Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου όμως η κινητικότητα είναι εντονότατη και με το θεσμικό πλαίσιο πιο ξεκάθαρο και σταθερό από ότι το ελληνικό, είναι τέτοια που δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για απώλειες κρίσιμων ευκαιριών.
Στο περιβάλλον αυτό, Έλληνες εφοπλιστές που αναζητούν ναύλους για κρουαζιερόπλοια ιδιοκτησίας τους προχωρούν σε deals με Τούρκους ναυλωτές ή ξένες εταιρείες που λειτουργούν από τη γείτονα χώρα.
Έτσι ο Βίκτωρ Ρέστης έκλεισε συμφωνία με τον τουρκικό τουριστικό όμιλο ETSTUR για το 21.800 τόνων κρουαζιερόπλοιό του, «Happy Dolphin», ναυπήγησης 1990, που προβλέπει την μίσθωση του από το Μάιο έως τον Σεπτέμβριο για μικρές κρουαζιέρες υπό το όνομα «Aegean Paradise» με home port την Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με την ναυτιλιακή επιθεώρηση TradeWinds.
Το πλοίο ανήκει, με βάση τις ίδιες πηγές, στην εταιρεία συμφερόντων του ομίλου Ρέστη First Cruise One Corp με έδρα τα νησιά Μάρσαλ. Το ίδιο πλοίο, που αγοράσθηκε το 2005, είχε ναυλωθεί αρχικά στην γερμανική Delphin Kreuzfahrten, η οποία όμως χρεοκόπησε πριν ένα περίπου έτος, και μετά στην ισπανική Happy Cruises η οποία είχε την ίδια τύχη.
Τουρκική είναι και η Apex Tur στην οποία έχει ναυλώσει το 10.400 τόνων κρουαζιερόπλοιο του 1966 Ocean Majesty, η Majestic International Cruises, συμφερόντων των Ελλήνων εφοπλιστών Λου και Γιώργου Κολλάκη. Και άλλοι όμιλοι, όπως η βρετανική All Leisure Group έχουν δώσει πλοία τους σε Τούρκους operators σε μια ένδειξη του μεγέθους που αποκτά η βιομηχανία αυτή στη γείτονα.
Το τίμημα των εποχιακών αυτών ναυλοσύμφωνων που προσφέρουν οι Τούρκοι χαρακτηρίζεται από κύκλους της κρουαζιέρας μάλλον ικανοποιητικό, με δεδομένο το μικρό διάστημα που συνήθως αφορά, αλλά και το γεγονός πως οι ιδιοκτήτες των πλοίων συνήθως κρατούν και όλα τα έσοδα του κύκλου εργασιών που δημιουργείται επί του πλοίου.
Καθίσταται σαφές πως ο ανταγωνισμός, σκληρός ήδη, αλλά ακόμα περισσότερο από εδώ και πέρα, θα είναι τόσο έντονος που δύσκολα μπορεί να ελπίσει κανείς πως ο ελληνικός τουρισμός χωρίς το κατάλληλο και σταθερό θεσμικό πλαίσιο και κίνητρα, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που έχουν επενδυθεί σε αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου