Της ΡΕΑΣ ΒΙΤΑΛΗ
Από την ώρα που μας τέθηκε η ερώτηση…Τι είναι εθνικό σήμερα; Έσπασα το μυαλό μου. Πώς να δώσεις ένα και μόνο στίγμα, μια έννοια, ένα χρώμα σε κάτι τόσο απόλυτα ποικιλόμορφο, πολύπλοκο, πολύχρωμο;
Την ιδέα μου την έδωσε ο Peter Economides. Άστραψα σαν φωτεινός παντογνώστης των παιδικών μας χρόνων. Λαμπάκι άναψα!
Η λέξη –μαλάκας- είναι εθνικό σήμερα. Σε όλες τις αποχρώσεις…Παντόν αποχρώσεων! Από το «εγώ ο μαλάκας» της αυτογνωσίας μέχρι το «κάτσε ρε μαλάκα!» της διαφωνίας. Το «τι έκανε ρε ο μαλάκας!» του ντελίριο θαυμασμού μέχρι το «μαλακοπίτουρας» της σιχασιάς. Από το «μη σκας ρε μαλάκα» της φιλίας και κατανόησης μέχρι το μακρόσυρτο «μαλάάάάκα!» της γιούχας. Από το «μαλάκα μου!» του μπράβο μέχρι το «τριμάλακας» της κατρακύλας.
Τον μαλάκα λοιπόν των χιλίων εννοιών και διαθέσεων. Των εκατομμυρίων αναγνώσεων. Αυτό που «άντε να εξηγήσεις σε ξένο!»…Ίσως αυτός νάναι και ο λόγος…Άντε να εξηγήσεις σε ξένο!
Και λέω να το πάω και λίγο παραπέρα…Τώρα που με πήρε το ποτάμι της αισχρολογίας…Το είδα γραμμένο σε τοίχο…Γκράφιτι πέρα ως πέρα «Αγάπη, ρε μο*νιά!»…Αυτό κι αν… «Άντε να εξηγήσεις σε ξένο». Ωστόσο λίγωσε τη ψυχή μου!
Αυτό είναι εθνικό σήμερα. Ό,τι λιγώνει τη ψυχή μας…Και συγχωρήστε μου την αισχρολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου