"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ατυχη γενιά συνδικαλιστών

Tου Σεραφειμ Kωνσταντινιδη
serkon@otenet.gr

(...) Ακολουθεί ημερολόγιο συνδικαλιστή σε ΔΕΚΟ (...) Ας δούμε τι έγραψε:

«Είμαστε άτυχη γενιά. Οι προηγούμενοι ήταν τυχεροί. Οι περισσότεροι αξιοποίησαν την… ηλικία τους! Ηταν -άλλοι δίκαια, άλλοι ψεύτικα- η «γενιά του Πολυτεχνείου». Αναδείχθηκαν στον συνδικαλισμό, έκαναν καριέρα σε θέσεις διοίκησης ως στελέχη, ορισμένοι πήραν “μετάταξη”, όχι ως φύλακες μουσείων, αλλά ακριβοπληρωμένα στελέχη σε ιδιωτικές εταιρείες προμηθευτών. Οι άλλοι, που δεν ήθελαν θέσεις στον ιδιωτικό τομέα, απόλαυσαν τις απολαβές τους ως μέλη διοικητικών συμβουλίων οργανισμών και αφού έκαναν όσα ρουσφέτια μπορούσαν, έγιναν βουλευτές. Ακόμα κι αν δεν έγιναν υπουργοί, έκαναν πολιτική, δηλαδή αυτό που ήξεραν καλύτερα…

Εμείς δεν προλάβαμε, όχι επειδή κάναμε λάθος, αλλά γιατί ήμασταν άτυχοι. Κι εμείς συμμετείχαμε ατελείωτες ώρες σε συζητήσεις και διαδικασίες, μέσα σε καπνούς από τσιγάρα, στο κόμμα και στα σωματεία. Κι εμείς, μετά τον φοιτητικό συνδικαλισμό, δώσαμε τις μάχες μας στο μαζικό κίνημα, στα σωματεία, στην ομοσπονδία της επιχείρησης, ακόμα και στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου. Πάνω από όλα όμως, ποντάραμε στην πολιτική.

Οταν ήμασταν αντιπολίτευση, δώσαμε μάχες να μην ξεπουληθεί η ΕΥΑΘ, ο ΟΤΕ, τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, τα ΕΛΤΑ. Τραβήξαμε χοντρό κουπί για να τους φέρουμε στην κυβέρνηση. Βάλαμε πλάτη στον πρόεδρο ακόμα και στις εσωκομματικές εκλογές για να νικήσουμε. Και τώρα που νικήσαμε, βλέπουμε ότι δεν άξιζαν τη στήριξή μας.

Τώρα που ήρθε η ώρα επιτέλους να πάρουμε τις θέσεις που δικαιούμαστε στα διοικητικά συμβούλια, καταργούν τις αμοιβές ή δεν λαμβάνονται αποφάσεις για έργα, προμήθειες και εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα. Τώρα που ήρθε η δική μας σειρά να εφαρμόσουμε αυτά για τα οποία είχαμε προετοιμαστεί, σκέπτονται ακόμα και την ιδιωτικοποίηση. 

Αν ήταν να δώσουμε μάχες για να καταλήξουμε στην ιδιωτικοποίηση των οργανισμών κοινής ωφελείας, δεν θα αναλώναμε τόσα χρόνια στα κόμματα και στις διαδικασίες. Αλλά δεν πιστεύω ότι χάθηκαν όλα. Θα συνεχίσουμε να δίνουμε αγώνες για να ματαιωθούν τα σχέδια αυτά και γνωρίζω ότι δεν είμαστε μόνοι. Τόσες συναυλίες, τόσες συγκεντρώσεις, τόσα happenings δεν πήγαν χαμένα. Είμαστε πολλοί, περισσότεροι απ’ ό,τι νομίζουν. 

Και δεν είμαστε μόνον πολλοί, είμαστε παντού, σε όλα τα χρεοκοπημένα κόμματα. Εμείς είμαστε το πλειοψηφικό ρεύμα. Πρέπει να ξεπεράσουμε τα σχήματα του παρελθόντος και να ιδρύσουμε το κόμμα Ευρύτερου ΔΗμόσιου Τομέα (ΕΔΗΤ). Θα κερδίζαμε και τις επόμενες εκλογές όπως στις δεκαετίες που πέρασαν».

Δεν υπάρχουν σχόλια: