"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ο υπερασπιστής των αρχαίων φυλών που αφανίζονται στις ζούγκλες της Ινδίας

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Από τη µια πλευρά, η ινδική κυβέρνηση οδηγεί στον αφανισµό τις αρχαίες φυλές που ζουν στις ζούγκλες της χώρας· από την άλλη, δέχεται την υποψηφιότητα για το Βραβείο Γκάντι ενός αφανούς ήρωα που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη διάσωση των φυλών αυτών.

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, ο µουσουλµάνος Μπουλού Ιµάµ έχει αφιερώσει τη ζωή του στην υπεράσπιση των δικαιωµάτων και του πολιτισµού των φυλών που ζουν στο κρατίδιο Τζαρχάντ της Ανατολικής Ινδίας. Ηταν ώς τώρα ελάχιστα γνωστός, αν και στην πόλη του, τη Χαζαριµπάγ, έχει ιδρύσει ένα µουσείο αφιερωµένο στην τέχνη των ινδικών φυλών, ενώ εκδίδει επίσης βιβλία, δοκίµια, ποιήµατα. Πρόσφατα όµως ανακοινώθηκε πως είναι υποψήφιος για το Βραβείο Ειρήνης Γκάντι 2011 που απονέµει κάθε χρόνο η ινδική κυβέρνηση και µε το οποίο έχουν τιµηθεί µεταξύ άλλων ο Νέλσον Μαντέλα και ο Βάτσλαβ Χάβελ.

Ο Μπουλού είναι εγγονός δικαστή του ανωτάτου δικαστηρίου της Ινδίας, ο οποίος είχε επίσης διατελέσει πρόεδρος του ινδικού Κόµµατος του Κογκρέσου, άρα είναι γόνος της ινδικής ελίτ. Μικρός βοηθούσε τον πατέρα του να οργανώνει κυνήγι της τίγρης στο Τζαρχάντ, το πρώην Νότιο Μπιχάρ όπου κατοικούν κυρίως Αντιβάζι, µέλη των ιθαγενών φυλών. Και σήµερα που η γη αυτών των φτωχών ανθρώπων καταστρέφεται συστηµατικά από εταιρείες ορυχείων µε την άδεια της κεντρικής κυβέρνησης, ο Μπουλού  ο οποίος έχει δύο συζύγους στα χωριά αυτά δεν µπορούσε να µεί νει αδιάφορος. Αφιέρωσε έτσι τη ζωή του στη σωτηρία των ίδιων και του πολιτισµού τους.

Δύο φορές τον χρόνο, οι γυναίκες των Αντιβάζι του Τζαρχάντ ζωγραφίζουν τα σπίτια τους στο πλαίσιο ενός τελετουργικού καθαγιασµού. Το 1993 ο Μπουλού ίδρυσε έναν συνεταιρισµό γυναικών καλλιτεχνών καλώντας τις γυναίκες να κάνουν τις ίδιες ζωγραφιές σε χαρτί, ώστε να µπορούν να πωλούνται. Στη συνέχεια ταξίδεψε στον κόσµο µαζί µε τις καλλιτέχνιδες για να διαφηµίσει τη δουλειά τους ενώ µιλούσε όπου µπορούσε για την οµορφιά και την αρχαιολογική σηµασία των περιοχών που απειλούνται από τις εταιρείες ορυχείων.

Τώρα, εκτός από τη φτώχεια και τις εταιρείες, ο Μπουλού έχει να αντιµετωπίσει και τον πόλεµο που διεξάγει η ινδική κυβέρνηση εναντίον των µαοϊστών ανταρτών, οι οποίοι υπερασπίζονται τους Αντιβάζι, όµως η σύγκρουσή τους µε τον στρατό προκαλεί επιπλέον καταστροφές στις φιλειρηνικές φυλές.
«Ζούµε σε κατάσταση εµφυλίου πολέµου, µε λεηλασία των κρατικών ταµείων και των φυσικών πόρων», λέει ο Μπουλού στον Πήτερ Πόφαµ του βρε τανικού «Ιντιπέντεντ». «Οι εξτρεµιστές έχουν επίσης πάρει τον νόµο στα χέρια τους και κάνουν δηµόσιες εκτελέσεις».

Σύµφωνα µε τον Πόφαµ, η απονοµή του Βραβείου Γκάντι στον Μπουλού υπό τις συνθήκες αυτές θα ήταν τόσο παράδοξη όσο αν η βρετανική κυβέρνηση έχριζε ιππότη τον Γκάντι στη µέση του αγώνα του για ανεξαρτησία...

ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: