"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Αλληλεγγύη στους κλέφτες από τα κορόιδα

Της Σοφίας Βούλτεψη
svoultepsi@yahoo.com

Δύο στους δέκα Ελληνες ζούσαν κάτω από τα όρια της φτώχειας το 2008, σύμφωνα με έκθεση της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που δόθηκε στη δημοσιότητα την προηγούμενη εβδομάδα. Δεκαετίες τώρα -και παρά τον πακτωλό εθνικών και κοινοτικών χρημάτων- το ποσοστό της φτώχειας δεν λέει να πέσει κάτω από το 20%. Σοσιαλιστικές κυβερνήσεις πάνε κι έρχονται, αλλά το ποσοστό εκεί, καθηλωμένο. Τι θα λέει άραγε η έκθεση για το 2009 και για το 2010; Τι θα λέει η έκθεση για το 2011; Μπροστά μας έχουμε τα εφιαλτικά σενάρια, καθώς η χώρα μπαίνει στη χειρότερη μεταπολεμική της ύφεση.

Αυτές είναι οι επιδόσεις ενός πολιτικού συστήματος που κυβέρνησε τη χώρα και διαχειρίστηκε τρισεκατομμύρια χωρίς να προσφέρει στο λαό της τα αυτονόητα. Σύμφωνα με την περσινή ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία, οι μισθοί στην Ελλάδα βρίσκονται στο 82% του ευρωπαϊκού μέσου όρου τριάντα σχεδόν χρόνια μετά την είσοδό μας στην τότε ΕΟΚ. Οι δε κατώτατοι μισθοί βρίσκονται στο 51% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Και οι συντάξεις στο 55%.

Αυτοί οι μισθοί περικόπτονται τώρα και αυτές οι συντάξεις παγώνουν. Την ίδια ώρα που η φορολόγηση των μισθωτών βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με τον μέσο όρο της ευρωζώνης. Στο σημείο αυτό την πετύχαμε τη σύγκλιση!

Οσο για το ποσοστό της φτώχειας (μεταξύ 20% και 22%) είναι διπλάσιο του μέσου όρου της ευρωζώνης, ενώ οι τιμές των προϊόντων (και επομένως το κόστος ζωής) βρίσκονται στο 92% του μέσου ευρωπαϊκού.

Οι αριθμοί και τα ποσοστά είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της πολιτικής αδιαφορίας και ανικανότητας.

Πέρασαν από τη χώρα πολιτικοί και πολιτικοί, «σωτήρες» που κουβαλούσαν υποσχέσεις και έταζαν με αντάλλαγμα τις ψήφους. Δεν κατάφεραν τίποτε. Τώρα, ο λαός καλείται να πληρώσει ξανά τα σπασμένα και τα κλεμμένα. Οχι μόνο δάα της περικοπής τους εισοδήματός του και της βαριάς φορολογίας, αλλά και μέσω του περίφημου «λογαριασμού αλληλεγγύης για την απόσβεση του δημοσίου χρέους»!

Αλληλεγγύη σε ποιους; Σ’ αυτούς που πίνουν εις υγείαν των κορόιδων;

Δεν υπάρχουν σχόλια: