Έχεις φάει την κρεμούλα σου με τη Χιονάτη, που επτά άνδρες τη φρόντιζαν και την κανάκευαν ώσπου να βρει κι αυτή τον πρίγκιπα.
Το πόσο... παραμύθια είναι τα παραμύθια, περνούν πολλά χρόνια μέχρι να το καταλάβεις και ακόμη περισσότερα μέχρι να το χωνέψεις.
Εκατομμύρια γυναίκες έχουν περάσει τη ζωή τους πλένοντας στοίβες από πιάτα, σκουπίζοντας και σφουγγαρίζοντας χιλιόμετρα βρώμικων πατωμάτων, ξεσκονίζοντας τόνους σκόνης, με το μυαλό αλλού. Στον λεβέντη που θα έρθει και πίσω από όλη τη βρωμιά θα διακρίνει πόσο όμορφες και καλές είναι και θα τις βάλει στον θρόνο της καρδιάς του.
Το καλύτερο από όλα όμως είναι το παραμύθι με εκείνο τον βάτραχο που τον φιλάει το κορίτσι και αυτός μεταμορφώνεται σε πρίγκιπα. Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην ελπίζει ότι πίσω από κάθε βάτραχο- εγωιστή, αδιάφορο, ανεύθυνο, ανώριμο ή, ακόμη χειρότερα, τσιγκούνη, αγενή, συμφεροντολόγο- κρύβεται ένας ιππότης καβάλα στο άλογο. Ο πρίγκιπας που λέγαμε.
Λοιπόν, κορίτσια (κάθε ηλικίας και χρώματος), προσοχή: Μη φιλάτε βατράχους!
Σας το λέω εγγυημένα: Δεν γίνονται ποτέ πρίγκιπες. Ό,τι βλέπετε αυτό έχετε. (Για να μη σας πω ότι, καμιά φορά, ακόμη και πίσω από αυτό που φαίνεται πρίγκιπας κρύβεται ένας βάτραχος...)
Πάρτε το λοιπόν απόφαση. Για να μην παραμυθιάζεστε και μετά κλαίτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου