Περισσότεροι από 338 εκατομμύρια Κινέζοι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο. Η πλειονότητα αναζητά στους ιστότοπους ψυχαγωγία, μουσικά ακούσματα, ηλεκτρονικά παιχνίδια. Ομως, από καιρό το Διαδίκτυο είναι και μέσο διαμόρφωσης τάσεων και συνειδήσεων στη νέα κινεζική κοινωνία. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (NGO) διεξάγουν ηλεκτρονικούς αγώνες συλλογής υπογραφών για μεγαλύτερη προστασία του περιβάλλοντος, πολίτες διηγούνται σε διαδικτυακούς τόπους τις εμπειρίες τους περί κοινωνικών διακρίσεων εις βάρος πασχόντων από ηπατίτιδες, διαβητικών ή ομοφυλοφίλων. Αλλά υπάρχουν και μεμονωμένα άτομα σαν τον 37χρονο Βου Γκαν, που αναλαμβάνουν τον ρόλο δημοσιογράφων που ασκούν έντονη κριτική.
Ο Βου κινείται στο Διαδίκτυο εδώ κι έξι χρόνια. Περνά τουλάχιστον 10 ώρες μπροστά στην οθόνη του φορητού του Η/Υ, τον οποίο δεν αποχωρίζεται ούτε στο κρεβάτι ή στο μεσημεριανό τραπέζι και συγκαταλέγεται στους δημοφιλέστερους διαδικτυακούς ακτιβιστές της χώρας του.
Οι μπλόγκερς
«Στην Κίνα υπάρχουν 80 - 90 άτομα, γνωστά για τα άρθρα και τα μπλογκς τους» λέει ο Βου. Ωστόσο, λίγοι μόνον βγαίνουν έξω στον κόσμο για έρευνα - όπως έκανε πρόσφατα ο ίδιος στην περίπτωση Yangcheng στην επαρχία Γιανγκσού. Εκεί υπάλληλος της τοπικής εισαγγελίας κρατούνταν παράνομα σε ξενοδοχείο υφιστάμενος βασανισμούς ως ύποπτος διαφθοράς - ένας αθώος, όπως πιστεύει ο Βου. Στο τέλος οι Αρχές κατέσχεσαν από τον λογαριασμό του και 200.000 γιουάν (περίπου 20.000 ευρώ).
Εκπρόσωποι της εισαγγελίας αρνήθηκαν να σχολιάσουν, έτσι ο Βου εμφανίστηκε μπροστά στο δικαστικό μέγαρο, ξεδίπλωσε πανό διαμαρτυρίας και φωτογραφήθηκε, δηλώνοντας ανεξάρτητος καλλιτέχνης σε υπαίθρια παράσταση. Οι φωτογραφίες πέρασαν στο Διαδίκτυο όπως και εκείνες - αποδεικτικά στοιχεία για την κακοποίηση του υπαλλήλου μέσα από τα κάγκελα του δωματίου κράτησης.
Για τον Βου το σημαντικότερο είναι ο τρόπος που λειτουργεί η δημοσιοποίηση -στους πολίτες και στην εξουσία- κι αυτό σημαίνει: σ' ένα κράτος, όπου δεν υπερισχύει το δίκαιο, καθένας μπορεί να γίνει θύμα. Ακόμη κι εκείνος που χθες ήταν ισχυρός. Για το κινεζικό καθεστώς, που επί δεκαετίες παρακολουθούσε στενά και άγρυπνα τα ΜΜΕ, το Ιντερνετ συνιστά νέα πρόκληση.
Το «μέγα τείχος»
Οι τεράστιες δαπάνες του κινεζικού Κ.Κ., για να εποπτεύει τη διαθέσιμη γνώση, αντικατοπτρίζουν με τον καλύτερο τρόπο την έγνοια του για τη διατήρηση του μονοπωλίου γνώμης στο μονοκομματικό κράτος. Ανήγειρε «μέγα τείχος» για να ελέγξει τη ροή πληροφοριών μεταξύ Δύσης και Κίνας - έχει κατορθώσει να παρεμποδίσει την πρόσβαση σε ορισμένες ιστοσελίδες που από την κυβερνητική οπτική γωνία συνιστούν απειλή για την κοινωνική τάξη και την εθνική ασφάλεια. Και υποχρεώνει τους επιχειρηματίες που διατηρούν Ιντερνετ-καφέ να συνεργάζονται με το κόμμα, αντιδρά με λογοκρισία, με ειδικές νομικές διατάξεις και με την αστυνομία του Διαδικτύου (Cyber- police).
Υπό παρακολούθηση
Ο Βου, φυσικά, παρακολουθείται. Παίζει με τον κίνδυνο - φωτογραφίζει τους διώκτες του και εμφανίζει τις φωτογραφίες στο Διαδίκτυο. Πλησιάζει τον υπό κάλυψη αστυνομικό σε δημόσιους χώρους -όπως το λόμπι ενός ξενοδοχείου-,τον φωτογραφίζει με το κινητό του και του απευθύνεται προσφωνώντας τον «σερ» (sir) όπως αποκαλούν στο Χονγκ Κονγκ τα αστυνομικά όργανα. Τον προσκαλεί σε γεύμα, στο οποίο παρευρίσκονται και φίλοι του Βου. Με ντοκουμέντα. Αργότερα δημοσιεύουν λεπτομέρειες απ' αυτή την επαφή στο Διαδίκτυο.
Ο Βου ασκεί κριτική στο καθεστώς, αλλά δεν είναι αντιφρονών. Ο ίδιος τονίζει ότι «έχω θέση υπέρ της χώρας μου, ακόμη και υπέρ του κόμμματος. Αισθάνομαι πως με τη δραστηριότητά μας βοηθάμε εκείνους "εκεί επάνω" να ελέγξουν καλύτερα "εκείνους εκεί κάτω". Οι επάνω είναι η κεντρική κυβέρνηση, οι κάτω οι τοπικοί άρχοντες». Χαρακτηρίζει την εργασία του «πατριωτική δράση» και δηλώνει ότι αυτό που εύχεται είναι η πατρίδα του να γίνει καλύτερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου