Στην Παλαιστίνη «ο Αραβας κυκλοφορεί με έναν τριγωνικό στόχο στο μέτωπο, όπως στις στρατιωτικές ασκήσεις».
Οταν αντηχούν οι ιδιοτελείς φωνές μιας επιστρατευμένης λογικής, τότε έρχεται η σειρά των ποιητών για να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας. Απρόσμενοι σύμμαχοι στο εξωτερικό, θύματα υψηλών πιέσεων και ευτελών συμφερόντων, κάνουν τα πάντα για να φιμώσουν κάθε φωνή που καταγγέλλει τα εγκλήματα του Ισραήλ στη Γάζα. Ομως, από το εσωτερικό της χώρας αντηχεί η αδούλωτη φωνή του ισραηλινού ποιητή Γιτζάκ Λαόρ που περιγράφει πώς η πολιορκία της Γάζας έφτασε να γίνει μια ηθική πολιορκία του Ισραήλ. «Με τις διασυνδέσεις που διατηρεί με τα κέντρα εξουσίας σε όλον τον κόσμο, το Ισραήλ είναι σήμερα σε θέση να συνεχίζει την πιο μακροχρόνια στρατιωτική κατοχή στη σύγχρονη εποχή», γράφει ο ποιητής στην ισραηλινή εφημερίδα «Χααρέτζ». «Τα θύματα αυτής της κατοχής, τόσο στη Δυτική Οχθη όσο και στη Λωρίδα της Γάζας, ζουν σε ένα βάναυσο και έκνομο καθεστώς που ελάχιστοι άλλοι λαοί έχουν ζήσει: με αποκλεισμούς, με παιδιά που πεθαίνουν προτού μεγαλώσουν, με μπλόκα στους δρόμους και με αυθαίρετες συλλήψεις από στρατιώτες, με νυχτερινές επιδρομές στα σπίτια από ενόπλους που σπάζουν τις πόρτες και τρομάζουν τα παιδιά. Ολα αυτά είναι καταστροφικά και για εμάς και για τους Παλαιστίνιους. Και συμβαίνουν επειδή το Ισραήλ απολαμβάνει την υποστήριξη της Δύσης».
Η κατοχή και η διαρπαγή των παλαιστινιακών εδαφών από εβραίους εποίκους απομακρύνει κάθε προοπτική λύσης του προβλήματος, λέει ο Γιτζάκ Λαόρ. Εκτρέφει νέες γενιές παραστρατιωτικών που αφιονίζονται από τα φανατικά κηρύγματα των ραβίνων και νέες γενιές Παλαιστινίων χωρίς καμιά προοπτική ζωής. Στην ισραηλινή δημοκρατία, εν ονόματι της πλειονότητας (6 εκατομμυρίων Εβραίων), είναι επιτρεπτά σχεδόν τα πάντα εις βάρος της μειονότητας (5 εκατομμυρίων, στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα εδάφη). Τα μέλη της μειονότητας έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν, αλλά έχουν και υψηλότατη ανεργία. Εχουν περίθαλψη, αλλά η παιδική θνησιμότητα είναι υπερδιπλάσια από όσο μεταξύ των Εβραίων. Η προπαγάνδα και οι εκβιασμοί του Ισραήλ επιδεινώνουν την κατάσταση. «Οσο περισσότερες πιέσεις ασκεί το Ισραήλ στα δυτικά κέντρα εξουσίας, στις χώρες και στα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, τόσο θα φουντώνουν οι αντιδράσεις», συνεχίζει ο Λαόρ. «Επειδή το μίσος για την κατοχή και τον ισραηλινό ρατσισμό αναβλύζει από την επίγνωση πως όσα κάνει το Ισραήλ τα κάνει με δυτική χρηματοδότηση, με δυτική βοήθεια και με διασυνδέσεις με τα δυτικά κέντρα εξουσίας. Και το μίσος κατά του Ισραήλ συνταιριάζεται με την αυξανόμενη οργή εναντίον όλου αυτού του συστήματος».
Δεν είναι παράξενο λοιπόν που ο απάνθρωπος αποκλεισμός της Γάζας μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε έναν διεθνή ηθικό αποκλεισμό του Ισραήλ, όσο οι πολίτες των άλλων δυτικών χωρών βλέπουν τις κυβερνήσεις τους να μετατρέπονται σε σιωπηρούς ή ηχηρούς συνενόχους στα εγκλήματά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου