Θριαμβολογίες...

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Δεν λένε να σταματήσουν οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί μία εβδομάδα μετά την έκτακτη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες.

ΚΑΙ εν μέρει δικαιολογούνται.

ΔΙΟΤΙ, ύστερα από πρωτοφανή δανεισμό από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, δύο Μνημόνια μακράς διαρκείας, που συνοδεύονται από πολύ βεβαρημένα μέτρα λιτότητας, η κυβέρνηση κατόρθωσε, την προηγούμενη εβδομάδα, να απομακρύνει -για την ώρα- τον κίνδυνο της χρεοκοπίας της χώρας.

ΑΥΤΟ το πέτυχε, αφού αναγκαστικώς δέχθηκε και «νέα δέσμη μέτρων διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας, μέχρι το 2020. Τουτέστιν και νέο δάνειο, πολλαπλό και πολύπλοκο μέχρι το 2020.

ΒΕΒΑΙΩΣ, κανείς, όσο αισιόδοξος και αν είναι, δεν μπορεί να προβλέψει ότι οι σημερινοί κυβερνώντες θα παραμείνουν στο πόστο τους μέχρι το 2020, ώστε να αποδείξουν εμπράκτως το μέγεθος της σημερινής επιτυχίας. Για την ώρα, όμως, μπορούν πράγματι να επιχειρηματολογούν για τον κυβερνητικό άθλο της απομάκρυνσης (πρόσκαιρης ή οριστικής, αυτό θα το δείξει ο χρόνος) του άμεσου κινδύνου χρεοκοπίας της χώρας.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ όμως και με βάθος περίπου 19 χρόνων, η χώρα θα παίζει με τους Οίκους το κρυφτούλι της επιλεκτικής ή στιγμιαίας ή παροδικής χρεοκοπίας και θα ανεβοκατεβαίνει τα σκαλοπάτια του C ή S ή όποιου άλλου γράμματος του λατινικού αλφαβήτου επιλεχθεί να συνοδεύει τη σταθερή λέξη default και θα παίζει στοίχημα για το πότε και αν θα ξαναβγεί στις αγορές.

ΤΑ ΝΕΑ δάνεια όμως, ξεκαθάρισε ήδη η Ε.Ε., θα φέρουν και νέα μέτρα, που θα συνοδεύουν την άμεση και πιστή εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων μέτρων, ενώ άμεση και υψηλότατη προϋπόθεση όλων αυτών είναι οι άμεσες ιδιωτικοποιήσεις. Και για να μην πολυλογούμε, όπως λένε και οι κ.κ. Σόιμπλε και Τρισέ, ας χωνέψουν οι Ελληνες ότι είναι προτιμότερο γι' αυτούς να χάσουν μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

ΜΕΝΕΙ, λοιπόν, για τον Σεπτέμβριο να μάθουν οι Ελληνες πολίτες ποια θα είναι αυτά τα νέα μέτρα (;) που θα συνοδεύσουν αυτά που θα οριστικοποιηθούν μέχρι το τέλος Αυγούστου, μέσω του δεύτερου πακέτου του εφαρμοστικού νόμου, σε συνέχεια του πρώτου εφαρμοστικού νόμου, που ψηφίστηκε τον Ιούνιο για να πάρουμε τον Ιούλιο την 5η δόση από το πρώτο δάνειο των 11ο δισ. ευρώ από την τρόικα.

ΑΛΛΑ το αποτέλεσμα δεν έχει αλλάξει.

Η ΠΑΡΟΥΣΑ πολιτική της κυβέρνησης έχει στείλει τον ιδιωτικό τομέα σε κατάσταση μόνιμης και ίσως μη αναστρέψιμης αιμορραγικής κατάστασης, με μισθούς και συντάξεις κομμένα, με την ανεργία σε ανεμοδαρμένα ύψη και με τους φόρους εκτοξευμένους στο Διάστημα, με επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη και τις ανέξοδες υποσχέσεις για «χρηματοδοτήσεις από προγράμματα και τράπεζες» να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ στιγμή, οι δαπάνες του κράτους εκτοξεύονται! Και αυτές με την εύκολη αιτιολογία ότι αυξάνονται και τα επιδόματα ανεργίας...

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι η κυβέρνηση δείχνει ανήμπορη ή και απρόθυμη να ελέγξει και να περιορίσει το δημόσιο τομέα και τις απύθμενες δαπάνες του, όπως και τη χάσκουσα φοροδιαφυγή στη χώρα. Το πρόβλημα παραμένει στο ακέραιο.