Συμβουλές... χρεοκοπίας

Γράφει ο Χρήστος Μαχαίρας

Η ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ στην Ελλάδα απαγορεύεται, καθώς προσκρούει σε εμπόδια νομικού και ηθικού χαρακτήρα. Παράθυρα, ωστόσο, υπάρχουν πάντα... Στις μέρες μας, για παράδειγμα, έτσι όπως η λαβή της κρίσης σφίγγει όλο και περισσότερο, πληθαίνουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι η χώρα, αντί να παιδεύεται και να παιδεύει, έπρεπε να είχε καταφύγει στη λύση της «επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους».

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΟΥΜΑΣΤΕ, η διαβόητη «επαναδιαπραγμάτευση» δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μορφή οικονομικής ευθανασίας. Τραβάς το σωληνάκι του χρέους, κλείνεις τους πάσης φύσεως ορούς και κάνεις τον σταυρό σου. Αποχαιρετάς με λίγα λόγια τον ασθενή, που, εν προκειμένω, δεν είναι άλλος από την ίδια τη χώρα. Αλλά τον αποχαιρετάς. Δεν δίνεις ραντεβού, όπως κάποιοι υποστηρίζουν, για... καλύτερες μέρες.

ΜΠΟΡΕΙ οι υποστηρικτές της «επαναδιαπραγμάτευσης» να μην μπαίνουν στον κόπο να μας το εξηγήσουν, αλλά από τη στιγμή που κάποιος κάθεται για να διαπραγματευθεί το χρέος του, είναι σαν να κηρύσσει στάση πληρωμών. Δηλώνει, δηλαδή, ότι αδυνατεί να ικανοποιήσει τους δανειστές του, δεν καταβάλλει μισθούς - συντάξεις και συζητά, απλώς, τι δυνατότητες έχει (αν φυσικά έχει) ή να καταβάλει μέρος μόνο των δανεικών ή να επιμηκύνει τον χρόνο της εξόφλησης.

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ μας, η «επαναδιαπραγμάτευση» θα είχε κι ένα επιπλέον αποτέλεσμα: είτε γινόταν υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ είτε με δική μας πρωτοβουλία, θα μετέδιδε ρίγη απόγνωσης σε όλη την ευρωζώνη, καθώς γερμανικές, γαλλικές και μύριες άλλες τράπεζες θα διαπίστωναν ότι τα χρυσοφόρα κάποτε ελληνικά ομόλογα με τα υψηλά επιτόκια θα έσκαγαν μέσα στα θησαυροφυλάκιά τους ως μεγαλοπρεπείς επενδυτικές φούσκες.

ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ενδεχόμενο -προβλέπεται δεν προβλέπεται- το πιθανότερο είναι ότι θα οδηγούσε σε σταδιακή έξωση τη χώρας μας από το ευρώ και την επιστροφή της στη δραχμή. Οσο για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, στεγνό κι αυτό από ρευστότητα, θα πάγωνε τις καταθέσεις και θα πυροδοτούσε, μαζί με την αναστολή της καταβολής μισθών - συντάξεων, κοινωνικές ρωγμές πρωτοφανείς και εκρήξεις απροσδιόριστου χαρακτήρα.

ΣΤΙΣ ΘΥΕΛΛΕΣ που ζούμε, με την κοινωνία να στενάζει και την οικονομία να καταρρέει, ούτε η ευθανασία είναι πρόταση ούτε ο χορός του Ζαλόγγου. Η Ελλάδα, πάση θυσία, πρέπει να αποφύγει την πτώχευση. Κάθε άλλη εξέλιξη, όπως κι αν εμφανίζεται, είναι συνταγή εθνικής καταστροφής.