Του Π. ΠΑΝΤΕΛΗ
Ηταν 22 Απριλίου. Μια αποφράδα ημέρα για το Βέλγιο. Κανείς δεν το περίμενε. Το φλαμανδικό φιλελεύθερο κόμμα ήρε την εμπιστοσύνη του στον Φλαμανδό χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργό Λετέρμ της κυβέρνησης συνασπισμού. Ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να υποβάλει την παραίτηση της κυβέρνησης στο βασιλιά, γιατί δεν είχε πλέον την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο βασιλιάς ανέστειλε τη διαδικασία διαδοχής, με την ελπίδα επείγουσας λύσης. Χωρίς, όμως, αποτέλεσμα.
Και η αφορμή της νέας κρίσης; Φαίνεται ασήμαντη, συνδέεται, όμως, με τη διχόνοια, που χωρίζει τις δύο μεγάλες βελγικές κοινότητες, φλαμανδόφωνους και γαλλόφωνους, σε δύο εχθρικά στρατόπεδα, που ψάχνουν να βρουν αφορμή να κηρύξουν τον πόλεμο του βελγικού διχασμού. Αυτή τη φορά ήταν η εκλογική ανακατανομή της περιφέρειας Βρυξελλών, που ζητούν οι Φλαμανδοί. Η κυβέρνηση δεν βρήκε άκρη στην ορισμένη ημερομηνία και οι Φλαμανδοί φιλελεύθεροι απεχώρησαν.
Μπορεί η αφορμή να είναι ασήμαντη, αλλά με σημαντικές συνέπειες. Το Βέλγιο πρέπει ν' αναλάβει σε δύο μήνες από την Ισπανία την κοινοτική προεδρία. Μια κρίσιμη προεδρία για την Ευρώπη, αλλά και για το Βέλγιο. Οπως αποδείχθηκε με την προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης, υπάρχουν ακόμη πολλά κενά, που πρέπει να καλυφθούν, για να εξασφαλιστεί, πράγματι, το ευρώ από επιθέσεις των κερδοσκόπων έπειτα από την Ελλάδα και σε άλλα κράτη της ευρωζώνης.
Και είναι πολλοί στις Βρυξέλλες που ελπίζουν ότι η βελγική προεδρία, έχει τη δυνατότητα, χωρίς ριζοσπαστικές λύσεις, να αμβλύνει τις διαφορές στην ευρωζώνη που προκαλούν μια επικίνδυνη σύγχυση και να θέσουν σε νέα βάση το ευρώ. Υποστηρίζουν, ότι το Βέλγιο έχει δύο πλεονεκτήματα: έχει ειδικευθεί στις συμβιβαστικές λύσεις, που προκαλεί η βελγική διαμάχη. Και πρόεδρος στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι ο Βαν Ρομπάι, ο Βέλγος πρωθυπουργός, που ψήφισαν οι «μεγάλοι».
Αλλά το Βέλγιο έχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μια περισσότερο θετική χρήση του μηχανισμού στήριξης της ευρωζώνης. Γιατί βρίσκεται στον κατάλογο με τα υποψήφια κράτη-μέλη, που μπορεί να δεχθούν την επίθεση από τους κερδοσκόπους. Και, φυσικά, έχουν κάθε συμφέρον να σταθεροποιήσουν τα μέσα στήριξης του ευρώ και τη συνέχεια της ευρωζώνης. Η κυβερνητική κρίση, όμως, απειλεί ν' αφοπλίσει τη βελγική προεδρία. Θα προφθάσει να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση;
Το 2007 το Βέλγιο χρειάστηκε 6 μήνες να σχηματίσει νέα κυβέρνηση. Το βελγικό κράτος αποδείχθηκε ότι μπορεί να κυβερνήσει και... χωρίς κυβέρνηση! Θα τα καταφέρει, όμως, και με το βάρος της προεδρίας;
πηγη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου