Ο μετρ του τρόμου

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

Από θεωρία κβαντικού πεδίου ξέρουμε, από θεωρία ομάδων κατέχουμε, από μη γραμμικά συστήματα σκαμπάζουμε, διαφορικές εξισώσεις έχουμε λύσει με το κιλό (για να μη νομίζετε ότι δεν μας κόβει) αλλά με το Ασφαλιστικό του κ. Λοβέρδου ομολογώ ότι τα βρήκαμε μπαστούνια. Κάτι μου λέει ότι όσο είμαστε εμείς σε θέση να ξεδιαλύνουμε τα μυστήρια του ασφαλιστικού οργανισμού άλλο τόσο είναι και ο υπουργός.

Με ύφος δραματικής πριμαντόνας στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης περιφέρει στα κανάλια τα θρύψαλα κάποιου ασφαλιστικού σχεδίου, κινούμενου μεταξύ αναλογιστικού ρεαλισμού, παντελούς πολιτικής χρεοκοπίας, πολιτικάντικης κουτοπονηριάς και μελοδραματικής απόγνωσης. Ο κ. Λοβέρδος συμπεριφέρεται σαν κινηματογραφικός πρωταγωνιστής του Χίτσκοκ. Ο μεγάλος τεχνίτης και δάσκαλος του σινεμά μάς έμαθε τον τρόμο του τρόμου. Δεν σε τρομάζει τόσο το αντικείμενο του τρόμου καθ' εαυτό όσο ο τρόμος που αντικατοπτρίζεται στα μάτια εκείνου που το βλέπει. Δεν είναι η θέα του τρομερού που σε τρομοκρατεί αλλά εκείνη του τρομοκρατημένου.

Ετσι, δεν είναι ανάγκη να κοιτάξουμε στα μάτια το ασφαλιστικό τέρας του κ. Λοβέρδου για να τρομάξουμε. Μας αρκεί ο τρόμος στα μάτια του συντετριμμένου υπουργού. Φανταστείτε τι έχουν δει τα μάτια του για να κλαίει και να οδύρεται προσπαθώντας να μας πείσει ότι το έκτρωμα που περιφέρει είναι η μόνη λύση στη διαιώνιση του είδους (των συνταξιούχων).

Η πλάκα είναι ότι πάνω στην απελπισία του ο υπουργός θυμήθηκε και το δημογραφικό. Με το καθιερωμένο πλέον συντετριμμένο ύφος του αναφέρθηκε στην τραγική αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους. Δηλαδή, κάτι μήνες πριν, που δεσμευόταν ασυστόλως για την πολιτική του των «τριών δεν» έναντι του Ασφαλιστικού, γεννοβολούσαμε σαν τα κουνέλια;

Είναι δυνατόν να βγαίνει πολιτικός και να λέει ότι το δίλημμά του δεν ήταν το αν θα κόψει τη 13η και τη 14η σύνταξη ή όχι, αλλά το αν θα κόψει μόνο δύο ή θα τις κόψει όλες; Το δίλημμα «ή είμαι σε θέση να παραγάγω πολιτική με φαντασία, τόλμη και ευφυΐα ή πάω σπίτι μου» τον απασχόλησε καθόλου;

Λάβρος (ως συνήθως) ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Καστανίδης εξαπέλυσε μύδρους κατά του προέδρου του ΣΕΒ κ. Δασκαλόπουλου: «Την πολιτική δεν μπορούν να την αλλάξουν επιχειρηματίες που επί χρόνια κατασπατάλησαν κρατικούς πόρους, προστατευόμενοι από κρατικές συνθήκες».

Μια χαρά τα είπε ο κ. Καστανίδης. Ας μας απαντήσει όμως και στο συναφές ερώτημα: Την πολιτική μπορούν να την αλλάξουν πολιτικοί που άφηναν επί χρόνια επιχειρηματίες να κατασπαταλούν κρατικούς πόρους, προστατευόμενοι από κρατικές συνθήκες;

Τελειώνοντας με επιτυχία τις υποχρεώσεις του στο εξωτερικό, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι τώρα θα αφοσιωθεί απερίσπαστος στα εσωτερικά προβλήματα της χώρας...

Αλλά η δράση του πρωθυπουργού έχει την τάση να υπερπηδάει σύνορα. Οταν μίλαγε στο εξωτερικό χρεοκοπούσε η Ελλάδα. Μήπως τώρα, επιχειρώντας στο εσωτερικό, πάθει ταράκουλο κανένας γείτονάς μας;