Του Κ. Σ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
«Εντάξει. ‘’Διεθνής’’ ο πρωθυπουργός (και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς). Δεν πρέπει όμως να παίζει, έστω κατά διαστήματα, και στο… εγχώριο πρωτάθλημα»;
Το έγραψε σε κεντρικό σχόλιο φιλοκυβερνητική εφημερίδα και απηχεί τη σκληρή πραγματικότητα. Η αλήθεια για τη φύση και τις προοπτικές των μεγάλων προβλημάτων είναι πάντα απλή, όσο κι αν η διαχείριση αυτών των προβλημάτων γίνεται σύνθετη, επειδή «λαλούν πολλοί κοκόροι», επειδή οι κόκορες είναι άσχετοι με τη φύση του προβλήματος και επιπλέον οι άσχετοι κόκορες αποδεικνύονται… κότες.
Ας εξηγηθούμε. Το ότι η αναπτυξιακή οικονομία της Ελλάδας ήταν μια εικονική πραγματικότητα άσχετα με την παγκόσμια οικονομική κρίση είναι η πρώτη παραδοχή που πρέπει να κάνουμε.
Το χρηματιστήριο είναι ο καθρέφτης της οικονομίας και το 1999-2000 μας έδειξε την πραγματικότητα σε όλη της την εφιαλτική έκταση. Πολλές εισηγμένες επιχειρήσεις ήταν φούσκες. Τα «βαριά χαρτιά» ήταν υποθηκευμένα από τις φούσκες και το πολιτικό σύστημα μιας διεφθαρμένης κρατικοδίαιτης οικονομίας και οι πρόθυμοι και ανίδεοι «παίκτες» δεν ήταν επενδυτές, ήταν παίκτες, τζογαδόροι μιας εθνικής ρουλέτας στην οποία ήταν σε διαπραγμάτευση και… μετοχές της κεντρικής τράπεζας της χώρας!..
Μέχρι το 2002 που μπήκαμε στη ζώνη του ευρώ δεν άλλαξε τίποτα. Απλώς επανεκλέχθηκε η κυβέρνηση που είχε την ευθύνη για τις φούσκες, για το παιγνίδι και για το πολιτικό σύστημα που οδήγησε τις οικονομίες των πολλών στις τσέπες των εγχώριων και διασυνδεδεμένων κερδοσκόπων.
Οι πολλοί, όμως, ήξεραν ότι ήταν συνένοχοι στο όργιο και γι’ αυτό ξαναψήφισαν τους πολιτικά υπεύθυνους. Εκείνοι, με τα μυαλά φουσκωμένα, καταχράστηκαν την ευρωπαϊκή συγκυρία και τη «δημιουργική λογιστική» και πέτυχαν την είσοδο στην ευρωζώνη, μιας οικονομίας ανύπαρκτης. Ήταν σαν να φόρεσαν σε ένα παλιό Lada μια μηχανή Ferrari, όπως είπε ο καθηγητής Μωυσής Σιδηρόπουλος του ΑΠΘ.
Το Lada ήταν νομοτέλεια να κλατάρει μόλις σταματούσαν να το σηκώνουν οι τροχοί του ευρωπαϊκού χρήματος. Αυτό συνέβη μόλις η κρίση έπληξε την Ευρώπη και οι Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζουν πλέον τους στριμωγμένους πολίτες τους που δεν δικαιολογούν να πηγαίνουν οι οικονομίες τους στον πίθο Δαναΐδων του ελληνικού χρέους.
Θα πτωχεύσουμε; Μα είμαστε χρόνια τώρα πτωχευμένοι.
Θα το επισημοποιήσουμε; Μα το έχουμε επισημοποιήσει σε πλάγιο λόγο.
Τι θα γίνει; Βουλιάζουμε επειδή είναι αδύνατο να αλλάξουμε.
Ο πρωθυπουργός δεν μας το λέει επειδή λείπει σε ταξίδια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου