Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΛΙΑ
Mετά τις εκλογές του 2009 και μέχρι τα μέσα του
2010, το ερώτημα που βρισκόταν στα χείλη όλων ήταν: «Θα πτωχεύσουμε;».
Το δεχόμουν κι εγώ από πολλούς αναγνώστες, που νόμιζαν ότι γνώριζα κάτι περισσότερο. Έτσι, έγραψα ένα άρθρο προσπαθώντας να δώσω μια λογική απάντηση (εδώ).
Σήμερα το ερώτημα απευθύνεται κάπως αλλιώς κι έχει στο επίκεντρό του τη λέξη Grexit. Όσο κι αν η λέξη αυτή δεν έχει πλέον τη φόρτιση που είχε το 2010, το 2011 και το 2012, όσο κι αν όλοι οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι διαβεβαιώνουν ότι τέτοιο θέμα δεν υφίσταται, το ερώτημα τίθεται και σήμερα συχνά-πυκνά: «Θα βγει η Ελλάδα από το ευρώ;».
Η απάντηση εξαρτάται από τη σημασία που θα αποδώσουμε στο ρήμα «βγαίνω».
Αν κάποιος ρωτάει αν «θα μας βγάλουν» (οι ευρωπαίοι), η απάντηση είναι, με σχετικά μεγάλη βεβαιότητα, «όχι».
Σε αντίθεση με τις πολλές και διαφορετικές απόψεις που καταγράφονται στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, οι οποίες, σε τελική ανάλυση, δεν έχουν τη μεγάλη σημασία που τους αποδίδουν στην Ελλάδα τα εγχώρια μέσα και τα κόμματα, οι απόψεις όλων των ευρωπαίων ηγετών επιβεβαιώνουν ότι θέμα εξόδου της Ελλάδας, με την έννοια της αποπομπής, δεν υπάρχει.
Αν κάποιος ρωτάει μήπως υπάρχει το ενδεχόμενο «να βγούμε», η απάντηση δεν είναι σαφής.
Και οι τρείς εκδοχές «όχι», «ίσως», «ναι» (με αυτήν την αξιολογική σειρά) είναι πιθανές.
Είναι προφανές ότι όλα θα εξαρτηθούν βραχυπρόθεσμα από τις ενέργειες της επόμενης ελληνικής κυβέρνησης. Και μακροπρόθεσμα από την ικανότητα της χώρας να επιβιώσει μέσα στο κοινό νόμισμα.
Αν η επόμενη ελληνική κυβέρνηση επιλέξει να συνεννοηθεί και όχι να συγκρουστεί με τους δανειστές της χώρας, τότε η απάντηση «όχι δεν θα βγούμε» από το ευρώ, είναι η πιθανότερη. Εκτιμώ ότι, παρά τα όσα λέγονται, αυτό θα επιλέξει, τελικά και ο ΣΥΡΙΖΑ, αν αυτός έχει το πάνω χέρι στη νέα κυβέρνηση: συμβιβασμό και όχι σύγκρουση.
Στην αντίθετη περίπτωση (σύγκρουση), το σενάριο της εξόδου είναι πολύ πιθανό, αλλά και πάλι όχι με κάποια «εντολή» των ευρωπαίων. Η έξοδος θα έρθει ως λογικό επακόλουθο των δικών μας επιλογών.
Για παράδειγμα, οποιαδήποτε «στάση πληρωμών» ή άρνηση να υπογράψει η νέα κυβέρνηση κάποια νέα συμφωνία, προϋποθέτει την ικανότητα της χώρας να μην χρειάζεται χρηματοδότηση.
Αυτό, όμως, είναι αδύνατον. Θα χρειάζεται.
Όμως, όπως έχουν ξεκαθαρίσει όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες, χρηματοδότηση εκτός προγράμματος δεν θα δοθεί.
Άρα, η χώρα θα βρεθεί σε οικονομική ασφυξία. Και μια χώρα που δεν μπορεί να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της σε κοινό νόμισμα μία λύση έχει:
Να φύγει από αυτό και να τυπώσει δικό της. Αυτή είναι η έννοια «θα βγούμε» (εμείς, με επιλογή μας) από το ευρώ.
Επειδή, όμως, αυτό το ενδεχόμενο θα προκαλέσει φοβερή οικονομική, πολιτική και κοινωνική αναστάτωση και κατάρρευση και επειδή καμία κυβέρνηση και κανένα κόμμα δεν μπορεί να σηκώσει τέτοιο βάρος, οι πιθανότητες να το δούμε να γίνεται πράξη είναι μικρές. Εκτός αν συμβεί ως μη προϋπολογισθέν «ατύχημα» ή ως αποτέλεσμα τεράστιας ανοησίας.
Ο «σοφός λαός» στις δημοσκοπήσεις λέει (κατά πλειοψηφία) ότι δεν πιστεύει πώς υφίσταται πλέον κίνδυνος Grexit. Θα δούμε πώς αυτό θα μεταφρασθεί στην κάλπη. Και αμέσως μετά θα δούμε πώς κατάλαβαν αυτή τη «μετάφραση» οι νικητές των εκλογών.
Το δεχόμουν κι εγώ από πολλούς αναγνώστες, που νόμιζαν ότι γνώριζα κάτι περισσότερο. Έτσι, έγραψα ένα άρθρο προσπαθώντας να δώσω μια λογική απάντηση (εδώ).
Σήμερα το ερώτημα απευθύνεται κάπως αλλιώς κι έχει στο επίκεντρό του τη λέξη Grexit. Όσο κι αν η λέξη αυτή δεν έχει πλέον τη φόρτιση που είχε το 2010, το 2011 και το 2012, όσο κι αν όλοι οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι διαβεβαιώνουν ότι τέτοιο θέμα δεν υφίσταται, το ερώτημα τίθεται και σήμερα συχνά-πυκνά: «Θα βγει η Ελλάδα από το ευρώ;».
Η απάντηση εξαρτάται από τη σημασία που θα αποδώσουμε στο ρήμα «βγαίνω».
Αν κάποιος ρωτάει αν «θα μας βγάλουν» (οι ευρωπαίοι), η απάντηση είναι, με σχετικά μεγάλη βεβαιότητα, «όχι».
Σε αντίθεση με τις πολλές και διαφορετικές απόψεις που καταγράφονται στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, οι οποίες, σε τελική ανάλυση, δεν έχουν τη μεγάλη σημασία που τους αποδίδουν στην Ελλάδα τα εγχώρια μέσα και τα κόμματα, οι απόψεις όλων των ευρωπαίων ηγετών επιβεβαιώνουν ότι θέμα εξόδου της Ελλάδας, με την έννοια της αποπομπής, δεν υπάρχει.
Αν κάποιος ρωτάει μήπως υπάρχει το ενδεχόμενο «να βγούμε», η απάντηση δεν είναι σαφής.
Και οι τρείς εκδοχές «όχι», «ίσως», «ναι» (με αυτήν την αξιολογική σειρά) είναι πιθανές.
Είναι προφανές ότι όλα θα εξαρτηθούν βραχυπρόθεσμα από τις ενέργειες της επόμενης ελληνικής κυβέρνησης. Και μακροπρόθεσμα από την ικανότητα της χώρας να επιβιώσει μέσα στο κοινό νόμισμα.
Αν η επόμενη ελληνική κυβέρνηση επιλέξει να συνεννοηθεί και όχι να συγκρουστεί με τους δανειστές της χώρας, τότε η απάντηση «όχι δεν θα βγούμε» από το ευρώ, είναι η πιθανότερη. Εκτιμώ ότι, παρά τα όσα λέγονται, αυτό θα επιλέξει, τελικά και ο ΣΥΡΙΖΑ, αν αυτός έχει το πάνω χέρι στη νέα κυβέρνηση: συμβιβασμό και όχι σύγκρουση.
Στην αντίθετη περίπτωση (σύγκρουση), το σενάριο της εξόδου είναι πολύ πιθανό, αλλά και πάλι όχι με κάποια «εντολή» των ευρωπαίων. Η έξοδος θα έρθει ως λογικό επακόλουθο των δικών μας επιλογών.
Για παράδειγμα, οποιαδήποτε «στάση πληρωμών» ή άρνηση να υπογράψει η νέα κυβέρνηση κάποια νέα συμφωνία, προϋποθέτει την ικανότητα της χώρας να μην χρειάζεται χρηματοδότηση.
Αυτό, όμως, είναι αδύνατον. Θα χρειάζεται.
Όμως, όπως έχουν ξεκαθαρίσει όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες, χρηματοδότηση εκτός προγράμματος δεν θα δοθεί.
Άρα, η χώρα θα βρεθεί σε οικονομική ασφυξία. Και μια χώρα που δεν μπορεί να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της σε κοινό νόμισμα μία λύση έχει:
Να φύγει από αυτό και να τυπώσει δικό της. Αυτή είναι η έννοια «θα βγούμε» (εμείς, με επιλογή μας) από το ευρώ.
Επειδή, όμως, αυτό το ενδεχόμενο θα προκαλέσει φοβερή οικονομική, πολιτική και κοινωνική αναστάτωση και κατάρρευση και επειδή καμία κυβέρνηση και κανένα κόμμα δεν μπορεί να σηκώσει τέτοιο βάρος, οι πιθανότητες να το δούμε να γίνεται πράξη είναι μικρές. Εκτός αν συμβεί ως μη προϋπολογισθέν «ατύχημα» ή ως αποτέλεσμα τεράστιας ανοησίας.
Ο «σοφός λαός» στις δημοσκοπήσεις λέει (κατά πλειοψηφία) ότι δεν πιστεύει πώς υφίσταται πλέον κίνδυνος Grexit. Θα δούμε πώς αυτό θα μεταφρασθεί στην κάλπη. Και αμέσως μετά θα δούμε πώς κατάλαβαν αυτή τη «μετάφραση» οι νικητές των εκλογών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου