(...) όταν άρχισα να παρατηρώ τα πολιτικά δρώμενα της
χώρας μας, διαπίστωσα ότι οι περισσότερες κυβερνήσεις, όταν αναλάμβαναν
τα ηνία της, δεν είχαν καν πρόγραμμα, ούτε σχέδιο ούτε δόγμα για το πώς
θα κυβερνήσουν την πατρίδα μας.
Στην καλύτερη περίπτωση, σχεδίαζαν
«στο πόδι», η στελέχωση γινόταν την τελευταία στιγμή, με τις λεγόμενες
καραμπόλες να προκαλούν χάος και πανικό, και τα υπουργεία να αλλάζουν
ονόματα, να συγχωνεύονται με άλλα, να διαχωρίζονται, άλλα να
καταργούνται, να επανιδρύονται έπειτα από λίγο κοκ.
Ενα αλαλούμ, που παρόμοιό του δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο.
Και, όταν τελειώνουν όλα αυτά, αρχίζει το άλλο αλαλούμ. Ο κάθε
υπουργός Παιδείας καταργεί βασικούς νόμους που επηρεάζουν τη ζωή των
παιδιών, τους οποίους είχε θεσπίσει ο προηγούμενος, ο κάθε υπουργός
Οικονομικών φέρνει ένα νέο φορολογικό σύστημα, το οποίο καταργεί εκείνο
του προκατόχου του, ο κάθε υπουργός Αμυνας μειώνει τη θητεία, μέχρι που
φτάσαμε στο σημείο οι στρατιώτες να μην προλάβουν να... στρώσουν τα
άρβυλά τους και έρχεται η άδεια απολύσεως, και πόσα άλλα τραγελαφικά...
Μ' αυτά και μ' αυτά, φτάσαμε στο σημείο να νιώθουμε ότι ζούμε στη χώρα τού «βλέποντας και κάνοντας», κάτι που έρχεται να επιβεβαιώσει και η νεοσύστατη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ.
Δεν θα μιλήσουμε για τις
συνενώσεις και τις μετονομασίες, ούτε για τους βαρύγδουπους τίτλους,
όπως «υπερυπουργείο» κ.λπ. Θα περιμένουμε να κριθούν από το αποτέλεσμα.
Θα
αναφερθούμε, όμως, στον χειρισμό του ανακοινωθέντος με το οποίο η Ε.Ε.
καταδίκαζε τη Ρωσία για την ανάμειξή της στην Ουκρανία, και στο οποίο η
Ελλάδα εξέφρασε την αντίρρησή της.
Δεν θα υπεισέλθουμε στην ουσία του
θέματος. Απλώς θα προσπαθήσουμε να προσμετρήσουμε τις επιπτώσεις της
συγκεκριμένης ενέργειας, την οποία μάλιστα είναι αμφίβολο αν θα έχουμε
το σθένος να τη στηρίξουμε στις επόμενες φάσεις, γιατί το «έργο» στην
Ουκρανία έχει συνέχεια και πολλά επεισόδια...
Επίπτωση πρώτη, η δημιουργία αρνητικού δυναμικού στην Ε.Ε. με το «καλημέρα», ανεξαρτήτως του αν έχουμε δίκιο ή όχι. Στην πολιτική αυτό είναι δευτερεύον. Πρωτεύον είναι η κάθε κίνηση που κάνεις να εξυπηρετεί τα συμφέροντά σου.
Επίπτωση δεύτερη, η ενδεχόμενη σκλήρυνση της
στάσης της Ουκρανίας απέναντι στους Ελληνες που κατοικούν εκεί και
ανέρχονται στις 250.000 - 300.000. Το έχουμε ξαναγράψει ότι η Ελλάδα
πρέπει να εφαρμόζει πολιτική ίσων αποστάσεων απέναντι σε Ουκρανία και
Ρωσία, αν μη τι άλλο για να προστατέψει τον Ελληνισμό της Ουκρανίας και
της Ρωσίας, που είναι ισάριθμος και στην ουσία ο τελευταίος που έχει
απομείνει εκτός συνόρων του ελλαδικού κράτους!
Επίπτωση τρίτη, η δημιουργία αρνητικού κλίματος στις σχέσεις με την Ουάσινγκτον.
Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εκεί που είχαμε ανάγκη τη στήριξη μεγάλων δυνάμεων, ήλθε και η δήλωση Δρίτσα για τον ΟΛΠ, η οποία δημιούργησε ήδη πρόβλημα στις σχέσεις μας με την Κίνα.
Υπάρχουν
φυσικά και οι γεωπολιτικές πτυχές του όλου θέματος, που δεν είναι της
παρούσης. Εμείς απλά να ευχηθούμε να πρόκειται για αστοχίες των πρώτων
ημερών και ότι η κυβέρνηση θα βρει τον βηματισμό της. Ομως, τα πρώτα
σημάδια είναι αυτά που προαναφέραμε. Ξανά μανά στο βλέποντας και
κάνοντας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου