"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μας γνέφει ο πάτος! - Χαμογελάστε του...


Το επίπεδο ενός πολιτισμού φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει την χυδαιότητα. 



Ας αποφύγουμε μια φορά τις κοινοτοπίες. Η σημερινή Ελλάδα, μεταδίδει την εικόνα ενός φθίνοντος Έθνους, που συναρτά την τόνωση της συλλογικής του αυτάρκειας από την εξακρίβωση της ταυτότητας του νεκρού της Αμφίπολης, παρά από μιαν επίπονη προσπάθεια γνώσης του ευρύτερου και αντιφατικού περιβάλλοντος στο οποίο καλείται να δράσει έχοντας πλήρη επίγνωση των δυνατοτήτων του.




Αυτή η ενοχλητική αντίφαση, ανάμεσα σε καταπονημένους εθνικούς μύθους και την πνιγηρή πραγματικότητα μιας χρεοκοπημένης χώρας, αποβαίνει καταλυτική.



Πολιτικές μετριότητες και διάττοντες αστέρες ελαφρών βαρών, διαχειρίζονται απερίσκεπτα, με πρωτοβάθμιες αντιδράσεις και με εμφανή συμπτώματα αυτισμού, καταστάσεις που μια συλλογικά οργανωμένη κοινωνία- κι όχι η αδέσποτη σημερινή- θα κατέτασσε περιφρονητικά, στην κλίμακα που τις αρμόζει.




Όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ώρες μπροστά στα έκθαμβα μάτια μας, δεν είναι παρά ένας ακόμα θεαματικός παροξυσμός, ενός συστήματος που έμαθε να αρκείται στη διανομή της κρατικής λείας, προκειμένου να αναπαραχθεί, αδιαφορώντας για εκείνα που βαρύνουν πάνω στην πλάτη των πολιτών.




Αν αφαιρέσουμε τις εύκολες γενικότητες και τους απλοϊκούς αφορισμούς, κανένα πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα, δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να ορίσει την ακριβή θέση αυτής της ευάλωτης γεωγραφικά χώρας, που αρμένιζε μέχρι χθες παρασιτικά αμέριμνη, στον διεθνή χάρτη και ειδικά στην τόσο «άγνωστη» για τους περισσότερους Ευρώπη.




Απόδειξη, ότι στα χρόνια της δεινής κρίσης και της χρεοκοπίας, δεν οργανώθηκε σοβαρά μια, έστω, «ακαδημαϊκού και αποστειρωμένου τύπου» συζήτηση για το αν συμφέρει ή όχι η παραμονή της χώρας στο ευρώ, αντί να εκβιάζονται ωμά οι πολίτες κάθε φορά μπροστά στις κάλπες, πως «αν επικρατήσει ο αντίπαλος, θα αδειάσουν οι Αυτόματες Ταμειακές Μηχανές».



Στο σημείο που φτάσαμε, μας γνέφει ο βυθός:

Κι ίσως οφείλουμε να σκεφτούμε σοβαρά, μήπως θα πρέπει να ενθαρρύνουμε αυτήν την παρακμή, μπας και καθαρίσουμε μαζί της μιαν ώρα αρχύτερα

Δεν υπάρχουν σχόλια: