Μιλούν για την εθνική κατάθλιψη, για τη γενιά χωρίς ελπίδα, για τη γενιά της ανεργίας και της απελπισίας, για μία ακόμη χαμένη γενιά. Όμως η πραγματικά χαμένη γενιά ήταν η γενιά της κατανάλωσης και της δανεικής ζωής, η γενιά του φαίνεσθαι και των παγερών, λευκασμένων χαμόγελων, των ανθρώπων του «ο θάνατός σου η ζωή μου», των τεράστιων Εγώ και των αόρατων ατόμων, των αστραφτερών κοσμοπόλεων και των σκοτεινών γκέτο, της χλιδής και της κεκαλυμμένης ένδειας.
Τώρα όλα αυτά ως προτάγματα της καταναλωτικής κοινωνίας και ως στόχοι της κυρίαρχης ευτυχίας έχουν διαλυθεί με πάταγο. Η σύγχρονη οικονομική κρίση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως είναι συστημική γιατί έχει πλήξει όχι μόνο την έννοια της διαρκούς οικονομικής ανάπτυξης αλλά και έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και αναγνώρισης, ένα νόημα της ύπαρξης και ένα τρόπο συνύπαρξης κοινωνικής και πολιτικής.
Αλλά τώρα τι; Τι θα αναπληρώσει το κενό του ανταγωνισμού, συμπληρωμένο με έναν δήθεν «δημοκρατικό» κομφορμισμό;
Ακριβώς η αναζήτηση της κάλυψης αυτού του κενού σε πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο γίνεται αυτό τον καιρό στις «πλατείες». Ασφαλώς η αβεβαιότητα των ανθρώπων που ήταν συνηθισμένοι να ζουν με ορισμένους κανόνες είναι μεγάλη. Η απελπισία των νέων που μαστίζονται από την ανεργία είναι φοβερή. Αλλά αυτή η γενιά δεν είναι η «χαμένη». Αντιθέτως, χαμένη ήταν η γενιά της λαμογιάς, η γενιά με το ανοιγμένο πρόσωπο από το μπότοξ. Αυτή που είχε την ψυχή πληρωμένη από χημική ευτυχία. Αυτή ήταν η χαμένη γενιά.
Η γενιά της «πλατείας», αντίθετα, είναι αυτή που αγωνίζεται για έναν άλλο κόσμο, μια νέα συλλογικότητα, ένα νέο πολιτισμό, ένα νέο άνθρωπο, μια νέα Ελλάδα.
Κάποιοι δεν το θέλουν. Η καθεστηκυία τάξη αντιδρά και χτυπά με χημικά και σε λίγο με τον «Αίαντα»(τα κανονάκια με το χρωματιστό νερό και τη μεγάλη πίεση), επιχειρώντας να διατηρήσει την κυριαρχία της επιβάλλοντας ακόμη και το χάος. Η αστυνομία εξοπλίζεται με νέα όπλα για να καταστείλει το νέο που έρχεται να καλύψει το κενό. Αλλά το νέο δεν πρόκειται να εξοντωθεί γιατί είναι αναγκαίο, γιατί έχει ως ιστορικό ρόλο να καλύψει το οικονομικό, το κοινωνικό, το πολιτιστικό και το πολιτικό κενό.
Τελικά, ζούμε στη μεταβατική περίοδο μεταξύ δύο εποχών: Η μία έχει παρέλθει και η άλλη δεν έχει έρθει ακόμα. Ετοιμάζεται. Γι’ αυτό όσοι ζουν ενεργά αυτή τη σπουδαία περίοδο, δημιουργούν ιστορία. Και υπ’ αυτή την έννοια, η γενιά της «πλατείας» είναι μια κερδισμένη γενιά, μια γενιά που δημιουργεί καινούργιες αξίες. Και γιατί όχι έναν καλύτερο κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου