"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Διωγμός σε βαθμό παραλογισμού...

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η ισραηλινή πολιτική µε στόχο τη µείωση της παλαιστινιακής παρουσίας στη µονοµερώς προσαρτηµένη αραβική Ανατολική Ιερουσαλήµ οδηγεί σε παραλογισµούς, όπως αυτοί που αντιµετωπίζει ο Μουράντ Αµπού-Χάλαφ.

Η Ιερουσαλήµ είναι χωρίς καµιά αµφιβολία το σπίτι του Μουράντ ΑµπούΧάλαφ. Η οικογένειά του ζούσε στο δυτικό τµήµα της πόλης, µέχρι που αναγκάστηκε να φύγει στον πόλεµο του 1948. Από τότε ζει στη συνοικία Ρας αλ-Αµούντ της Ανατολικής Ιερουσαλήµ. Η κλινική του γιατρού πατέρα του στην κεντρική οδό Σαλαχαντίν βρίσκεται απέναντι από τρία καταστήµατα που ανήκουν σε καθέναν από τους τρεις θείους του.

Ενας από τους αδελφούς του, ο οποίος είναι γιατρός όπως ο πατέρας τους, εργάζεται στο ένα από τα δύο κύρια ισραηλινά νοσοκοµεία της Ιερουσαλήµ. Οµως, στα 33 του, ο ΑµπούΧάλαφ έγινε ξαφνικά «άπατρις», όπως ο ίδιος λέει. Το «έγκληµά» του ήταν ότι έµεινε αρκετά χρόνια στις ΗΠΑ για να κάνει διδακτορικό στη µηχανολογία και στη συνέχεια µεταδιδακτορική έρευνα µε υποτροφία, ώστε να βελτιώσει τις επαγγελµατικές προοπτικές του µετά την επιστροφή του στην πατρίδα του. Οµως το 2008 ο δρ Αµπού-Χάλαφ µετατράπηκε σε… στατιστική. Εγινε ένας από τους 4.577 παλαιστίνιους κατοίκους της Ιερουσαλήµ από τους οποίους το Ισραήλ αφαίρεσε το καθεστώς του… κατοίκου της Ιερουσαλήµ! Και µαζί µ αυτό το δικαίωµα να ζουν µόνιµα ή να εργάζονται είτε στο Ισραήλ είτε στα κατεχόµενα παλαιστινιακά εδάφη. Ο δρ Αµπού-Χάλαφ δεν µπορεί ούτε καν να καταθέσει ο ίδιος στα ισραηλινά δικαστήρια την προσφυγή του κατά της απόφασης αυτής  το έκανε για λογαριασµό του η ισραηλινή δικηγόρος Λία Τσεµέλ.

«Αισθάνοµαι ότι µου ζητούν να επιλέξω ανάµεσα στην προώθηση της σταδιοδροµίας µου και την πατρίδα µου», λέει ο ίδιος.

Διότι ο δρ Αµπού-Χάλαφ ενηµερώθηκε πως η µοναδική πιθανότητα που έχει για να «επανεξεταστεί» η περίπτωσή του  και ακόµη κι έτσι, αυτό είναι πολύ αµφίβολο _ είναι να παραιτηθεί από την πολύ καλή δουλειά του ως προγραµµατιστή ηλεκτρονικών υπολογιστών, να φύγει από τις ΗΠΑ και να µείνει τουλάχιστον δύο χρόνια στην Ιερουσαλήµ  «ίσως σερβίροντας σ ένα καφέ», όπως λέει ο ίδιος…

Η κατάστασή του είναι δύσκολη. Αυτήν τη στιγµή δεν µπορεί πλέον να αποκτήσει ισραηλινά ταξιδιωτικά έγγραφα. Αν αποκτήσει αµερικανικά ταξιδιωτικά έγγραφα, θα µπορεί να επισκεφθεί τη χώρα ως τουρίστας, όχι όµως και να εργαστεί ή να ζήσει εκεί.

«Είναι αδικία να µας αντιµετωπίζουν µ αυτό τον τρόπο», λέει ο πατέρας του Μουράντ, ο Σαµίρ Αµπού-Χάλαφ, στον ανταποκριτή του βρετανικού «Ιντιπέντεντ» Ντόναλντ Μακιντάιρ, ο οποίος έγραψε για την υπόθεση του γιου του. «Φαίνεται ότι θέλουν οι Παλαιστίνοι να είναι µόνον εργάτες και υπηρέτες».

ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: