Tου Kωνσταντινου Zουλα
Το σημερινό σημείωμα ξεκινά με κάποιες απορίες που έχουμε οι περισσότεροι. Καθώς ο πρωθυπουργός δήλωνε προεκλογικά τα περί «αρίστων και όχι αρεστών», δεν πρέπει ευλόγως να εξηγήσει τώρα πώς είναι δυνατόν να επέλεξε ως υφυπουργό του μια κυρία της οποίας ο σύζυγος απεδείχθη ότι χρωστά στη χώρα 5,5 εκατομμύρια ευρώ; Δεν «υπέστησαν» οι υπουργοί και υφυπουργοί του κ. Παπανδρέου εξονυχιστικό έλεγχο των περιουσιακών τους στοιχείων, όταν ανάλογη πρωθυπουργική δέσμευση υπήρχε ακόμα και για τους υποψήφιους να αναλάβουν μια απλή δημόσια θέση;
Πέραν όμως αυτών, από την υπόθεση της κ. Γκερέκου γεννάται κάτι ακόμη σοβαρότερο που αφορά τις προσωποπαγείς επιλογές του κ. Παπανδρέου. Διότι η κ. Γκερέκου απεδείχθη άκρως ακατάλληλη για τη θέση που της ανατέθηκε. Χρειάζεται απύθμενη αφέλεια να αποδέχεσαι έναν υπουργικό θώκο, αποκρύπτοντας ή και αγνοώντας τις συνέπειες που μπορεί να έχει το γεγονός ότι υποβάλλεις κοινή φορολογική δήλωση με κάποιον που χρωστά 5,5 εκατ. ευρώ. Και ένας άνθρωπος τόσο αφελής είναι όχι μόνον ακατάλληλος, αλλά μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνος, όταν καλείται να διαχειρισθεί έναν τόσο σημαντικό τομέα όπως η τουριστική «περιουσία» της χώρας.
Η παροιμιώδης πολιτική αφέλεια της «παραιτηθείσης» επιβεβαιώνεται και από τον τρόπο «εξόδου» της. Τι θα πει «για λόγους ευθιξίας και ευαισθησίας»; Δεν νέμεται η κ. Γκερέκου τα τελευταία χρόνια την «επίδικη» περιουσία του κ. Τόλη Βοσκόπουλου; Ή θέλει να πιστέψουμε ότι ο σύζυγός της ήταν ειλικρινής (και επομένως και εκείνη συνυπογράφοντάς τη δήλωσή του), όταν ισχυριζόταν ότι τα εισοδήματά του ήταν της τάξεως των 3.000 ευρώ;
Για τους ίδιους λόγους, εξηγήσεις οφείλει και η οικονομική ηγεσία. Διότι ακόμη και αν «συγχωρέσει» κανείς την άγνοια που επικαλέστηκαν οι κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και Φιλ. Σαχινίδης, δεν θα έπρεπε να έχουν ήδη αποπέμψει όποιον -τέλος πάντων- υφιστάμενό τους χειριζόταν την εν λόγω υπόθεση; Μπορεί να παραμένει στη θέση του κάποιος που είχε αποκρύψει από τον υπουργό του ένα τόσο σοβαρό ζήτημα για εν ενεργεία συνάδελφό του;
Υπάρχει, τέλος, και ένα γενικότερο ερώτημα: Αν αποπέμπεται κάποιος από υπουργός για λόγους ηθικής τάξης, υποβιβαζόμενος στο βουλευτικό αξίωμα, αίφνης αθωώνεται; Είναι άλλος ο πήχυς της πρέπουσας ηθικής των υπουργών και άλλος των βουλευτών;
Η νέα κυβέρνηση προφανώς δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι επωμίζεται, ελέγχεται και κρίνεται σωρευτικώς για όλες τις αμαρτίες των προκατόχων της και τον βασικό λόγο που συνετρίβη η Ν.Δ: την πρόκληση του δημοσίου αισθήματος και -κυρίως- την υποτίμηση της κοινής λογικής. Για να το πούμε ακόμη πιο απλουστευμένα. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών παραμένει -ευτυχώς- λιγότερο αφελής και από την κ. Γκερέκου και απ’ όσους επιχειρούν ξανά να μας εμπαίξουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου