Της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ
Η λαμπρή σταδιοδρομία του Γιώργου Παπανδρέου στην παρούσα
κοινοβουλευτική περίοδο έχει σχολιαστεί ποικιλοτρόπως. Ο πρώην - λέγε με
και «αρσενική Μαντόνα» - πρωθυπουργός κάνει μια sold out παγκόσμια
τουρνέ και διαλέξεις τύπου «Το χάος και πώς να το δημιουργήσετε», «Μια
χώρα και πώς να την καταστρέψετε», «Η κοσμάρα σας και πώς να τη
συντηρήσετε»!
Αυτά συμβαίνουν στο Χάρβαρντ. Το οποίο Χάρβαρντ, όπως όλοι
γνωρίζουμε, είναι δίπλα πόρτα με την Αχαΐα, όπου και εκλέχτηκε.
Εκλέχτηκε, ορκίστηκε, πήρε το καπελάκι του, το ποδηλατάκι του, το κανό
του κι έφυγε. Μετανάστευσε σε κλίματα πολιτικώς πιο εύκρατα.
Τι συμβαίνει εκεί, ποια τα προβλήματα των κατοίκων, ο Θεός κι η
ψυχή τους. Αν γκουγκλάρει (όπως έκανα εγώ) τις λέξεις «Αχαΐα,
προβλήματα», η αναζήτηση θα του βγάλει «1.210.000 αποτελέσματα». Τα
οποία προφανώς ο εκλεγμένος βουλευτής τους αγωνίζεται να τα λύσει από το
αμφιθέατρο του Χάρβαρντ.
Βέβαια, ο αιρετός άρχων είχε ζητήσει, λέει, από τον πρόεδρο της
Βουλής να μην πληρώνεται τις ημέρες που απουσιάζει από το Κοινοβούλιο.
Δηλαδή πάντα! (Αλήθεια, τι γίνεται με αυτό, κύριε Μεϊμαράκη; Πείτε μου
κιόλας ότι τον πληρώνουμε ντάγκα ντάγκα - να τα δω όλα!).
Ομως εδώ το θέμα δεν είναι η βουλευτική αποζημίωση ΜΟΝΟ. Το θέμα
είναι πως αν κάποιος θέλει να κάνει καριέρα πάνω στο κουφάρι μιας χώρας
τουλάχιστον ας παραδώσει την έδρα. Ας την πάρει ο επόμενος, ο όποιος, ο
κάποιος, τέλος πάντων, που θα ενδιαφερθεί για τους κατοίκους της
περιφέρειάς του. Γιατί ο κύριος Παπανδρέου την έχει ήδη κάνει:
Οπου φυσάει ο άνεμος πάω,
Είμαι καλάμι γέρνω δε σπάω
Οπου φυσάει ο άνεμος
Γίνομαι άνεμος...
Ο Πρωθυπουρ-Γιός του Ανέμου! Ο Νο 2.
Και πάμε τώρα στον Νο 1. Στον έτερο Καππαδόκη. Και στην εμπνευσμένη
δήλωση που έκανε ο Δ. Σταμάτης, κλείνοντας μαλακά την πόρτα πίσω από
τους ΑΝΕΛ:
«Η ευχή μου είναι να επανέλθει ο Κώστας Καραμανλής. Νομίζω ότι αυτό θέλει και η βάση της Κεντροδεξιάς».
Αχ, ναι, κύριε Σταμάτη μου! Αυτό!!! Αυτό επί λέξει! Κεντροδεξιά δεν
με λες, αλλά κι εγώ με αυτό το όνειρο ζω: να έρθει ο Καραμανλής να με
ΞΑΝΑσώσει. Γιατί δεν με έσωσε αρκετά μέχρι τώρα.
Ν' αγιάσει το στόμα σας, κύριε Σταμάτη μου - που κάποιοι σας
εκλέξανε κιόλας. Ναι, σας συγχαίρω για την πολιτική σας ενόραση. Η λύση
για το αδιέξοδο είναι η επιστροφή του Καραμανλή στην ηγεσία. Καλά, δεν
το συζητώ, βλέπετε μακριά εσείς!
Αλήθεια, την εποχή της διακυβέρνησής του ζούσατε κάπου αλλού; Κάπου
μακριά κι εξωτικά; Κάπου με κοκοφοίνικες και χουρμάδες; Διότι την
περίοδο 2007-2009 δεν ξέρω ποιος σας κυβερνούσε εκεί στους χουρμάδες.
Εμάς, εδώ στους μαχαλάδες, ο Καραμανλής μας κυβερνούσε.
Κύριε Σταμάτη μου, Ελλάδα στάνταρ δεν μένατε. Σιγουράκι αυτό.
Αλλιώς όλο και κάτι θα είχε πάρει το μάτι σας, π.χ. - διορθώστε με αν
κάνω λάθος:
Μιλάμε για την περίοδο όπου διορίστηκε το σύμπαν. Κι όταν λέμε
«σύμπαν» το εννοούμε. Κάθονταν οι υπουργοί στο πεζοδρόμιο κι όποιος
πέρναγε όλως τυχαίως, τον αρπάζαν' απ' το τσουλούφι και τον διορίζανε.
Ειδικά ο Παυλόπουλος Προκόπης του Βασιλείου. Ο Προκόπης τι προκοπή, τι
χουβαρντοσύνη - μόνο τα πεκινουά δεν διόρισε!
Την ίδια περίοδο - διορθώστε με αν κάνω λάθος - ο ηγέτης σας που θα
με ΞΑΝΑσώσει ΗΞΕΡΕ από τον Προβόπουλο τα μαύρα μας τα χάλια! ΗΞΕΡΕ και
ξόδευε σαν να μην υπάρχει αύριο. (Οπως κι έγινε: αύριο δεν υπήρξε!)
ΗΞΕΡΕ ότι, από το 2004, έπρεπε να κάνει τα κουμάντα του. Να σφίξει
ζωνάρια ΤΟΤΕ, για να υπάρχουν ζωνάρια ΤΩΡΑ.
ΗΞΕΡΕ ότι το έλλειμμα είχε
αυξηθεί πάνω από 25 δισ.
ΗΞΕΡΕ πως τα κεφάλια της Λερναίας Υδρας
ωχριούσαν μπροστά στους διορισμούς.
ΗΞΕΡΕ πως ο κάθε υπουργός εφάρμοζε
την ιδιοφυή οικονομική στρατηγική «δώσε και σ' εμένα μπάρμπα!».
ΗΞΕΡΕ
ότι ο Χατζηγάκης - άλλος ωραίος τύπος κι αυτός! - έδινε μια 500άρα
εκατομμύρια στους αγρότες στο χα-λα-ρό-τα-το. (Κι έρχεται τώρα η σκύλα η
Κομισιόν και μας τα ζητάει πίσω, δεν ντρέπεται, ουστ να μου χαθεί, η
καρμίρω!)
Ο Καραμανλής ΗΞΕΡΕ πως το καράβι πήγαινε στα βράχια. Πως οι
σωστικές λέμβοι ήταν τρύπιες.
ΗΞΕΡΕ πως βουλιάζουμε. Πως θα
σκυλοπνιγούμε.
ΗΞΕΡΕ και πού ήταν το πηδάλιο του σαπιοκάραβου και τι
μανούβρες έπρεπε να γίνουν!
Δεν τις έκανε. Μη γίνει δυσάρεστος. Μη χάσει τη δημοφιλία του.
ΗΞΕΡΕ. Αλλά είπε «γράφ' τα ρεφενέ και θα πληρώσει ο επόμενος». Μόνο που ο
«επόμενος» ήμασταν εμείς.
ΗΞΕΡΕ. Αλλά κι αυτός - όπως κι ο άλλος του
Χάρβαρντ - την έκανε με ελαφρά:
Οπου φυσάει ο άνεμος πάω,
Είμαι καλάμι γέρνω δε σπάω
Οπου φυσάει ο άνεμος
Γίνομαι άνεμος...
Να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Υπήρξαν και προγενέστεροι
Πρωθυπουρ-Γιοί του Ανέμου. Τους ξέρουμε. Απλά, τώρα αναφερόμαστε στους
δύο τελευταίους. Που ΚΑΙ οι δύο είναι μέλη του Κοινοβουλίου. Που ΚΑΙ οι
δύο είναι άφαντοι από το Κοινοβούλιο. Που ΚΑΙ οι δύο πληρώνονται από το
Κοινοβούλιο. ΚΑΙ οι δύο. Και που - τελικά - ο καθένας με τον τρόπο του
έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους. Και μαύρη πέτρα στην υστεροφημία τους.
Διότι, όπως είπε και ο Θουκυδίδης - αν δεν απατώμαι:
«Χάρβαρντ - Μπαϊρακτάρης, ένα τσιγάρο δρόμος!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου