"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Η Kommandantur του Πανεπιστημίου Κρήτης

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Πληροφορηθείς ότι φοιτητές είχαν καταλάβει την είσοδο του πανεπιστημίου και ρωτούσαν τους εισερχομένους ποιοι είναι και πού πάνε, ο Αλέξης Πολίτης, καθηγητής στον τομέα Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, δεν έκανε τις προγραμματισμένες για προχθές εξετάσεις των φοιτητών. Αξιοπρεπής ων, θεώρησε εξευτελιστικό να υποστεί παρόμοια ανάκριση από τα όργανα της «Kommandantur» και τις ανέβαλε.

Ομως, το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από την εκπρόσωπο των καταληψιών. Το τι ακριβώς διημείφθη μεταξύ τους ο καθηγητής το εκθέτει σε ανοιχτή επιστολή του προς όλα τα μέλη του Τμήματος Φιλολογίας, διδάσκοντες, φοιτητές και διοικητικούς. Η μαχητική Obersturmfuehrerin των καταληψιών γνωστοποίησε στον καθηγητή ότι «θα επιτρέψουν να γίνουν εξετάσεις για όσους συναδέλφους τους είναι επί πτυχίω. Της απάντησα, σε οργισμένο ύφος, ότι δεν γνωρίζω με ποια εξουσία αποφασίζει ποιοι θα δώσουν και ποιοι όχι, ότι από τη στιγμή που έξω από κάθε είδους νομιμότητα κάποιοι αποφάσισαν να στερήσουν στους συναδέλφους τους τη δυνατότητα να εξεταστούν, είχε χάσει κάθε δικαίωμα να επικοινωνήσει μαζί μου. Διαταγές και παροτρύνσεις από πρόσωπα που παραβιάζουν τους θεσμούς και κάθε αίσθημα δικαίου δεν μπορώ να δεχθώ».

Αντιλαμβάνεται κανείς, λοιπόν, ότι η κατάσταση με τις καταλήψεις θυμίζει αεροπειρατές που κρατούν ομήρους και οι οποίοι –εν τη μεγαθυμία τους– αποφασίζουν λ.χ. να απελευθερώσουν εγκύους και γέροντες. Αυτά τα πράγματα είναι ανήκουστα και, ασφαλώς, η Πολιτεία οφείλει να μην υποχωρήσει ούτε σπιθαμή μπροστά στον ιταμό εκβιασμό των φοιτητοπατέρων. Δεν οφείλει όμως να κάνει και κάτι για την απελευθέρωση των δυστυχισμένων ομήρων; Επιτέλους, ας τολμήσει κάποτε η Πολιτεία να υπερασπισθεί τους πραγματικά αδύναμους, αντί να περιμένει απλώς πότε θα βαρεθούν οι βάρβαροι και θα αποσυρθούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: