"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Αδιαπραγμάτευτα α-νοήμονες;

Καθηγητή Παν/μίου Αθηνών
www.giannispanousis.gr

Αντί ναυαγίου
οι πολίτες της νήσου με τα λευκά
πρότειναν να φυσήξει δυνατός αέρας
Π. Καπώνης, Αντί ναυαγίου

Εχω την αίσθηση ότι ο ελληνικός λαός βγάζει σιγά σιγά από το τσεπάκι του την κόκκινη κάρτα για να τη δείξει στους πολιτικούς των «στημένων διλημμάτων και των επικοινωνιακών μονοδρόμων», αποβάλλοντάς τους διά παντός απ' το δημόσιο βίο. Και απορώ πώς αυτοί οι ανοιχτομάτηδες που έχουν χρόνια τώρα στήσει μηχανισμούς παρακολούθησης / επιρροής / εκμαυλισμού δεν έχουν αντιληφθεί τίποτα.

Ή πλέον το 'χουν πάρει απόφαση ότι χάνουν.

Ή έχουν κουραστεί και δεν αντέχουν την πίεση.

Ή δεν πιστεύουν σ' αυτό που κάνουν (αλλά φοβούνται το στίγμα του «αποστάτη», λιποτάκτη, ριψάσπιδος).

 Ή «μωραίνει Κύριος...».

Σε κάθε περίπτωση, πέραν της επερχόμενης πολιτικής αποβολής, ο λαός θα βγάλει και ατομική ηθική ετυμηγορία για τον καθένα από τους εν λόγω.

Κριτήρια:


Πόσοι από τη στενή ή ευρύτερη οικογένεια των υπουργών, βουλευτών, προέδρων κ.λπ. έχουν απολυθεί, είναι χρόνια άνεργοι, δεν πήραν δάνεια κ.λπ.;

Πόσοι εξακολουθούν να διακηρύσσουν ότι είναι «φίλοι του λαού» ή και «σοσιαλιστές», ενώ την ίδια ώρα βγάζουν τα λεφτά τους έξω ή και επωφελούνται «μαυρο-οικονομικά» από την κρίση;

Πόσοι υμνούν -εξ επαγγέλματος- όλους τους αρχηγούς και αρχηγίσκους, σχηματίζουν Αυλές (με κόλακες, γελωτοποιούς, μεσάζοντες, ανώνυμους πληροφοριοδότες), υπονομεύουν κάθε δυσάρεστο για τις δυναστείες πολιτικό και συχνά-πυκνά διοχετεύουν ονόματα προς σφαγήν σε ΜΜΕ ή και στα αντίπαλα κόμματα.

Η Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, πρέπει να καταθέσει μια (δυνάμει) καθαρτήρια πρόταση, γιατί δίχως κάθαρση δεν είναι δυνατή η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Και η κάθαρση στις σημερινές συνθήκες δεν μπορεί να είναι ουδέτερη και γενικόλογη.

Ο οργισμένος λαός, πριν εκραγεί βίαια και τυφλά, πρέπει να μάθε τι έπραξε ο καθείς και όχι να ξανα-ζυμωθεί στο τι είναι εν γένει ο δικο-ματι-σμός.

Το γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό, διεφθαρμένο Κράτος δεν στήθηκε (από) μόνο του. Κάποιοι το χτίσανε. Κι αυτοί οι κάποιοι έχουν όνομα, διεύθυνση και ιστορική πορεία. Οσο αυτοί κρύβονται πίσω από τον κομματικό συνενοχικό μανδύα ή αγιοποιούνται από τα φίλα ΜΜΕ τόσο θα αυξάνει ο θυμός του κόσμου και τόσο θα πληθαίνουν οι συχνά άδικες φραστικές ή άλλες επιθέσεις.

Πρώτα τα ίδια τα Κόμματα, μετά το Κράτος, ύστερα η Δημόσια Διοίκηση και, τέλος, ο Τύπος πρέπει να δώσουν λίστα των «πεπραγμένων» (πελατειακών σχέσεων, φωτογραφικών διατάξεων, προνομιακών προσλήψεων) των μελών του Κοινοβουλίου.

Η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και κυρίως η υστεροφημία των πολιτικών εκεί θα κριθούν και όχι στο τι ψηφίζουν (ή τι υπο-στηρίζουν) σήμερα.

ΥΓ. Δύο «σκοτεινές» προβλέψεις:

Οι Ελληνες δεν έχουν να πληρώσουν τον έκτακτο φόρο, η Κυβέρνηση/ΔΕΗ κόβει το ρεύμα και όλη η χώρα βυθίζεται και στο πραγματικό (πλην του πολιτικού) σκοτάδι. Οποία ευρωπαϊκή εικόνα!!

Μετά τις αθρόες συντάξεις και απολύσεις, τα ακροδεξιά και ακροαριστερά κόμματα παίρνουν κεφάλι. Κανείς εχέφρων ΠΑΣΟΚτζής δεν τα σκέφτεται αυτά;

Δεν υπάρχουν σχόλια: