Το νεοοθωμανικό αστέρι επιτέλους ξαναχτυπά!

Προλογίζει ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ

Eιχα αρχίσει να ανησυχώ!. Το Νεοοθωμανικό ίνδαλμά μου, και αδελφή ψυχή των Δραγωνορεπούσιδων είχε παραμείνει ήσυχο! Σε βαθμό μάλιστα που πίστεψα πως ειχε αφήσει τον γάμο και έτρεχε για πουρνάρια. 

Τα ήπια άρθρα της περι ανέμων και υδάτων κλονισαν την ψυχική μου ηρεμία σε βαθμό που άρχισα να φοβάμαι πως λοξοδρόμησε. Η Νεοοθωμανική προπαγάνδα έδειχνε να περνά κρίση. 

Ολα αυτά μέχρι χθες! 

Μέχρι χθες που το εγχώριο νεοοθωμανικό "αστέρι" ξαναχτύπησε δίνοντας δυναμικό "παρον" με ένα ακόμη άρθρο που θα μπορούσε επάξια να μπει στη Ανθολογία Ανθελληνικής Μπουρδολογίας που επιμελώς γράφουν οι πολιπολιτισμικοί Νεοραγιάδες.

Απόλαυστε το αυτούσιο να φτάξει η μέρα σας...

Γράφει η λατρεμένη μου ΑΝΝΑ ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ με σκοπό να μας ανοίξει τα μάτια διότι ...

Και όμως δεν "βλέπουμε"

-Αν φτιάχναμε μια φανταστική, ανίερη και απαράδεκτη περιγραφή του Χριστιανισμού και υποθέταμε ότι περιέχεται σε σχολικό βιβλίο αλλόθρησκης χώρας, τι θα σήμαινε για τους χριστιανικούς λαούς και τι θα έκαναν οι κυβερνήσεις τους; 

Στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, σε διάφορους λαούς ασκούσε ισχυρή επίδραση το αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο. Αυτοί οι λαοί ένιωθαν θαυμασμό και γοητεία για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και τη θρησκεία του, αλλά στέκονταν διστακτικοί απέναντί τους. Το μεικτό αυτό συναίσθημα εκμεταλλεύτηκε και αξιοποίησε ο Χριστός, ένας έξυπνος και τολμηρός γιος ξυλουργού. Ο Χριστός πήρε στοιχεία πίστης από άλλες θρησκείες και λατρείας από άλλες παραδόσεις και έφτιαξε μια νέα θρησκεία, τον Χριστιανισμό. Οι αρχές και οι ιδέες του Χριστιανισμού καταγράφηκαν στο ιερό βιβλίο των Χριστιανών, την Καινή Διαθήκη.

-Ο καθένας θα απαντούσε ότι οι λαοί θα το έβρισκαν απαράδεκτο, οι κυβερνήσεις στις δημοκρατικές τουλάχιστον χώρες θα έκαναν διαβήματα, επικαλούμενες τα Συντάγματα και τους νόμους, την ανεξιθρησκία, τον σεβασμό σε όλες τις θρησκείες κ.ο.κ. Και όμως, ιδού ένα μικρό δείγμα περί Ισλάμ: 

Οι άραβες έμποροι γνώρισαν στα ταξίδια τους τις θρησκείες και τους πολιτισμούς των γειτονικών λαών. Ενιωθαν θαυμασμό και γοητεία γι' αυτούς, αλλά στέκονταν διστακτικοί απέναντί τους. Το μεικτό αυτό συναίσθημα των συμπατριωτών του εκμεταλλεύτηκε και αξιοποίησε ο Μωάμεθ, ένας έξυπνος και τολμηρός έμπορος-αρχηγός καραβανιών. Ο Μωάμεθ πήρε στοιχεία πίστης από τις μονοθεϊστικές θρησκείες, τον χριστιανισμό και τον ιουδαϊσμό, και λατρείας από την περσική και την αραβική παράδοση κι έφτιαξε μια νέα θρησκεία, τον ισλαμισμό. Οι αρχές και οι ιδέες του Ισλάμ καταγράφηκαν στο ιερό βιβλίο των Μουσουλμάνων, το Κοράνιο.

-Το δεύτερο απόσπασμα, δυστυχώς, δεν είναι φανταστικό, περιέχεται στο βιβλίο Ιστορίας της Ε' δημοτικού (σ. 54). Ακόμα σήμερα δεν «βλέπουμε». Ακριτα και σχεδόν αθώα «διδάσκουμε» στα σχολεία ότι η «δική μας» κουλτούρα, θρησκεία, γλώσσα κ.ο.κ. είναι σωστή, ωραία, ηθική κ.ο.κ., άρα άξια σεβασμού, ενώ των «άλλων» δεν είναι. Ακόμα σήμερα ανεπαίσθητα διδάσκουμε σαν αυτονόητη αλήθεια τις διακρίσεις και τη μισαλλοδοξία.