Βουνό ή θάλασσα; Γκρεμός ή ρέμα;

...Ομορφη πόλη που σε κατάντησαν σαν τα μούτρα τους.

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

Από τρελό κι από μικρό... Μόνο που ο Γιώργος Διαλεγμένος δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο ακριβώς. Και βγάζει θαρραλέα πάντα τη γλώσσα του και μιλά για όλους μας. Με τον τρόπο του. Ειλικρινής και συνεπής.

Το αν γράφει θεατρικά έργα που περνούν στην ιστορία σαν τα πιο σημαντικά της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Κι έτσι τρελάθηκα μ' ένα κείμενο - ποταμό στη Lifo του Τσαγκαρουσιάνου, την περασμένη εβδομάδα, Πέμπτη των Αγίων Αποστόλων, μεγάλη η χάρη τους για το παραμύθιασμα που μας κάνουν τόσα χρόνια. 

Η γλώσσα της απόλυτης αλήθειας λοιπόν σε καιρούς που ΟΛΑ λέγονται αλλά με ποικίλο φωτισμό. Ο φωτισμός του Διαλεγμένου μόνο θεατρικός δεν είναι. Πρόκειται για γυμνό επιθετικό φωτισμό όπως απαιτεί τούτος ο καιρός με τα ύποπτα αμπαζούρ... Μεταξύ άλλων είπε:

**ΑΥΤΗ η χώρα δεν έπρεπε να έχει αυτούς τους κατοίκους. Δεν τους αξίζει. Από τα έντεκα εκατομμύρια, αυτοί που σκέφτονται είναι περίπου τριακόσιες χιλιάδες. Ολοι οι άλλοι είναι για τα μπάζα... Είναι η φυλή τέτοια. Ο Ελληνας θέλει ξύλο, αλλιώς δεν στρώνει.

**ΟΣΟ μεγαλώνω, τρελαίνομαι και περισσότερο. Γιατί δεν θέλω τίποτα και όσο δεν θέλω τίποτα τόσο περισσότερο αγριεύω. Ετσι αλλάζουν τα πράγματα. Από αυτούς που δεν περιμένουν τίποτα. Γιατί αισθάνονται ελεύθεροι και δίκαιοι.

**ΕΑΝ οι υπουργοί και οι βουλευτές θέλουν γιαούρτωμα, το εκλογικό σώμα θέλει σκατά στη μούρη. Δεν θα πήγαινα ποτέ στο Σύνταγμα να κάνω αυτό που κάνουν όλοι. Αυτοί φταίνε, που τους ψηφίζουν... Εντάξει, μπορεί να κάνεις λάθος μια φορά. Εδώ μιλάμε για χρόνια... Αλλά να πάω να διαμαρτυρηθώ γιατί; Για κάτι που ψηφίζω;

**ΚΛΕΒΑΝΕ και κλέβουνε όλοι. Οπως είσαι εσύ έξω είναι κι ο Τσοχατζόπουλος. Αν ο Στρος-Καν είχε κάνει τα ίδια στην Ελλάδα, θα είχαν κλείσει μέσα την καμαριέρα. Είμαστε χωμένοι μέσα στη διαφθορά. Αυτό ξεκίνησε από τη στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου...

**ΠΑΩ στην πλατεία της δημαρχίας και βλέπω ένα άγαλμα - τερατούργημα, ενώ αυτοί που έχουν φέρει δύο Νόμπελ στην Ελλάδα δεν είναι πουθενά. Στο εξωτερικό έχουν αγάλματα για κάθε ποιητή. Εδώ, ο Αβραμόπουλος έπιασε όλους τους ήρωες του 1821 κι έβαλε κάτω από το όνομα του Κολοκοτρώνη το δικό του. Λες και τα έδωσε αυτός τα λεφτά.

Με ρώτησαν μια μέρα «ποιος είναι ο Αβραμόπουλος;» και τους έδειξα τον Κολοκοτρώνη και τους είπα πως είναι αυτός. Εχει γεμίσει η πόλη με τ' όνομα «Αβραμόπουλος»...

**ΠΡΕΠΕΙ να βρεθεί ένας με αρχίδια να πει «γαμώ και την ΕΟΚ και την ΟΝΕ και ξεκινάμε από την αρχή μόνοι μας». Αλλά δεν υπάρχει. Εγώ πληρώνω αυτή τη στιγμή πρωθυπουργική σύνταξη στη Λιάνη. Πληρώνω και τον φρουρό της.

Το καλύτερο σύστημα για την Ελλάδα είναι αυτό της Τουρκίας. Στρατιωτικό για τα εσωτερικά και δημοκρατικό για τα εξωτερικά. Οποιος κλέβει να περνάει στρατοδικείο...

**Το λίκνο της δημοκρατίας λένε ότι είναι η Βουλή. Οι υπουργοί και οι βουλευτές αν μπουν στον βόθρο θα λερώσουν τα σκατά. Δεν υπάρχει καλός βουλευτής και υπουργός.

Οποιος ψηφίζει συμμετέχει στην κομπίνα...

Φοβάμαι ότι μάλλον αδικώ το κείμενο του Διαλεγμένου βάζοντας αποσπάσματα, όμως η οργή, η διαφανής σοφία και η ειλικρίνεια που αποπνέει, έστω κι έτσι, ορίζουν την επαγωγική απελπισία του. Την απελπισία των καιρών κι όχι μόνο.

Κι έτσι ο γλυκός Ιούλιος προχωρεί με κοινωνιολογικές αναλύσεις γύρω απ' την ψυχική υγεία του νεοέλληνα και τα γονίδια που επιφέρουν πάχη, ξύγκια στον εγκέφαλο και παραβατικές ιδεολογίες στους «παράγοντες» του ποδοσφαίρου.

Γιατί γουρουνοποιούνται οι «πρόεδροι»; Τι τρώνε και ανταγωνίζονται συμπαθή βοοειδή; Πού βόσκει ο διαταραγμένος ψυχισμός τους; Στο μεταξύ ειδικοί επιστήμονες προτείνουν μουσικοθεραπεία με όπερες του Ρίχαρντ Στράους, του οποίου έτσι κι αλλιώς οι «πρόεδροι» είναι λάτρεις. Οπως και του Ρέμου, του Πανταζή και λοιπόν μουσικών κολοσσών.

Επειδή όμως ο καιρός βάζει φριχτές ιδέες για διακοπές, η φίλη ποιήτρια κυρία Σιλάνα Σαλιάγκου μάς απέστειλε τους παρακάτω σιβυλλικούς στίχους:

Βαριά ηχούν τα σήμαντρα

και λιάζονται οι ηγέτες

ανάσκελα και μπρούμυτα

σε παρδαλές πετσέτες.

Λάδι πικρό για μαύρισμα

κι αντί νερό μόνον... όξος

γιατί ορκιστήκαν στη Βουλή

να βλάπτουν ορθοδόξως.

Πιστοί στο σπορ της Πίστεως

και του Αγίου Πνεύματος

προσμένουν να φανεί δροσιά

εντός του απογεύματος...

ΥΓ.: Ο κ. Παπουτσής πρέπει ταχύτατα να αγοράσει σακάκια σε μεγαλύτερο νούμερο ή να χάσει κιλά ή να πάει διακοπές με τον ομότεχνό του Αβραμόπουλο.