Της ΚΑΡΟΛΙΝΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ
Το τηλεοπτικό πλάνο είναι διαφωτιστικό. Τουρίστας σέρνει τα πόδια του στην καυτή άσφαλτο της Αττικής Οδού. Με τη βαλίτσα παρά πόδας και την αγανάκτηση να ξεχειλίζει που χάνει την πτήση του. Ο ταξιτζίδικος λόγος τον κατακευρανώνει με τα «δίκια» του: «Τι είπες ρε; Θες να κατέβω κάτω ρε; Θες;» του σκούζει απειλητικά από το κάθισμα του οδηγού.
Στον Πειραιά οι επισκέπτες ξεροσταλιάζουν πάνω στο κατάστρωμα ενόσω τα κεκτημένα τίθενται υπεράνω του νόμου. Κραδαίνοντας κατσαβίδι λένε «θα βγάλουμε μόνοι μας τις πινακίδες αφού η Ράικου μας απειλεί».
Με τι τους «απειλεί» η προϊστάμενη της Εισαγγελίας; Με την εφαρμογή του νόμου.
Κι ενώ ο αγώνας συνεχίζεται για να τον μεθύσουνε τον ήλιο, όπως δηλώνουν μελωδικά από τα μεγάφωνα, ένας τύπος με παπάκι κάνει το λάθος να φωνάξει: «Αντε να δουλέψετε!» για να λάβει την ευχή, «άντε και γ….».
Στην κυρία που διαμαρτύρεται πως δεν μπορούν να περάσουν τα λεωφορεία ο τζέντλεμαν οδηγός δεν μπορεί να πει κάτι αντίστοιχο, όποτε περιορίζεται στο «περπάτα να χάσεις κανένα κιλό».
Ο αρχισυνδικαλιστής ισχυρίζεται ότι η κίτρινη επανάσταση έχει «παλλαϊκή υποστήριξη». Λογικό. Με τα «επιχειρήματά» τους μας έκαναν να τους αγαπήσουμε πιο πολύ από πριν. Αξίζουν πια διπλή ταρίφα στις καρδιές μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου