Του Ρούσσου Βρανά
rvranas@otenet.gr
Ας ζητάει ο οικονοµολόγος Ρόµπερτ Σάµουελσον, στην «Ουάσιγκτον Ποστ», την κήρυξη εµπορικού πολέµου κατά της Κίνας. Ας µας έρχονται στον νου παλιές εικόνες από νοµισµατικούς πολέµους. Ας ξαναθυµόµαστε εµπορικούς πολέµους που κορυφώθηκαν µε την έκρηξη του Β Παγκοσµίου Πολέµου. Ο πόλεµος µπορεί να περιµένει (ακόµη). Η διεθνής κρίση οδηγεί για την ώρα στην πανάκριβη διατήρηση της επικρατούσας κατάστασης. Ελάχιστες ουσιαστικές αλλαγές έχουν γίνει. Και τεράστιοι όγκοι δηλητηριώδους χρέους έχουν φορτωθεί στις πλάτες πολλών χωρών µόνο και µόνο για να διασωθεί αυτή η κατάσταση. Η παγκοσµιοποίηση του εµπορίου εξακολουθεί να εξυπηρετεί τους ισχυρούς.
Στα πρόθυρα του χειµώνα, τα κοντέινερ φέρνουν την άνοιξη στο λιµάνι του Αµβούργου. Τα κοντέινερ είναι τα ερυθρά αιµοσφαίρια της παγκοσµιοποίησης, γράφει το περιοδικό «Σπίγκελ». Μεταφέρουν οξυγόνο σε ολόκληρη την παγκόσµια οικονοµία. Περιέχουν τα πάντα, από κρασί της Αυστραλίας µέχρι κινεζικά πλέι στέισον και γερµανικές ανεµογεννήτριες. Η αναβίωση αυτού του γερµανικού λιµανιού είναι εµφανής και αλλού.
Πριν από δύο εβδοµάδες, µεγάλες γερµανικές ναυτιλιακές εταιρείες µε κοντέινερ άνοιξαν νέα δροµολόγια στη γραµµή Ασίας - Αµβούργου. Τα γιγαντιαία φορτηγά τους µπορούν να χωρέσουν µέχρι και 14.000 κοντέινερ. Οπως γράφει το γερµανικό περιοδικό, όταν η παγκόσµια οικονοµία µεγεθύνεται 1%, η κυκλοφορία των κοντέινερ αυξάνεται 2,5%. Και αυτή η αύξηση προδίδει µια µετατόπιση από την εγχώρια παραγωγή στην αγορά προϊόντων τα οποία εξάγουν άλλες χώρες. Οι µεγαλύτεροι εξαγωγείς είναι κυρίως η Κίνα, η Ιαπωνία, η Γερµανία, η Νότια Κορέα και η Βραζιλία. Τους αρέσει να µας στέλνουν κοντέινερ. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν επ αόριστον. Εχουν άδικο;
Η αµερικανική διπλωµατία έχει επικεντρωθεί στο φθηνό κινεζικό νόµισµα, σαν να είναι αυτό µια απειλή για όλες τις δυτικές χώρες, παρατηρεί η αρθρογράφος Ιλέιν Σούπκις. Οµως, τον περασµένο µήνα, η Γερµανία πανηγύρισε τη νέα αύξηση των εξαγωγών της και αναµένει ένα κερδοφόρο φθινόπωρο. Την ίδια ώρα, άλλες ευρωπαϊκές χώρες βουλιάζουν στον λάκκο των χρεών και φορτώνουν το κόστος στους πολίτες τους, που ξεσπούν σε µαζικές απεργίες. Οι παχύσαρκες χώρες µας τρέµουν µπροστά στο φάσµα της πείνας. Οµως, οι βιοµήχανοί µας έχουν φυγαδεύσει τα εργοστάσιά τους στην Κίνα και αλλού. Δύσκολα θα τα ξαναφέρουν πίσω. Θα παλέψουν µε νύχια και µε δόντια για τη διατήρηση της επικρατούσας κατάστασης για όσο ακόµη αυτή θα τους κάνει ακόµη πιο πλούσιους. Καµιά από τις µεγάλες δυτικές χώρες δεν εννοεί να πάρει σοβαρά µέτρα για τον καταιγισµό από τις φθηνές εισαγωγές. Αντίθετα, οι ηγεσίες τους εξακολουθούν και θα εξακολουθήσουν να πιπιλίζουν την καραµέλα πως η µόνη λύση για τους λαούς τους είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας και των εξαγωγών. Οµως, το µέτρο αυτής της ανταγωνιστικότητας είναι σήµερα τα κινεζικά µεροκάµατα πείνας.
Τα κοντέινερ είναι το σύµβολο µιας παγκοσµιοποίησης της πείνας. Και όσοι πλουτίζουν από αυτήν, δεν έχουν για την ώρα κανένα συµφέρον να διαταράξουν αυτή την κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου