"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Πλατυγιάλι Αστακου: Ενα διαχρονικό σκάνδαλο που ξεκίνησε το ’84

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ για τα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ καραγκιοζιλικια του Αστακού
Του Κωνσταντινου Zουλα

Πλατυγιάλι. Ετσι αποκαλούν οι ντόπιοι το λιμάνι «φάντασμα» που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον πανέμορφο κόλπο του Αστακού. Για να καταλάβει κανείς το μέγεθός του αρκούν δύο αριθμοί. Η θαλάσσια διάμετρός του ξεπερνάει τα 650 μέτρα, ενώ οι χερσαίες εγκαταστάσεις του απλώνονται σε 2.000 στρέμματα. 

Δεν διανοείστε το δέος που κυριεύει όποιον το επισκέπτεται. Φανταστείτε τον εαυτό σας να μπαίνει στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά λίγο νωρίτερα να έχει πέσει μια τεράστια βόμβα, που θα έχει εξαφανίσει με μιας και τα πλοία και τις παρακείμενες πολυκατοικίες. Σεληνιακό τοπίο δίπλα στη θάλασσα...

Το διαχρονικό και διακομματικό αυτό σκάνδαλο ξεκίνησε το 1984. Προκειμένου να απορροφηθούν τα πρώτα κονδύλια της ΕΟΚ, εφευρέθηκε η ιδέα κατασκευής ενός μεγάλου λιμανιού - διαλυτηρίου πλοίων, λόγω της κρίσης που υπήρχε στη ναυτιλία. Οι επιτελείς της ΕΤΒΑ που ανέλαβαν την... απορρόφηση, προτίμησαν το Πλατυγιάλι. Εναν απάνεμο και εξαιρετικής ομορφιάς όρμο, δίπλα στις εκβολές του Αχελώου και περίκλειστο από τα νησιά Εχινάδες.

Η «σκαπάνη» της ΕΤΒΑ, όμως, επιβεβαίωσε πολύ γρήγορα ότι δεν ήταν η πρώτη που εντόπισε τα φυσικά πλεονεκτήματα της περιοχής. Οι εκσκαφείς εντόπισαν μια βυθισμένη πόλη 3.000 ετών!  

Η ευαισθησία της Μελίνας Μερκούρη εκάμφθη εν ριπή οφθαλμού και με τη λογική «μπρος τα κοινοτικά κονδύλια τι ’ναι τα (αρχαία) κάλλη», τα ευρήματα μπαζώθηκαν.Ακόμη πιο «ελληνική» έμελλε η συνέχεια. Οταν ολοκληρώθηκε το λιμάνι, η κρίση στη ναυτιλία είχε ξεπεραστεί. Επομένως, ήταν άχρηστη μια μονάδα διάλυσης πλοίων και η ΕΤΒΑ (που είχε ήδη «πάρει» 6,5 δισ. δρχ.) άρχισε να αναζητεί νέες χρήσεις ή, για να ακριβολογούμε, να απαλλαγεί από το Πλατυγιάλι.

Από εκεί και μετά, αρχίζει μια σειρά ιστοριών που «μυρίζουν» καραμπινάτα σκάνδαλα.  
 Η πρώτη απόπειρα πώλησης έγινε το 1988. Οι κάτοικοι ακόμη θυμούνται τις εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ ότι μια ελβετική εταιρεία ονόματι CBI θα δημιουργούσε χιλιάδες θέσεις εργασίας. Θυμούνται όμως και πόσο γρήγορα αποκαλύφθηκε ότι επρόκειτο για την απειλή δημιουργίας μια τεράστιας μονάδας καύσης των χημικών και τοξικών αποβλήτων της Ε.Ε. Μιλάμε όχι για την καταστροφή του Αστακού και της αντικρινής Ιθάκης, αλλά ολόκληρου του Ιονίου.

Η δεύτερη απόπειρα ξεπουλήματος έγινε το 1992. Η εβραϊκή εταιρεία LIPSA, με τις ευλογίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, υπόσχεται πάλι λαγούς και πετραχήλια για την ανάπτυξη της περιοχής. Η «διευκρίνιση», όμως, ότι η επένδυση αφορούσε την παραγωγή βενζίνης με δεξαμενές βουτανίου και προπανίου ευλόγως ξαναξεσήκωσε τους κατοίκους.

Τέσσερα χρόνια αργότερα (επί Σημίτη) αποφασίζεται η επέκταση - χρηματοδότηση του έργου με 44 δισ. δρχ. και με το επιχείρημα ότι το λιμάνι θα γίνει εμπορικός και διαμετακομιστικός κόμβος, η Ε.Ε. δέχεται να το ξαναχρηματοδοτήσει. Η ΕΤΒΑ τα «βρίσκει» με μια εταιρεία ονόματι «Αστακός Τέρμιναλ», η οποία αναλαμβάνει τις εργασίες με την υποχρέωση να προσελκύσει επενδυτές. Το 2006 οι υποδομές ολοκληρώνονται, αλλά όχι και η «επενδυτική» υποχρέωση της «Αστακός Τέρμιναλ». Το 2007 προσπαθεί και εκείνη να απαλλαγεί από το λιμάνι, βολιδοσκοπώντας την ιταλική εταιρεία Edison προκειμένου να κατασκευαστεί μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με πρώτη ύλη τον λιθάνθρακα!

Ηταν τότε που ο κ. Γ. Παπανδρέου προειδοποίησε τον Κ. Καραμανλή ότι θα ακυρώσει το εγκληματικό για το περιβάλλον σχέδιό του, υπενθυμίζοντάς του ότι από το 1997 υπάρχει υπουργική απόφαση που δεσμεύει την πολιτεία να δημιουργηθεί στο Πλατυγιάλι είτε εμπορικό λιμάνι είτε μονάδα χαμηλής επικινδυνότητας. Είναι ακριβώς αυτή η απόφαση που καταργήθηκε προ μηνός από το ΠΑΣΟΚ, για να ανοίξει ο δρόμος στο επίσης επικίνδυνο για το περιβάλλον (και ευτυχώς ακυρωθέν) πρότζεκτ του Κατάρ.

Ας σημειωθεί, τέλος, ότι τα τελευταία 25 χρόνια, καμία κυβέρνηση από όσες εκμεταλλεύθηκαν (ή προσπάθησαν) το λιμάνι «φάντασμα» δεν θεώρησε σκόπιμο να βελτιώσει τον καρόδρομο που οδηγεί στον Αστακό. Δεν έχει καν προβλεφθεί η σύνδεσή του με την Ιονία Οδό! Μιλάμε για τουλάχιστον 15 χλμ. μονής λωρίδας ανά κατεύθυνση, με αδιάψευστους μάρτυρες τα κατσίκια και τα γουρούνια ελευθέρας βοσκής που καθημερινά τις διασχίζουν...

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: