Tου Πασχου Mανδραβελη
Ο παραλογισμός σ’ ένα σύστημα σκέψης είναι ό,τι και ο φανταστικός αριθμός στα μαθηματικά. Απαξ και εμφιλοχωρήσει κάπου, βρίσκεται σε κάθε αποτέλεσμα. Οσους πραγματικούς αριθμούς κι αν προσθέσει, αφαιρέσει, πολλαπλασιάσει ή διαιρέσει κάποιος, στο τέλος θα βρεθεί με ένα μιγαδικό αριθμό· ένα μέρος του θα είναι πραγματικός αριθμός κι ένα μέρος του φανταστικός.
Στη συζήτηση για την απελευθέρωση της αγοράς φορτηγών υπάρχει, από την αυγή της μετεμφυλιακής Ελλάδος, ένα φανταστικό στοιχείο. Αυτό λέγεται άδεια και δόθηκε προνομιακά σε κάποιους για καθαρά πολιτικούς λόγους. Διάφοροι υπουργοί επιβράβευσαν τους κομματάρχες ή ψηφοφόρους των, παρέχοντάς τους (όπως παλιότερα έκαναν οι βασιλείς) ολιγοπωλιακά προνόμια σε μια αγορά. Αυτό το δοτό προνόμιο έγινε «περιουσία». Πολλαπλασιάστηκε με πραγματικά λεφτά και στο τέλος εμφανίστηκε μια μιγαδική περιουσία. Ενα μέρος είναι η πραγματική αξία των φορτηγών κι ένα άλλο μέρος η φανταστική αξία των «αδειών».
Το πρόβλημα είναι ότι εκεί που μας χρωστούν οι κάτοχοι των αδειών, ζητάνε και το βόδι. Δεν φτάνει που εκμεταλλεύτηκαν προνομιακά ένα καθεστώς επί δεκαετίες (κάποιοι από τους συνδικαλιστές του κλάδου έκαναν κι «επιχειρήσεις» δεκάδων φορτηγών με την ανοχή της κοινωνίας στο προνόμιο) απειλούν να νεκρώσουν τη χώρα, κλείνοντας δρόμους ή απεργώντας. Και μπορούν να το κάνουν διότι μόνο αυτοί έχουν τη φανταστική άδεια να μεταφέρουν προϊόντα. Είπαμε: από τη στιγμή που εμφιλοχωρήσει κάπου (και μάλιστα αξιωματικά) ο παραλογισμός, αυτός προκύπτει σε κάθε αποτέλεσμα -ακόμη κι αν υπάρχει λογική συνέπεια σε όλη τη διαδικασία.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι έχει στηθεί καβγάς για την αξία της φανταστικής περιουσίας των κατόχων αυτών των αδειών, είναι ότι έχει εμπλακεί η κυβέρνηση προσπαθώντας με διάφορες πράξεις να πετύχει ένα πραγματικό αποτέλεσμα.
Ο δυστυχής κ. Ρέππας, τη μία φορά προσθέτει 27.000 ευρώ στην άδεια, την άλλη πολλαπλασιάζει επί 3.000 ευρώ τον τόνο (μέχρι τους 42 τόνους) κ.ο.κ. Αντί να αφαιρέσει το φανταστικό στοιχείο από την εξίσωση, προσθέτει και πολλαπλασιάζει άλλους φανταστικούς αριθμούς, προσπαθώντας να επιτύχει ένα θετικό αποτέλεσμα. Ξέχασε προφανώς ότι ακόμη και ο πολλαπλασιασμός δύο φανταστικών αριθμών δίνει αρνητικό αποτέλεσμα. Και το αρνητικό αποτέλεσμα στην περίπτωσή μας είναι ότι συνεχίζουν να παραμένουν κλειστές οι ευκαιρίες για τους νέους. Από τους 175.000 ανέργους που υπολογίζει η ΓΣΕΕ ότι θα έχουμε τα επόμενα τρία χρόνια, κάποιοι θα μπορούσαν να δραστηριοποιηθούν στον κλάδο των φορτηγών. Δεν θα τα καταφέρουν, όμως, ανάμεσα στα υπόλοιπα φράγματα θα είναι και οι 27.000 του κ. Ρέππα, ή όποιον άλλο φανταστικό αριθμό προσθέσει.
Οι συνδικαλιστές του κλάδου των φορτηγών έχουν καλομάθει στα προνόμιά τους και δεν θέλουν να κάνουν πίσω. Πήραν δε θάρρος από την καλοσύνη του κ. Ρέππα (ή μήπως είναι η γνωστή παλαιοκομματική δειλία μπροστά στο πολιτικό κόστος;) και ζητούν απόσυρση του νομοσχεδίου. Ισως αυτό να συνετίσει την κυβέρνηση.
Οι φανταστικοί γόρδιοι δεσμοί δεν λύνονται με μιγαδικές πολιτικές. Απλώς, κόβονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου